„Að mínu mati er ekki hægt að gera þá kröfu til stjórn­enda und­ir­stofn­unar ráðu­neytis að þeir gangi úr skugga um það hverju sinni sem ráðu­neyti kallar eftir upp­lýs­ingum eða gögnum að við­kom­andi hafi heim­ild eða umboð til að óska eftir gögn­un­um.“

Þetta má lesa í bréfi Sig­ríðar Bjarkar Guð­jóns­dótt­ur, lög­reglu­stjóra höf­uð­borg­ar­svæðs­ins, sem hún sendi Per­sónu­vernd þann 3. des­em­ber síð­ast­lið­inn. Bréfið var sent í tengslum við rann­sókn stofn­un­ar­innar á sam­skiptum Sig­ríðar Bjark­ar, þegar hún var lög­reglu­stjóri á Suð­ur­nesjum, og Gísla Freys Val­dórs­son­ar, þáver­andi aðstoð­ar­manns Hönnu Birnu Krist­jáns­dóttur inn­an­rík­is­ráðu­neyt­is­ins, við upp­haf Leka­máls­ins svo­kall­aða. Kjarn­inn hefur umrætt bréf undir hönd­um, en það er hægt að nálg­ast hér.

Í bréf­inu kemur fram afstaða Sig­ríðar Bjark­ar, um að hún hafi sent Gísla Frey grein­ar­gerð um hæl­is­leit­and­ann Tony Omos í góðri trú og ráðu­neytið hafi átt rétt á að óska eftir gögn­unum frá und­ir­stofnun meðal ann­ars með vísan til laga um Stjórn­ar­ráð­ið.

Mik­il­vægt að hægt sé að bregð­ast skjótt við

„Þá er rétt að árétta að enda þótt gagna­öflun af hálfu inn­an­rík­is­ráðu­neyt­is­ins sé að jafn­aði með form­legum hætti, þá ger­ist það alloft að upp­lýs­inga sé beiðst í gegnum síma, eða með tölvu­bréfi, krefj­ist mál skjótrar úrlausn­ar, eins og hér var um að ræða. Krafa um skil­virka stjórn­sýslu útheimtir að brugð­ist sé við slíku svo fljótt sem unnt er - vissu­lega er rétt að gæta að eðli­legum forms­at­riðum í slíkum til­vik­um, en ein­hvers staðar liggja þó tak­mörk í þeim efnum eins og öðrum,“ skrifar Sig­ríður Björk í áður­nefndu bréfi til Per­sónu­verndar frá 3. des­em­ber síð­ast­liðn­um.

Lög­reglu­stjór­inn sendi Per­sónu­vernd annað bréf 30. jan­úar síð­ast­lið­inn vegna rann­sóknar stofn­un­ar­innar á Leka­mál­inu. Kjarn­inn birti sömu­leiðis það bréf þann 18. mars.

Eins og Kjarn­inn greindi fyrstur frá komst Per­sónu­vernd að þeirri nið­ur­stöðu í byrjun mars að Sig­ríður Björk hafi brotið gegn lögum um per­sónu­vernd og miðlun per­sónu­upp­lýs­inga með því að skrá ekki miðlun upp­lýs­ing­anna í mála­skrá lög­regl­unn­ar, að miðlun þeirra hafi ekki stuðst við við­hlít­andi heim­ild og að ekki hafi verið gætt við­un­andi öryggis við miðlun upp­lýs­ing­anna.