Hinar miklu kjara­deilur sem nú standa yfir á vinnu­mark­aði eru farnar að hafa alvar­legar afleið­ingar víða. Þær stéttir sem standa í bar­átt­unni hafa margar hverjar verið mjög dug­legar að koma því á fram­færi við fjöl­miðla hversu illa geti farið ef ekki verður gengið að kröfum þeirra. Aug­ljóst hand­bragð þaul­vanra almanna­tengla er á mörgum þess­arra til­kynn­inga.

Það er skilj­an­legt að stétt­irnar leiti á náðir almanna­tengla til að reyna að ná mark­miðum sín­um. Lækn­ar, sem und­ir­rit­uðu nýjan kjara­samn­ing í byrjun árs að loknu lang­vinni deilu, gerðu slíkt. Á meðan að á verk­falli þeirra stóð birt­ust dag­legar fréttir af „neyð­ar­á­standi“ sem skap­að­ist vegna þess og offram­boð var að allskyns efni sem borið var á fjöl­miðla með það fyrir augum að styrkja kröfu lækna. Á end­anum náðu læknar að knýja fram tug­pró­senta launa­hækk­anir og fara þannig fram fyrir aðrar stéttir í kjara­bar­áttu sinni.

Læknar upp­lýstu eftir á að þeir hefði ráðið almanna­tengil­inn Gunnar Stein Páls­son til að vera því til ráð­gjafar í deil­unni. Þeir sögðu að ráðn­ingin á Gunn­ari Steini hafi alveg tví­mæla­laust hjálpað til við að knýja fram veru­lega kjara­bæt­ur.­Spunin gekk full­kom­lega upp.

Nú virð­ist það frekar vera regla en und­an­tekn­ing að reyndur sé spuni í kjara­deil­um. Af honum eru margir, jafnt í fjöl­miðlum sem stjórn­mál­um, brenndir eftir lækna­lot­una. Því er spurn­ing hvort spuna­til­burð­irnir séu frekar að skemma fyrir og ala á tor­tryggni en að hjálpa þeim mál­stað sem undir er.