Það hefur vart farið fram­hjá neinum að læknar eru í verk­falli. Fresta hefur þurft tugum skurð­að­gerða und­an­farna daga, meðal ann­ars hjarta­þræð­ingum og flóknum hjarta­að­gerð­um. Staðan í kjara­við­ræðum lækna og rík­is­ins virð­ist vera þannig að læknar vilja yfir 30 pró­sent launa­hækkun á meðan að ríkið býður um þrjú pró­sent. Nán­ast ómögu­legt virð­ist að deilu­að­ilar nái saman við þessar aðstæð­ur.

Í Bak­her­ber­bergj­unum er mikið rætt um hvort þessi staða sé dæmi um neyð. Hanna Birna Krist­jáns­dótt­ir, sem fór lengst af kjör­tíma­bils með mála­flokk dóms­mála, hefur nefni­lega sagt opin­ber­lega að laga­setn­ing á verk­falls­að­gerðir ætti að vera neyð­ar­úr­ræði.

Slíkt neyð hefur komið upp þrisvar á þessu ári. Fyrst voru sett lög á verk­fall starfs­manna Herj­ólfs í mars. Í maí voru sett lög á verk­fall flug­manna Icelanda­ir, einka­fyr­ir­tækis sem skráð er á mark­aði og ríkið á ekk­ert í, með þeim rökum að fyr­ir­tækið væri að tapa svo miklum pen­ingum ef starfs­menn þess færu í verk­fall. Loks var þing kallað saman til að sam­þykkja lög til að koma í veg fyrir verk­fall flug­virkja í júní, sem hefðu líka kostað flug­iðn­að­inn og þjóð­ar­búið skild­ing­inn. Flug­virkjar hættu við verk­fallið til að koma í veg fyrir laga­setn­ing­una.

Nú er Hanna Birna ekki lengur ráð­herra dóms­mála heldur Sig­mundur Davíð Gunn­laugs­son for­sæt­is­ráð­herra. Hann ætlar ekki að setja lög á verk­fall lækna, trúir því að deilan muni leys­ast og segir ekki vera hefð fyrir því að stjórn­völd grípi inn í kjara­deil­ur.

Kannski skap­ast ekki neyð sam­kvæmt skil­grein­ingu rík­is­stjórn­ar­innar þegar ekki er hægt að sinna sjúk­um. Slík neyð skap­ast ekki nema það séu pen­ingar sem eru í hættu.