Ef yfir­mað­ur­inn minn kæmi inn hvern dag og segði „Tra­lala, ég er leið­tog­inn þinn og í dag er ég full­kom­lega stöðug! Ég er svo stöðug, for­ing­inn þinn er í algjöru and­legu jafn­vægi“ myndi ég prísa mig sælan fyrir núver­andi skot­vopna­lög­gjöf og svo tala við trún­að­ar­mann.  Ef for­eldrar mínir hringdu dag­lega bara til að segja „Þú ert frjáls“ og skella á myndi ég leita eftir mynda­vélum í íbúð­inni og gúgla ­nálg­un­ar­bann.

Frá hruni hefur ýmist Sjálf­stæð­is­flokknum eða Fram­sókn­ar­flokknum verið lýst sem áfeng­is­sjúkum feðrum, ofbeld­is­fullum eða þvíum­líkt á veggj­um fés­bók­ar-kver­úlanta. Missmekk­legar lík­ingar geta farið fyrir brjóstið á fólki sem lifa hefur þurft þannig aðstæð­ur. En hug­myndin um fjór­flokk­inn sem for­eldri hefur aldrei verið sann­ari enda lík­ist þessi kosn­inga­bar­átta meira erf­iðri rimmu um umgengn­is­rétt heldur en ein­hverju póli­tísku.

Sjálf­stæð­is­flokk­ur­inn vill ekk­ert kann­ast við að neitt hafi nokkurn tím­ann verið að. Þau meira að segja lofa ferð í Legol­and þegar þetta er búið, nei var það ekki þar seinast? Ferð sem síðar kom í ljós að var „fjöl­skyldur ómögu­leik­i“.

Á meðan segj­ast Vinstri Græn hafa reynt allt til að hjálpa börn­unum en verið bjarg­ar­laus, jafn­vel þessi fjögur ár sem þau höfðu fullt for­ræði.

En hvort svo sem ekk­ert var að eða boð­inn er faðmur verndar er mik­il­væg­ast fyrir alla að klæð­ast sínu fín­asta og skæl­brosa framan í allt og alla á meðan dóm­ar­inn er enn að störf­um.

Þetta er ugg­væn­lega ljóð­rænt.

Katrín svífur yfir umræð­unni göf­ugar en nokkur val­kyrja. Hennar er nátt­úr­an. Hlýr faðmur sem lofar að hlúa að öll­um. Hún er umhyggju­sama móð­ur­gyðj­an Gaia; Þórs­móðir og andi hinnar heilögu þrenn­ing­ar.

Bjarni kemur inn með ægis­hjálm feðra­veld­is­ins; hann er fjár­sterka fyr­ir­vinnan og óbilandi fest­an. Aftan úr tíma­móð­unni stend­ur Krónos með ver­ald­lega afls­muni og vílar sér ekki fyrir að éta hvað svo sem sprettur undan honum eða öðrum, ógni það ríki hans yfir goð­un­um. Í hinni heilögu þrenn­ingu er pabba­strák­ur­inn orð­inn fað­ir­inn.

Frelsi til jafn­að­ar. Stöð­ug­leiki í lýð­ræði. Leið­togar fyrir for­yst­u. Amen.

Þegar ég var í ung­linga­deild fékk ég í jóla­gjöf frá frænd­fólki mínu „Bók­ina um Che“. Þetta var yfir­grips­mikil ævi­saga Che Guevara. Hún hafði mikil áhrif á mig, sér­stak­lega þegar kom að tál­sýn­inni sem er hetju­dýrk­un. Eftir lest­ur­inn lof­aði ég sjálfum mér að fylgja aldrei neinum sem krafð­ist þess að vera leið­togi fyrst og síðan gefa af ávöxtum frels­is.

Því af öllu því fólki sem ég hef litið á sem leið­toga, hvort sem það er í póli­tík, starfi, námi eða hvers­dags­leika, hefur eng­inn komið upp að mér og til­kynnt mér stöðu­gild­ið. Allt það fólk sem ég leit upp til lagði fyrir mig vegi og gildi og bað ekki um neitt í stað­inn.

Og í hvert sinn sem ein­hver hefur spurt mig „Viltu sam­þykkja X sem leið­toga lífs þíns?“ hef ég svarað „Sorrý, þakka áhug­ann en ég er þegar með dom­in­at­rix útí Vest­ur­bæ.“

Mér mis­líkar þegar reynt er að heilla mig með per­sónu­töfr­um, ver­ald­legum stöðu­táknum eða not­aðir eru pen­ingar og völd til að lumbra á heil­anum mínum með mark­aðs­rann­sök­uðum áróðri. Glys, hvort sem það eru gullúr, kökur eða háfleyg orð, er ekki notað til að sann­færa neinn heldur ginna athygli. Þetta eru reyk­sprengjur á hug­ann.

Því miður gerir fólk sér oft ekki grein fyrir afleið­ingum þess að fylgja þannig for­ystufé fyrr en í sjálf­heldu er kom­ið.

Mig langar að enda þetta á því hvað rollur eru ynd­is­leg­ar. Þær eru skemmti­lega kjána­legar og helst til góðar með sig, en líka ótrú­lega harðar af sér og aðlag­ast hratt. Svona eins og við Íslend­ing­ar.

En það er grund­vallar munur á þessum sam­býl­is­teg­und­um. Kindur geta ekki gert að því að fylgja hrútnum sem stangar fast­ast. Þær hafa engar hug­myndir um hrúta­veld­i, hjarð­ræði eða pen­ing­ana sem kaupa heil­síðu jarm í Frétta­blað­inu.

Sauð­kindin er kannski lukku­dýr lands­ins, en Íslend­ingar eru menn, ekki kind­ur.

„Hið mest óvið­eig­andi starf nokk­urs manns, jafn­vel dýr­linga (sem þó voru yfir­leitt hik­andi til að taka því), er að ráðskast með aðra menn. Ekki einn af milljón er hæfur til þess, og síst af öllu þeir sem fal­ast eftir tæki­fær­in­u.“

-J.R.R. Tolkien

Höf­undur er stuðn­ings­full­trúi og í 6. sæti á lista Pírata í Norð­vest­ur­kjör­dæmi.