„Allir vinna“ var átak sem hrint var af stað á sínum tíma til að glæða störf iðn­að­ar­manna sem höfðu misst vinn­una í banka­hrun­inu. Margir þeirra þurftu þá að fara úr landi til að afla sér við­ur­vær­is. Átakið tókst vel en það beind­ist nær ein­göngu að störfum sem karlar sinntu. End­ur­greiðsla á virð­is­auka­skatti af vinnu iðn­að­ar­manna við heim­ili fólks og fram­kvæmdir sveit­ar­fé­laga varð til þess að verk­efnin marg­föld­uð­ust og margir iðn­að­ar­menn fengu vinnu. Alþingi sam­þykkti í gær að setja átakið aftur af stað.

Við­brögð við kreppum hafa alltaf verið karllæg. Í heimskrepp­unni miklu sem skall á haustið 1929 í Banda­ríkj­un­um, fólust aðal­við­brögð stjórn­valda gegn atvinnu­leysi í því að byggja vegi og brýr. Karlar fengu vinnu. Hið sama hefur verið uppi á ten­ingnum hér á landi en nú er kom­inn tími til að breyta því. Löngu er tíma­bært að hugað sé einnig að hefð­bundnum kvenna­störf­um.

Kvenna­störf í hættu

Hár­greiðslu­stofur og snyrti­stofur um land allt eru lok­aðar vegna sam­komu­banns. Oft­ast eru það konur sem reka sitt eigið fyr­ir­tæki um starf­sem­ina. Oftar en ekki er eig­and­inn eini starfs­mað­ur­inn. Ef engar tekjur koma í kass­ann nægir þess­ari starf­semi ekki að fá frestun á greiðslum opin­berra gjalda eða nýta sér hluta­at­vinnu­leys­is­bæt­ur. Meira þarf að koma til. Og það er sjálf­sagt að reyna að bæta stöð­una hjá þessum kvenna­stéttum líkt og þegar hefur verið ákveðið að gera varð­andi karla­stétt­ir, með því að fella starf­sem­ina undir átakið „Allir vinna“. Ég vildi að efna­hags- og við­skipta­nefnd Alþingis legði fram  breyt­ing­ar­til­lögur í þessa veru en vilji stjórn­ar­liða stóð ekki til þess, a.m.k. ekki að sinn­i. 

Nið­ur­staða þeirra var að bæta enn einni karla­stétt­inni við úrræð­ið; bif­véla­virkj­um. Sem er vissu­lega gott en af hverju ekki sauma­stof­ur, nudd­stofur og gull­smið­ir, hár­greiðslu- og snyrti­stofur svo dæmi séu tek­in? Enn hef ég ekki fengið að sjá rökin fyrir því að fjölga ekki hefð­bundnum kvenna­stéttum sem gætu nýtt sér úrræð­ið.

Í efna­hag­skrepp­unni sem fylgir COVID-19 far­aldr­inum hefur fólk sem sinnir ýmsum þjón­ustu­störfum misst vinn­una, þjón­ustu­störfum sem konur sinna í mörgum til­vik­um. 

Það er kynja­halli á aðgerðum stjórn­valda sem eiga að vinna gegn atvinnu­leysi og hjálpa fyr­ir­tækjum að standa af sér storm­inn, konum í óhag. Þennan kynja­halla verður að rétta af strax í næsta aðgerð­ar­pakka stjórn­valda, sem þau segja að sé á næsta leyti.

Höf­undur er full­trúi Sam­fylk­ing­ar­innar í efna­hags- og við­skipta­nefnd Alþing­is.