„Í gær skil­aði ég af mér mánu­dags­grein sam­kvæmt venju. Í blaði dags­ins reynd­ist hins vegar köttur í bóli bjarn­ar.“ Þetta skrifar Guð­mundur Andri Thors­son, rit­höf­undur sem skrifað hefur fasta pistla í Frétta­blaðið á mánu­dögum um margra ára skeið, á Face­book-­síðu sína í morg­un. Á þeim stað sem pist­ill Guð­mundar Andra birt­ast vana­lega er þess í stað grein eftir Jón Ásgeir Jóhann­es­son, eig­in­mann stærsta eig­anda Frétta­blaðs­ins, með fyr­ir­sögn­inni „Að ljúga með blessun Hæsta­rétt­ar“.

Í grein sinni fjallar Jón Ásgeir um nið­ur­stöðu Hæsta­réttar að ómerkja dóm hér­aðs­dóms í svoköll­uðu Aur­um-­mál­inu svo­kall­aða, en hann er einn sak­born­inga í mál­inu. Í henni segir Jón Ásgeir meðal ann­ars halda hlífi­skildi yfir óheið­ar­legum emb­ætt­is­mann, Ólafi Þór Hauks­syni sér­stökum sak­sókn­ara, en láti rétt­indi sak­born­inga lönd og leið. Til­gangur mála­rekst­urs gegn honum er, að mati Jóns Ásgeirs , sá að koma honum í fang­elsi sama hvað sem það kosti.

Hæsti­réttur ómerkti dóm­inn á grund­velli ummæla sem Sverrir Ólafs­son, einn þriggja dóm­ara í mál­inu, lét falla í fjöl­miðlum í kjöl­far dóms­ins. Í nið­ur­stöðu Hæsta­réttar segir að hann telji „óhjá­kvæmi­legt að virtum atvikum máls­ins að líta svo á að ummæli með­dóms­manns­ins gæfu til­efni til að draga með réttu í efa að hann hefði verið óhlut­drægur í garð ákæru­valds­ins fyrir upp­kvaðn­ingu hér­aðs­dóms­ins.“