Ein­hvern veg­inn svona, eins og fyr­ir­sögn þess­arar grein­ar, hljóma hug­myndir Pírata sem fréttir ber­ast af þessa dag­anna. Ann­ars vegar eru það pæl­ingar nýs þing­manns Pírata, Ástu Helga­dótt­ur, um að afnema bann við klámi á Íslandi. Vegna þess að það sé vont að banna mik­ið, og svo tján­inga­frelsið og allt það.

Hins vegar eru það svo hug­myndir hennar um útleigu fólks á eignum sínum í gegnum deili­hag­kerf­is­síður eins og Air­bnb sem þing­mann­inum þykir rétt­læt­an­legt að banna að ein­hverju leyti vegna þess að fólk er að græða svo mik­ið.

Ég gæti ekki verið Ástu meira ósam­mála. Bæði í for­gangs­röðun í frjáls­lynd­inu eða nið­ur­stöðum henn­ar. En eitt er það við mál­fluttn­ingin sem ég virði. Hann er skýr og skor­in­ort­ur, ekk­ert hálf­kák  við að reyna að þókn­ast öll­um. Og það vil ég taka mér hér til fyr­ir­mynd­ar.

Að afnema bann við klámi er á engan hátt sam­bæri­legt við að afnema bann við guð­lasti sem að Píratar höfðu svo ágæt­lega for­göngu um á síð­asta þingi, en þetta nefna Píratar nú mikið í sömu andrá. Hið síð­ar­nefnda hefur verið úrelt í lögum svo lengi að meira að segja biskup Íslands sagði lög­in vera tíma­skekkju og rugl. Ég veit ekki afhverju engum hefur dottið í hug að kippa þessu út fyrr, en Píratar fá sann­ar­lega rós í hnappa­gatið fyrir að koma því til leið­ar.

Klám er hins veg­ar ekki bannað í dag vegna þess að það séu svo mikið að teprum á Alþingi eða í sam­fé­lag­inu yfir­leitt sem geta ekki hugsað sér að leyfa fólki að horfa á typpi, pík­ur, brund og  rassa "up close and per­sona­l". Alveg er mér drullu­sama um það. Klám­bannið snýst minnst um hið meinta frelsi til að njóta þess,  eða að tjá sig í gegn um það (sem er reyndar hug­mynd sem ég næ ekki alveg utanum ef satt skal segja).

Í fyrsta lagi er það er vitað mál að klám­iðn­að­ur­inn er nátengdur man­sali og vændi. Í öðru lagi er það er líka vitað mál að klá­m­á­horf ungs fólks skekkir og afbakar hug­myndir þeirra um kyn­líf. Og þetta getur haft mjög miklar afleiðingar. 

Í fyrsta lagi er það er vitað mál að klám­iðn­að­ur­inn er nátengdur man­sali og vændi. Í öðru lagi er það er líka vitað mál að klá­m­á­horf ungs fólks skekkir og afbakar hug­myndir þeirra um kyn­líf. Og þetta getur haft mjög miklar afleið­ing­ar. Ungar stúlkur sjá í klám­myndum und­ir­gefnar og nið­ur­lægðar konur (en auð­vitað munúð­ar­fullar og bros­andi) kannski með þrjá karl­menn ofan á og inni í sér. Kon­urnar eru gef­endur en ekki þiggj­endur í kyn­líf­inu. Það er enga ást eða kær­leik að finna í klámi.

Ung­lingstelpur sem að hafa haft þessa for­skrift þurfa oft að burð­ast með það árum saman að hafa tekið að sér hlut­verk ham­ingju­sömu klám­drottn­ing­ar­innar fyrst þegar þær voru að feta sig áfram í kyn­lífi. Það verður auð­vitað nið­ur­lægj­andi og skammar­legt þegar upp kemst um síðir að kyn­líf á að veita henni meira en það eitt að vera ílát fyrir karla (eins og einn maður orð­aði það eft­ir­minni­lega).

Klám er líka glötuð for­skrift fyrir drengi. Leik­ritið sem þeir horfa þar upp á gerir þá sann­ar­lega ekki að góðum elsk­hug­um. Það sem meira er, það getur verið stór­hættu­legt að helstu hug­myndir þeirra um kyn­líf byggi á klámi sem gerir í því að nið­ur­lægja kon­ur. Klám send­ir þeim, væg­ast sagt, fölsk skila­boð um hvað flestar konur sækj­ast eftir í kyn­lífi. Nánd, næmni og virð­ing, er ann­ars ein­hver klá­m­ynd sem heitir það? Í kjöl­far umræðna um druslu­göng­una og Beauty tips bylgj­una hafa hug­rakkir íslenskir karlar einmitt stigið fram og tjáð það að þeir hafi örugg­lega, en þá óaf­vit­andi fyrr en nú eftir umræð­una alla, við­haft ógn­andi til­burði við konur í kyn­lífi. Þeir skilji það betur núna afhverju við­kom­andi virt­ist áhuga­laus á þeim tíma -  eða eins og fros­in.

Það eru nákvæm­lega við­brögðin sem að margar konur segja að þær hafi við­haft við nauðg­un. Frosnar á sál og lík­ama. Lamaðar á meðan þær upp­lifðu nauðgun en alls ekki kyn­líf. En klám kennir drengjum ekki að spyrja, fara var­lega, að virða. Klám getur því verið stór­hættu­legt og ég vil ekki skauta yfir það bann sí svona á ein­hverjum óljósum grund­velli þess að ein­hver hafi þá ekki nægj­an­legt frelsi til þess að tjá sig með klámi.

En klám kennir drengjum ekki að spyrja, fara var­lega, að virða. Klám getur því verið stór­hættu­legt og ég vil ekki skauta yfir það bann sí svona á ein­hverjum óljósum grund­velli þess að ein­hver hafi þá ekki nægj­an­legt frelsi til þess að tjá sig með klámi.

En aftur að frels­is­for­gangs­röðun Pírata. Air­bnb og kap­ít­al­ism­inn virð­ist þar vera neð­ar­lega á blaði. Ég er sam­mála því að það er pirr­andi að vakna við marrið í hjóla­tösk­unum snemma morg­uns næstum allt sum­arið í miðbæ Reykja­vík­ur. En mér fannst líka pirr­andi þegar nágranni minn sauð reykta ýsu sem lyktaði um allan stiga­gang­inn. Eða fór að pissa svo að glumdi í kló­sett­skál­inni rétt þegar ég var að festa svefn. En sam­búð við nábú­endur hefur minnst með ferða­menn að gera. Þeir eru oft­ast yfir­máta kurt­eis­ir, einmitt vegna þess þeir geta ekki notað leigu­form eins og Air­bnb ef að þeir haga sér ekki skikk­an­lega. Þeir fá þá á sig lélega ein­kunn og fólk vill ekki leigja þeim aft­ur.

. En sam­búð við nábú­endur hefur minnst með ferða­menn að gera. Þeir eru oft­ast yfir­máta kurt­eis­ir, einmitt vegna þess þeir geta ekki notað leigu­form eins og Air­bnb ef að þeir haga sér ekki skikkanlega.

Og hvað varðar hækk­andi fast­eigna­verð í mið­bænum sem afleið­ingu þessa þá er það bara þannig að borg­ar­skipu­lög breyt­ast og þró­ast með tíð og tíma. Þegar það eru komnar of margar lunda­búðir í mið­bæ­inn fer fólk bara ann­að. Hvaða ferða­maður fer til dæmis ennþá mitt í mið­borg Prag í krist­al-overló­dið þar? Færri en áður. En ferða­menn eru ekk­ert hættir að koma til borg­ar­inn­ar,  þeir leita bara ann­að. Eins er með Berlín, París og New York. Það er breyti­legt eftir tíð og tíma hvaða hverfi þykja skemmti­leg og kúl. Það er hið besta mál, þá er upp­bygg­ing á sem flestum svæðum og álagið dreif­ist.

Ég er því alfarið á móti þvi að deili­hag­kerf­inu séu settar ein­hverjar sós­íal­ískar reglur um að þú megir aðeins deila af því sem að Alþingi þykir í lagi að þú eig­ir. En það eiga að vera reglur og leyf­is­veit­ing­ar. Og umfram allt eiga skattar og gjöld að að vera uppi á borð­um.

Hvað varðar for­gangs­röðun í frjál­syndi, því sann­ar­lega á að banna sem minnst, þá vil ég leyfa fólki að nýta eignir sínar eins og hægt er. En klám og klám­iðn­að­ur­inn fær mig ekki til að verja svo­kall­aðan rétt sinn. Fyrir mér er réttur ungs fólks til heil­brigðra hug­mynda um kyn­líf, sem virðir báða aðila, meiri.

Og réttur ungra stúlkur fyrir vörn gegn ágengni og nauðg­unum er mun meiri.