Menntun er grunn­stoð íslensks sam­fé­lags. Hún er grunn­stoð sam­fé­lags­ins í þeim skiln­ingi að það þrífst ekki án mennt­un­ar. Menntun á háskóla­stigi er síðan okkar tól til þess að tryggja fram­þróun í sam­fé­lag­inu með rann­sóknum og miðlun þekk­ing­ar. 

Þrátt fyrir aug­ljóst mik­il­vægi íslenskra háskóla hafa þeir verið fjársveltir í langan tíma og eru nú komnir að þol­mörk­um. Þetta fjársvelti má glögg­lega sjá með því að skoða fjár­fram­lög til íslenskra háskóla til sam­an­burðar við fjár­mögnun háskóla á hinum Norð­ur­lönd­un­um. Þar er háskóla­kerfið að mestu rík­is­fjár­magnað eins og hér. Fram­lög til íslenskra háskóla á hvern nem­anda er aðeins um það bil helm­ingur af fram­lögum á hvern nem­enda til háskóla á Norð­ur­lönd­un­um. Einnig hafa erlendar úttektir á íslenskum háskólum sýnt fram á að háskól­arnir hafa verið und­ir­fjár­magn­aðir frá því fyrir hrun, auk þess sem að við bætt­ist auk­inn nið­ur­skurður í kjöl­far fjölgun nem­enda í hrun­inu 2008.

Það er þess vegna sem 5 ára fjár­mála­á­ætlun rík­is­stjórn­ar­innar kom eins og blaut tuska í and­lit starfs­manna og nem­enda íslenskra háskóla. Áætl­unin gerir ráð fyrir að enn og aftur þurfi háskól­arnir að starfa und­ir­fjár­magn­að­ir. Sem íslenskum háskóla­nemum þykja okkur þessar áætl­anir vera til marks um skamm­sýni og virð­inga­leysi gagn­vart íslenska mennta­kerf­inu. 

Í kjöl­far fjár­mála­á­ætl­unar rík­is­stjórn­ar­innar hafa rekt­orar allra 7 háskól­anna sent frá sér yfir­lýs­ingu þar sem þeir skora á stjórn­mála­menn að snúa við und­ir­fjár­mögnun háskóla­stigs­ins. Í yfir­lýs­ing­unni stend­ur: „Við óbreytt ástand geta háskól­arnir ekki starfað áfram með eðli­legum hætti. Háskóla­starfi á land­inu er stefnt í hætt­u.“ Það að rekt­or­arnir komi sér saman um svo afdrátta­lausa yfir­lýs­ingu segir mikið til um alvar­leika stöð­un­ar. Rekt­or­arnir hafa einnig bent á að und­ir­fjár­mögnun sé þegar farin að bitna á gæðum háskóla­mennt­un­ar. Þetta má til dæmis sjá í fækkun náms­leiða og háu hlut­falli nem­enda á hvern kenn­ara. Taka mætti fleiri dæmi en áhrifin eru víð­tæk og hafa áhrif á alla starf­semi háskól­anna, sem og sam­fé­lagið í heild Í við­var­andi fjár­skorti eru háskól­arnir ósam­keppn­is­hæfir og kemur það til dæmis mikið niður á alþjóða­sam­starf­i. 

Þrátt fyrir ára­langa und­ir­fjár­mögnun hafa kröfur til rann­sókna innan háskól­anna auk­ist þar sem sam­fé­lagið og atvinnu­lífið kalla eftir sífellt meiri þekk­ingu og sér­hæf­ingu. Kröf­urnar til íslenskra háskóla eru því á engan hátt í takt við fjár­mögnun þeirra. Það virð­ist því sem íslensk stjórn­völd ætlist til þess að háskól­arnir geti gert allt úr engu.

Áhrif mennt­unar á sam­fé­lagið eru ómet­an­leg. Nauð­yn­legt er að byggja upp íslenska háskóla á sterkum und­ir­stöðum til að tryggja vel­ferð, hag­vöxt og fram­tíð íslensks sam­fé­lags. Þess vegna taka stúd­entar undir yfir­lýs­ingar rekt­ora. Háskól­arnir eru í hættu; það verður að koma þeim til bjarg­ar. Við hvetjum því verð­andi stjórn­völd til að vera hyggin og byggja háskóla á sterkum grunni. Við hvetjum þau til að fjár­festa í mennt­un. 

Við hvetjum alla til þess að skrifa undir áskorun til stjórn­valda þess efnis að setja mennta­mál í for­gang. #há­skólarí­hættu