Emil og Bryn­dís eru tæp­lega hálfnuð með 7. bók­ina um galdra­un­g­ling­inn, Harry Potter og dauða­djásn­in. Í köflum 12-15 hægist ögn á sög­unni og það er ljóst að loka­á­tökin eru í upp­sigl­ing­u. 

Harry, Ron og Hermione laum­ast inn í galdra­mála­ráðu­neytið í leit að nist­inu, hel­kross­in­um, sem engin önnur en Umbridge á að hafa undir hönd­um. Við illan leik til­flytj­ast þau þaðan yfir í fjar­lægan skóg og eiga ekki aft­ur­kvæmt í Hroða­gerði. Ron sær­ist illa og útlegð þrí­eyk­is­ins hefst fyrir alvöru. Þau þurfa að hafa allan vara á, þau leita sér mat­ar, þau eru þreytt, áhyggju­full og örmagna, og þótt þau fái nýjar vís­bend­ingar um hvernig eyða skal hel­krossum hafa þau enn ekki hug­mynd um hvert næsta skref verð­ur. Allt þetta verður að lokum full­mikið fyrir Ron. 

Harry sér inn í huga Volde­morts þar sem hann leitar uppi sprota­gerða­mann­inn Gregorovitch en það leikur á huldu hverju myrkra­höfð­ing­inn er á hött­unum eft­ir. 

Mörgum spurn­ingum er enn ósvarað …