„Ég skal við­ur­kenna það að ég átti mjög erfitt eftir að ég tók þessa ákvörðun og var við það að brotna nið­ur. Ekki vegna þess að ég fengi ekki meiri völd, heldur að sjá á eftir tæki­fær­inu sem við höfðum til að verða ósigr­and­i.“ Þetta segir Ragnar Þór Ing­ólfs­son, for­maður VR, í færslu á Face­book um ástæðu þess að hann ákvað að draga til baka fram­boð sitt til for­seta Alþýðu­sam­bands Íslands (ASÍ) fyrr í dag.

Draumur hans og mark­mið hafi verið að sam­eina hreyf­ing­una fyrir fólkið innan hennar og fólkið í land­inu. „Ná árangri og breyta til hins betra. En fyrir þeim er ekki ótak­mörkuð inni­stæða. Sér­hags­muna­öflin sem við erum að berj­ast á móti eru hrika­leg og mun ósvífn­ari og skipu­lagð­ari heldur en flestir gera sér grein fyr­ir. Þess vegna byggj­ast mögu­leikar okkar og árangur á sam­stöðu. En allt hefur sín mörk og stundum sigrar hat­rið eins og segir í text­an­um. Hat­rið sigr­aði mig í dag. Sam­vinna og sam­staða er val, sömu­leiðis átök og sundr­ung.“

Í færsl­unni rekur Ragnar Þór að fyrir kjara­samn­ing­anna 2019 hafi honum og fjöl­skyldu hans borist alvar­legar hót­an­ir. „Hót­anir sem hægt var að rekja til þeirrar orð­ræðu sem var á þeim tíma, þið mun­ið, við vorum stór­hættu­legt og kol­ruglað fólk með sturl­aðar kröfur sem legði hag­kerfið í rúst og allt það.“

Um síð­ustu mán­aða­mót, sam­hliða auk­inni nei­kvæðri athygli sem beind­ist að honum með til­heyr­andi áreiti, hafi aftur farið að bera á alvar­legum hót­un­um. Ég tala ekki mikið um þetta og ég læt alltof sjaldan vita af því. Guð­björg konan mín tekur þetta mjög nærri sér, eðli­lega því við erum með ung börn á heim­il­in­u.“

Ótrú­lega ósmekk­leg orð­ræða

Fyrir síð­ustu samn­inga sem und­ir­rit­aðir voru 2019 hafi nokkur stétt­ar­fé­lög myndað banda­lag og náð, að hans mati, mjög góðri nið­ur­stöðu við erf­iðar aðstæð­ur. „Marg­þættar kjara­bætur í bland við aðgerð­ar­pakka stjórn­valda. Ef okkur tókst þetta í smærri hóp hugs­aði ég sem svo, hversu miklu getum við náð ef við stöndum saman sem enn breið­ari fylk­ing og á vett­vangi ASÍ? Við verðum óstöðv­andi og við munum ná gríð­ar­legum árangri fyrir okkar fólk. Við vorum byrjuð á þess­ari vinnu á óform­legum vett­vangi ASÍ þar sem saman komu lands­sam­bönd versl­un­ar­fólks, starfs­greina­sam­bands­ins og iðn­að­ar­manna. Í þau 14 ár sem ég hef starfað innan hreyf­ing­ar­innar hef ég sjaldan fundið jafn góðan anda innan ólíkra hópa. Við vorum að hefja vinnu við það hvernig við gætum sam­ein­ast um ólíkar áherslur og var ég afar bjart­sýnn fyrir þingið um að okkur tæk­ist raun­veru­lega að leiða okkur sam­an.“

Síðustu daga og vikur fyrir þingið höfðu hins vegar lit­ast af ótrú­lega ósmekk­legri orð­ræðu og árásum á hans per­sónu. „Ég var ítrekað kall­aður valda­sjúkur ofbeld­is­maður og sak­aður um að ætla að segja upp öllu starfs­fólki ASÍ kæm­ist ég til valda. Það er einkar dap­ur­legt að gjald­fella orðið ofbeldi með þessum hætti. Að stilla upp póli­tískum deilum og ágrein­ingi upp sem ofbeldi eru kaldar kveðjur til þeirra sem raun­veru­lega verða fyrir ofbeld­i.“

Ragnar Þór seg­ist oft hafa talað um mik­il­vægi sam­stöðu ólíkra hópa til að ná árangri. „Við erum að vinna fyrir fólkið okk­ar. Fólkið sem treystir okkur fyrir að bæta lífs­kjör­in. Þau öfl sem hafa viljað okkur burt hafa ekki talað einu orði um þetta. Ekki einu orði um fólkið okkar sem getur vart borgað af lán­unum sínum eða húsa­leig­una. Eða fjöl­skyldur sem geta lítið orðið gert annað en að kaupa síhækk­andi nauð­synjar í 9% verð­bólgu og hækk­andi vöxt­um. Stjórn­völd hafa svo lítið lagt til mál­anna annað en auknar álögur ofan á allt sam­an. Af hverju í ósköp­unum getur umræðan ekki snú­ist um þetta? Af hverju þetta taum­lausa hat­ur? Hvað höfum við eig­in­lega gert þessu fólki?“

Trúði því að hægt væri að snúa bökum saman

Ragnar Þór fjallar síðan nánar um ásak­anir á hendur sér um ofbeldi og að þeim hafi verið slegið upp á for­síðum og með grein­ar­skrif­um, und­ir­rit­uðu af full­orðnu fólki. Þar vísar hann í grein sem hópur úr ell­efu verka­lýðs­­fé­lögum sem til­­heyra ASÍ birtu aðsenda á Vísi nýverið þar sem þeir lýstu yfir áhyggjum af stjórn­­­ar­háttum Sól­­veigar Önnu Jóns­dótt­ur, for­manns Efl­ing­ar,  og Ragn­­ars Þórs. Á meðal þeirra sem skrif­uðu undir þá grein var Ólöf Helga Adolfs­dótt­ir, sem bauð sig fram til for­seta ASÍ gegn Ragn­ari Þór.

Hann segir þetta vera fólk sem með réttu ættu að kall­ast félagar hans. „Ég er vændur um að sækj­ast í völd, öskri og skelli hurðum ef ég fæ ekki mínu fram og vilji reka fólk fyrir engar sak­ir. Þrátt fyrir að hafa tekist, ásamt stjórn VR, að skapa frá­bæra stemn­ingu og liðs­heild innan VR síð­ustu 6 ár. Þar hefur samt engum verið sagt upp og starfs­á­nægja með því sem best þekk­ist. En allt þetta skiptir engu máli. Sé lygin sögð  nægi­lega oft fer fólk að trúa henni. Trúa því að þetta sé mögu­lega satt.“

Ragnar Þór seg­ist hafa farið inn á þing ASÍ með háleit mark­mið og ein­læga von um að þar tæk­ist að snúa bökum sam­an. „Ég bauð mig fram til að leiða þetta verk­efni. Ekki af því að ég er sjúkur í völd heldur vegna þess að ég hafði trú á því að þetta væri hægt, í ljósi þess hversu vel okkur hefur tek­ist til í VR við að sam­eina ólík sjón­ar­mið og vinna sem ein heild, ekki meiri eða minni­hluti heldur liðs­heild.“

Samn­ings­staðan gagn­vart stjórn­völdum ekki lengur til staðar

Í morgun hafi hann fengið sent skjá­skot af enn einni færslu frá for­manni stétt­ar­fé­lags innan ASÍ, Hall­dóru Sveins­dóttur for­manns Bár­unn­ar. „Í færsl­unni er ég enn og aftur sak­aður um ofbeldi og mark­mið mitt sé fyrst og fremst að segja upp öllu starfs­fólki. Þegar börnin mín lesa fyr­ir­sagnir um að pabbi þeirra stundi ofbeldi og reki fólk fyr­ir­vara­laust eða heyra því hvíslað á förnum vegi, brestur eitt­hvað. Ég ræddi þetta við kon­una mína yfir kaffi­bolla í morg­un, eftir að við lásum nýj­ustu árás­ina í minn garð. Árás á mína æru og per­sónu. Árás á miðju þingi ASÍ sem ég von­að­ist til að vera vett­vangur sátta. Ákváðum við í sam­ein­ingu að þetta væri ekki þess virði. Því mið­ur.“

Ragnar Þór seg­ist þó finna fyrir létti yfir því að vera laus úr sam­band­inu við ASÍ. „Ég tók ákvörðun um að velja að vinna frekar með öllu því frá­bæra fólki sem starfar á vett­vangi VR. Ég valdi sam­heldni og virð­ingu. Okkur í VR mun örugg­lega takast vel til í næstu kjara­samn­ingum þó samn­ings­staðan gagn­vart stjórn­völdum sé ekki lengur til stað­ar. Ég mun gera mitt allra besta eins og alltaf fyrir félags­fólk VR. Því lofa ég. Ég ber engan kala til þess fólks sem var með yfir­lýst mark­mið um að fella okkur á þing­inu. Við þau vil ég segja. Nú erum við far­in, ekki lengur fyr­ir. Nú fáið þið tæki­færi til að leiða kjara­samn­inga ykkar félaga og vett­vang ASÍ til að styðja við þá veg­ferð. Ég óska ykkur alls hins besta. Ég vona að þið nýtið tæki­færið vel og náið sem bestum árangri fyrir ykkar fólk, árangri sem nýt­ist okkur í okkar bar­átt­u.“

Færslu Ragn­ars Þórs í heild má lesa hér að neð­an: