Lög­manna­fé­lag Íslands sendi frá sér ályktun 24. nóv­em­ber síð­ast­lið­inn þar sem það gerir þann tíma sem fjöl­margir ein­stak­lingar hafa haft rétt­ar­stöðu sak­born­ings í rann­sóknum emb­ættis sér­staks sak­sókn­ara að umtals­efni, en margir hafa haft slíka stöðu í allt að fimm ár og þrjá mán­uði.

Álykt­unin byggir á skrif­legu svari dóms­mála­ráð­herra við fyr­ir­spurn Öss­urar Skarp­héð­ins­son­ar, þing­manns Sam­fylk­ing­ar­inn­ar, um mál­ið. Í henni segir stjórn Lög­manna­fé­lags Íslands: „Í ljósi þeirra upp­lýs­inga sem fram koma í fram­an­greindu svari dóms­mála­ráð­herra, sér Lög­manna­fé­lag Íslands sér­staka ástæðu til að vekja athygli opin­berra rann­sókn­ar­að­ila á mann­rétt­indum sak­aðra manna og hvetur þá sem koma að rann­sókna mála til að virða þær grund­vall­ar­reglur sem lög­festar hafa verið hér á land­i.“

Í bak­her­bergj­unum hafa menn og konur klórað sér í höfð­inu yfir álykt­un­inni, enda stjórn Lög­manna­fé­lags­ins hingað til verið mest í því að gagn­rýna rann­sókn­ar­að­ila, mörgum með­limum félags­ins til mik­ils ama.

Í des­em­ber 2008 sendi laga­nefnd félags­ins til dæmis frá sér ályktun vegna þess að hún hafði áhyggjur af því að rann­sókn­ar­nefnd Alþingis bryti á mann­rétt­indum fólks. Sum­arið 2009 sendi félagið frá sér ályktun þar sem talað var um „svo­kallað banka­hrun“ og hlaut bágt fyr­ir, þótt álykt­unin hafi í meg­in­at­riðum kallað eftir því að reglur rétt­ar­ríkis væru virt­ar. Í febr­úar 2014 ályktaði stjórn Lög­manna­fé­lags­ins vegna dóms í Al-T­hani mál­inu og sagði að sú réttaró­vissa sem uppi væri um stöðu aðila og vitna í kjöl­far nið­ur­stöðu Hér­aðs­dóms Reykja­víkur í Al Than­i-­mál­inu vera mjög baga­lega og geta haft veru­leg áhrif á þau saka­mál sem nú séu til með­ferðar fyrir dóm­stól­um.

Í sept­em­ber sendi stjórnin svo ályktun til dóms­mála­ráð­herra varð­andi sam­skipti verj­enda og vitna vegna ábend­inga  um sam­skipti lög­manna og verj­enda, fram­setn­ingu dóma í saka­mál­um, síma­hlust­an­ir, hús­leit og sönn­un­ar­byrði.

En í nýj­ustu ályktun sinni virð­ist stjórn Lög­manna­fé­lags­ins bein­leiðis kalla eftir styrk­ingu emb­ættis sér­staks saksóknara.

En í nýj­ustu ályktun sinni virð­ist stjórn Lög­manna­fé­lags­ins bein­leiðis kalla eftir styrk­ingu emb­ættis sér­staks sak­sókn­ara.

Í sam­tali við Kjarn­ann í byrjun októ­ber sagði Ólafur Þór Hauks­son, sér­stakur sak­sókn­ari, nefni­lega að sá nið­ur­skurður sem boð­aður var til emb­ætt­is­ins á fjár­lögum myndi leiða til þess að emb­ættið gæti rétt sinnt þeim málum sem nú þegar eru komin til dóm­stóla. Þau fjórtán mál sem biðu rann­sókn­ar, 96 mál sem væru í rann­sókn (þar af 39 svokölluð hrun­mál) og ell­efu hrun­mál sem biðu ákvörð­unar um sak­sókn myndu þurfa að sitja á hak­an­um.

Emb­ætt­inu væri ókleift að sinna rann­sókn þeirra með þeim pen­ingum sem því væri skammtað og þar af leið­andi geti það ekki tekið ákvörðun um að ákæra menn eða aflétta rétt­ar­stöðu þeirra sem sak­born­inga.