Ef reynt er að átta sig á því hvar fram­tíð­ar­hags­munir launa­fólks og almenn­ings eru, verður að skoða for­tíð­ina og hvernig hag­saga okkar hefur ver­ið.

Þar blasir við okkur raun­veru­leiki sem er ekki fag­ur. Það fyrsta sem kemur upp í hug­ann er kork­tappi í ólgu­sjó þegar horft er á örlaga­vald­inn íslensku krón­una í þess­ari sögu.

Hún er fljót sögð efna­hags­saga okk­ar, óstöð­ugur gjald­mið­ill, reglu­leg verð­bólgu­skot, háir vextir sem hafa farið upp í okur­vexti með óvið­ráð­an­legum afborg­unum og eigna­missi. Kaup­máttur launa farið upp og niður með sömu end­ur­tekn­ing­un­um, þegar verð­bólgan hefur étið upp kaup­mátt­inn hefur verið farið í launa­hækk­anir umfram getu hag­kerf­is­ins sem aftur fram­kallar verð­bólgu, vaxta­okur og óstöðu­leika á gjald­miðl­in­um. Það hlýtur að vera umhugs­un­ar­efni eftir að hafa skoðað sög­una hvernig byggja á upp stöð­ug­leika sem er var­an­legur með krón­una sem gjald­mið­il. Það verða þeir að útskýra sem boða stöð­ug­leika með henni.

Það má ekki gleyma því að þessar hremm­ingar geta komið aftur þó að við séum núna í ástandi sem er ekki mjög slæmt miðað við mörg tíma­bil í hag­sögu okk­ar. Skjótt skip­ast veður í lofti og hlut­irnir eru fljótir að breyt­ast. Það hangir alltaf yfir okkur sú ógn að lenda í enn einu hremm­ing­ar­tíma­bil­inu ef illa fer, meðan við höfum ekki breytt neinu.

Mig langar svo í það sem þeir hafa

Við horfum öfund­ar­augum á lönd sem við viljum bera okkur saman við með margt og það er gott. Það sem okkur langar að fá er efna­hags­legur stöð­ug­leiki, lægri vexti, auk­inn kaup­mátt, lægra vöru­verði og fleira sem þessar þjóðir hafa. Ef horft er yfir þessa upp­taln­ingu og gerður sam­an­burð á því hvernig þessu er öðru­vísi fyr­ir­komið hjá þeim, stendur aðal­lega tvennt upp úr, það er gjald­mið­ill­inn og fákeppni sem heldur uppi okri hvort sem er í vöru­verði, þjón­ustu eða fjár­mála­kerf­inu hjá okk­ur.

Hvernig eigum við að koma okkur út úr þessu 

Við eigum að byrja á því að tengja krón­una við evru. Til­einka okkur það sem hefur gefið góða raun hjá öðrum þjóð­um, við þurfum ekki að finna upp hjól­ið, þetta er allt til. Við þurfum að skoða vel hvern­ig  nágranna­þjóðum okkar hefur tek­ist að auka kaup­mátt launa­fólks veru­lega með hóf­legum reglu­legum launa­hækk­unum og stöð­ug­leika. Síðan á það að vera krafa að aðild­ar­við­ræður við Evr­ópu­sam­bandið verði kláraðar og almenn­ingur fái að leggja mat á hvort aðild að sam­band­inu skili veru­legri kaup­mátt­ar­aukn­ingu með lægri fram­færslu og losi okkur undan fákeppn­inni.

Það er búið að halda ótaldar ræð­urnar í ára­tugi um gjald­mið­il­inn, verð­bólgu, okur­vexti og hátt vöru­verð og ekk­ert hefur breyst. Við verðum að spyrja okkur ætlum við að halda áfram að hlusta á sömu ræð­urnar eða viljum við breyt­ingar til að losa okkur undan því að hlusta á þessar sömu ræður um sömu vanda­málin áfram. Viljum við ekki nýjar ræður um lausnir og bjart­ari fram­tíð­ar­horfur í stöð­ug­leika? Stöð­ug­leika sem er var­an­legur og grunnur til að byggja á fyrir þau fjöl­mörgu sam­fé­lags­verk­efni sem bíður okkar að leysa og koma í betra horf. Hann er gunn­for­sendan fyrir því að geta náð mark­miðum okkar í umhverf­is­mál­um.

Það ætti að vera ákveðin léttir að vita að það er til annað fyr­ir­komu­lag, að við höfum val, við getum kom­ist út úr þessu. 

Ef við viljum aðra fram­tíð þá verður að gera breyt­ing­ar, það er hægt með því að kjósa Við­reisn. Hættum þessum kostn­að­ar­sömu fórnum fyrir gjald­mið­il­inn krón­una og spóla í sama hjólfar­inu. Það er almenn­ingur sem er að greiða þann fórn­ar­kostn­að, ekki þeir sem eru að eign­ast Ísland í skjóli fákeppni og gjald­mið­ils­ins.

Förum inn í nýja fram­tíð með því að kjósa Við­reisn.

Höf­undur skipar fjórða sæti Við­reisnar í Reykja­vík­ur­kjör­dæmi norð­ur.