For­gangs­röðun í öflun og útdeil­ingu fjár­magns úr rík­is­sjóði ber þess ekki merki að tekju­lágt fólk búi í land­inu. Að mati Flokks fólks­ins hafa stóru fyr­ir­tæki aug­ljós­lega for­gang og því stærri sem þau eru, því meiri for­gang­ur. Við útdeil­ingu á almannafé í tengslum við Covid-far­ald­ur­inn fengu stærstu ferða­þjón­ustu­fyr­ir­tækin mest. Og þetta gildir um fleiri teg­undir stórra fyr­ir­tækja. Til dæmis fékk kís­il­málm­verk­smiðjan á Bakka lögð fyrir sig einka­veggöng upp á fimm millj­arða, greidd af rík­is­sjóð­i.  

Stór­út­gerðin fær að nota eign almenn­ings, fisk­veiði­kvót­ann fyrir lít­ið, og geta meira að segja selt hann frá sér á mark­aðs­verði sem er marg­falt það sem hún fær kvót­ann á. Dæmi eru um að útgerð­ar­fyr­ir­tæki fái botn­fisk­kvóta, þótt fyr­ir­tækið veiði ein­göngu upp­sjáv­ar­fisk. Sá kvóti er seldur til ann­ara fyrir um 0,8 millj­arða.

En þegar kemur að því að afla fjár í rík­is­sjóð er for­gangs­röð­unin önn­ur. Aldrei er afsláttur af skatt­tekjum sem almenn­ingur þarf að greiða sama hversu vel árar. Þetta finnst okkur hjá Flokki fólks­ins óvið­un­andi. Ef við­kom­andi fær ein­hverjar bætur eða elli­líf­eyri skal meg­in­hluti þeirra renna í rík­is­sjóð í gegn um skerð­ing­ar. Lítil fyr­ir­tæki sem eru á inn­lenda mark­aðnum fá heldur ekki afslátt. 

Svika­mylla í skatta­skjólum

Séu fyr­ir­tækin stór og teng­ist erlendum mörk­uðum mega þau nota evrur eða doll­ara í sínu bók­haldi. Þau geta ráðið fjár­mála­sér­fræð­inga til að aðstoða við að geyma fé í skatta­skjól­u­m.  Þau geta valið það land þar sem hagn­að­ur­inn á að koma fram. Þegar þau sýna bók­halds­legt tap á einu ári geta þau nýtt það sér til skatta­af­sláttar ára­röðum seinna. Þau geta tekið lán hjá dótt­ur­fyr­ir­tæki þar sem skattar eru lágir og greitt fyrir það háa vexti. Vextir geta verið það háir – bók­halds­laga – ​að mörg stór­fyr­ir­tækin munu kannski aldrei greiða tekju­skatt hér á landi

Íslenskir stór­út­gerð­ar­menn eru sér kap­ít­uli. Gjafa­kvót­inn þeirra skapar þeim auð og völd sem ekki hafa áður sést. Gjafa­kvót­inn gerir það að verkum að hagn­aður stóru útgerð­ar­fé­lag­anna er svo mik­ill að þessi fyr­ir­tæki kaupa stóran hluta í öðrum atvinnu­rekstri og eru lík­leg til að eign­ast nærri allt sem bita­stætt er í land­inu. Með núver­andi kerfi stefnum við að stétt­skiptu þjóð­fé­lag­i,  aðals­menn og almenn­ing­ur. Slíkt kerfi var við lýði í Evr­ópu á mið­öldum og ent­ist fram á 19-öld. Kerfið endað illa.

Við hjá Flokki fólks­ins segj­um: Fólkið fyrst en ekki ríki­dæm­ið!   

Tómas A. Tóm­as­son, veit­inga­mað­ur, er odd­viti Flokks fólks­ins í Reykja­vík­ur­kjör­dæmi norð­ur, og Kol­brún Bald­urs­dótt­ir, sál­fræð­ingur og borg­ar­full­trúi, skipar 2. sæti á fram­boðs­lista Flokks fólks­ins í sama kjör­dæmi.