Gæðum vís­inda­legra birt­inga frá Land­spít­al­anum og stöðu klínískra heil­brigð­is­vís­inda í Háskóla Íslands hefur hrakað eftir að spít­al­inn varð að háskóla­sjúkra­húsi um alda­mót­in. Á sama tíma hefur ekk­ert skil­greint fjár­magn runnið til að sinna upp­bygg­ingu vís­inda­starfs og nýsköp­unar af hálfu eig­enda spít­al­ans. Þetta skrifar Magnús Gott­freðs­son, pró­fessor í lækna­deild Háskóla Íslands, í nýjasta tölu­blaði Vís­bend­ingar sem kom út á föstu­dag­inn.

Stóð vel að vígi um alda­mótin

Í grein sinni fer Magnús yfir nið­ur­stöðum grein­ingar sem nor­ræna stofn­unin Nor­d­Forsk fram­kvæmdi á fram­leiðni og gæði rann­sókna á Norð­ur­lönd­um. Sam­kvæmt þeim minnk­uðu gæði vís­inda­legra birt­inga á Land­spít­al­anum á tíma­bil­inu 1999-2014, en þau voru mæld eftir fjölda til­vitn­ana sem birt­ing­arnar fengu.

Sam­kvæmt Magn­úsi stóðu spít­al­arnir þrír sem mynd­uðu síðan Land­spít­ala vel að vígi í þessum mála­flokki undir lok síð­ustu ald­ar, en um alda­mótin var vís­inda­legt fram­lag hins nýsam­ein­aða Land­spít­ala mest í hópi sex háskóla­sjúkra­húsa á Norð­ur­lönd­unum sem voru til skoð­un­ar. Magnús segir einnig að klínísk heil­brigð­is­vís­indi hafi verið eitt sýni­leg­asta tromp Háskóla Íslands á erlendum vett­vangi, ásamt jarð­vís­ind­um.

Í botns­ætið á 15 árum

Eftir sam­ein­ingu hafi staða Land­spít­al­ans hins vegar versn­að, en sam­kvæmt nið­ur­stöðum Nor­d­forsk voru gæði vís­inda­birt­inga þar mun minni en á hinum háskóla­sjúkra­húsum á Norð­ur­lönd­unum sem voru til skoð­unar árin 2011-2014.

Magnús bendir á að staða klínískra vís­inda innan stærsta sam­starfs­að­ila spít­al­ans, Háskóla Íslands, sé mjög háð því að spít­al­inn geti risið undir nýsköp­un­ar- og vís­inda­hlut­verki sínu. Ef miðað er við alþjóð­lega sam­an­burð­ar­lista Times Hig­her Education á háskólum hefur sú staða versnað til muna innan háskól­ans á síð­ustu árum, á meðan gæði ann­arra fags­viða hafi nokkurn veg­inn staðið í stað.

„Það tekur langan tíma að byggja upp vís­inda­starf og nýsköp­un, en fjár­fest­ing í þessum mála­flokki er skyn­sam­leg ráð­stöfun af mörgum ástæð­u­m,“ skrifar Magnús í grein­inni sinni. „Ekk­ert skil­greint fjár­magn hefur runnið til að sinna þessu lög­bundna hlut­verki af hálfu eig­anda spít­al­ans og sam­legð­ar­á­hrifin sem urðu til við sam­ein­ing­una fyrir 20 árum voru tekin út úr starf­sem­inni í stað þess að byggja upp vís­indi og nýsköp­un,“ bætir hann við.

Hægt er að lesa grein Magn­úsar í heild sinni með því að ger­ast áskrif­andi að Vís­bend­ingu.