Þegar ég fyrst hófst handa við að setja saman þetta bréf, ætl­aði ég að orða það almennt og beina orðum mínum til allra stjórn­mála­manna og núver­andi rík­is­stjórn­ar. Síðan þegar ég hugs­aði um hver myndi eig­in­lega lesa það og taka það til sín, datt mér eng­inn í hug. Því hef ég ákveðið að beina orðum mínum til þeirra stjórn­valda sem munu taka við í fram­tíð­inni. Þetta hef ég ákveð­ið, því ég tel litlar líkur á því að núver­andi stjórn­völd hlusti á gagn­rýni í ljósi nýlið­inna atburða. Mér þykir það mið­ur. Ég fagna því hins­vegar ef ein­hverjir núver­andi stjórn­ar­liðar taka þessi orð til sín.

Þegar þetta er skrifað er ég búsettur erlendis vegna per­sónu­legra aðstæðna og fylgist því minna með fréttum og umræð­unni heima en ella. Það sem ég heyri og les, hryggir mig vegna þeirrar svart­sýni og von­leysis sem birt­ist þar. Skilj­an­lega blasa við mörg vanda­mál og margt er að hægt að bæta. Því tel ég það ótrú­legt að það sé ekki gert. Þrátt fyrir allar þær auð­lindir sem við eigum og þrátt fyrir öll þau tæki­færi sem við gætum skap­að, er óbreytt ástand stað­reynd­in.

Fólk mun fara

Óbreytt ástand leiðir ein­göngu til þess að fleira fólk tekur sig upp og fer. Fólk sem hefur ekki færi á að fá hús­næði við hæfi, getur ekki fundið vinnu við hæfi og á jafn­vel í erf­ið­leikum með að borga fyrir mat og aðrar nauð­synjar mun fara. Enda mun það spyrja sig hvort að það sé ekki til eitt­hvað betra ann­ars stað­ar. Það er ekki erfitt að kom­ast að svar­inu. Víð­ast hvar ann­ars staðar í Evr­ópu og utan henn­ar, má finna ódýr­ari hús­næði, hag­stæð­ara vöru­verð og meiri fjöl­breytni í störf­um. Íslend­inga stendur öll Evr­ópa til boða, og af minni reynslu er þar hvorki hung­ursneyð né alvar­legur skortur á nauð­synj­um.

Fyrir flestum er það ein­falt hvað verður að ger­ast svo að fólk sjái ein­hverja fram­tíð á Íslandi; það þarf að geta fjár­fest í hús­næði eða leigt hús­næði svo það hafi þak yfir höf­uð­ið. Það þarf að fá vinnu með mann­sæm­andi laun sem hæfir menntun þess og reynslu. Svo verða inn­viðir sam­fé­lags­ins, mennta­kerfi, heil­brigð­is­kerfi, stjórn­sýsla og dóms­kerfi, að virka og veita lág­marks þjón­ustu. Sé þetta upp­fyllt, get ég séð mig búa á Íslandi til fram­búð­ar. Ég er jafn­framt viss um að fleiri taki undir það. Ef ekki mun ég og aðrir velkj­ast í vafa áfram: vera eða fara. Þegar loks eitt­hvað hefur verið gert, gæti það hins­vegar verið of seint. Því skora ég á næstu rík­is­stjórn að bregð­ast ekki og gera loks eitt­hvað í þessum mál­um.

Höf­undur er rit­höf­und­ur, íslensku- og spænsku­fræð­ing­ur.