Mynd: Bára Huld Beck Hvar er nýja stjórnarskráin?
Mynd: Bára Huld Beck

Framlag úr fortíðinni skipti sköpum í baráttunni fyrir nýrri stjórnarskrá

Samtök kvenna um nýja stjórnarskrá safnaði nýverið yfir 43 þúsund undirskriftum þar sem Alþingi var hvatt til að klára samþykkt á nýju stjórnarskránni. Átakið vakti víða athygli og var mjög sýnilegt. Kjarninn hefur fengið aðgang að bókhaldi þess. Hér verður gerð grein fyrir því hvað átakið kostaði og hvaðan uppistaðan af fjármununum kom. Það er saga sem teygir sig aftur til haustmánaða ársins 2009. Við sögu koma meðal annars einn sitjandi ráðherra og einn fyrrverandi forsetaframbjóðandi.

Sam­tök kvenna um nýja stjórn­ar­skrá, sam­tök sem hafa unnið að því að kynna nýja stjórn­ar­skrá sem félagið telur að hafi verið sam­þykkt í ráð­gef­andi þjóð­ar­at­kvæða­greiðslu í októ­ber 2012, réðst nýverið í umfangs­mikið verk­efni. Síð­ast­liðið sumar ákvað stjórn félags­ins, í sam­starfi við Stjórn­ar­skrár­fé­lag­ið, að ráð­ast í und­ir­skrifta­söfnun þar sem mark­miðið var að safna að minnsta kosti 25 þús­und und­ir­skriftum til að hvetja Alþingi til að klára sam­þykkt nýju stjórn­ar­skrár­inn­ar. 

Átakið tókst vonum fram­ar. 

Þegar und­ir­skrift­irnar voru afhentar Katrínu Jak­obs­dóttur for­sæt­is­ráð­herra og öðrum full­trúum stjórn­mála­flokka í síð­ustu viku, þegar átta ár voru liðin upp á dag frá því að þjóð­ar­at­kvæða­greiðslan hafði farið fram, höfðu 43.423 skrifað und­ir. Verk­efnið hafði skilað því að ­Sam­tökum kvenna um nýja stjórn­ar­skrá tókst að ná í 74 pró­sent fleiri und­ir­skriftir en upp­haf­lega var stefnt að. 

Sam­hliða tókst að end­ur­vekja umræðu um það ferli sem félag­ið, og þeir sem að því standa, hafa barist fyrir að verði við­ur­kennt sem hið rétta til að smíða nýjan sam­fé­lags­sátt­mála. Það er ferli sem hófst með tveimur Þjóð­fund­um, sem haldnir voru 2009 og 2010. Það leiddi síðan til kosn­inga til stjórn­laga­þings og síðar til skip­unar stjórn­laga­ráðs eftir að kosn­ingin á stjórn­laga­þingið var dæmd ólög­mæt. Það ráð birti svo fram frum­varp um inni­hald nýrrar stjórn­ar­skrár og það er skjalið sem flestir stuðn­ings­menn mál­stað­ar­ins telja að sé hin nýja stjórn­ar­skrá. Hin ráð­gef­andi þjóð­ar­at­kvæða­greiðsla fór svo fram 20. októ­ber 2012. 

Um var að ræða alls sex spurn­ingar en sú fyrsta var hvort við­kom­andi vildi að til­­­­lögur stjórn­­­­laga­ráðs yrðu lagðar til grund­vallar frum­varpi að nýrri stjórn­­­­­­­ar­­­­skrá. Alls sögðu 64,2 pró­­­­sent þeirra sem greiddu atkvæði já við þeirri spurn­ingu. Kjör­­­­sókn var 49 pró­­­­sent.

Auglýsing

Stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefnd Alþingis tók frum­varpið svo til með­ferð­ar, gerði á því breyt­ingar og lagði fram á þing­inu. Þar tókst ekki að koma því í gegn fyrir kosn­ing­arnar 2013 og þannig hafa mál staðið síðan þá. 

Tókst að end­ur­vekja draug sem drauga­banar töldu úr sög­unni

Hinn mikla athygli sem und­ir­skrifta­söfn­un ­Sam­taka kvenna um nýja stjórn­ar­skrá hefur náð hefur hins vegar leitt af sér að málið er kyrfi­lega komið á dag­skrá að nýju. Sam­band ungra Sjálf­stæð­is­manna (SUS) réð­ust til að mynda í eigin her­ferð gegn nýju stjórn­ar­skránni sem það kall­aði „stað­­reynda­vakt um íslensku stjórn­­­ar­­skrána, breyt­ingar á stjórn­­­ar­­skránni, breyt­inga­til­lögur og annað sem að stjórn­­­ar­­skránni snýr“ á vef­­síð­­unni www.­stjorn­ar­skra.com.

Í til­­kynn­ingu sagði SUS að með þessu vildi sam­­bandið „leggja sitt af mörkum til að umræða um stjórn­­­ar­­skrár­­mál sé byggð á því sem rétt er og finna má stoð fyrir á vef Alþingis og í öðrum opin­berum gögnum en ekki á ein­staka skoð­unum eða rang­­færsl­u­m.“

Fleiri and­stæð­ingar breyt­inga á stjórn­ar­skrá hafa síðan látið á sér kræla í opin­berri umræðu. Því fleiri sem und­ir­skrift­irnar urðu, bætt­ust fleiri radd­ir, sér­stak­lega úr Sjálf­stæð­is­flokkn­um, við í hóp þeirra sem töldu mál­inu allt til for­áttu og vörðu gild­andi stjórn­ar­skrá.

Til­raun til mála­miðl­unar hlýtur lít­inn hljóm­grunn

Það skipti líka máli að í stjórn­ar­sátt­mála þeirrar óvenju­legu rík­is­stjórnar sem nú situr að völdum – skipuð flokkum frá vinstri, yfir miðju og til hægri – kom fram að rík­is­stjórnin myndi „halda áfram heild­ar­end­ur­skoðun stjórn­ar­skrár­innar í þverpóli­tísku sam­starfi með aðkomu þjóð­ar­innar og nýta meðal ann­ars til þess aðferðir almenn­ings­sam­ráðs.“



„Hver borgar baráttuna?“

Borið hefur á tortryggni í garð fjármögnunar á átaki Samtaka kvenna um nýja stjórnarskrá, í samstarfi við Stjórnarskrárfélagið, undanfarnar vikur og farið fram á að það verði gert opinbert hvernig henni var háttað. Vert er að taka fram að samtök eins og Samtökum kvenna um nýja stjórnarskrá eða Stjórnarskrárfélaginu ber engin skylda til að opinbera bókhald sitt líkt og til að mynda stjórnmálaflokkum, enda sérstök lög um fjármál stjórnmálaflokka við lýði í landinu. Í ljósi þess að áherslurnar sem voru í hávegum hafðar við vinnslu þess sem félagið kallar nýja stjórnarskrá voru meðal annars mannréttindi, ábyrgð og gagnsæi hafa verið færð sannfærandi rök fyrir því að birting á tekjum og gjöldum væri eðlileg. Á meðal þeirra sem hafa kallað eftir þessu er Elliði Vignisson, sveitarstjóri í Ölfusi, sem birti stöðuuppfærslu á Facebook í lok síðustu viku með yfirskriftinni „Hver borgar baráttuna?“ Þar spurði Elliði hvort það væri til of mikils mælst að það yrði opinberað hver borgaði baráttuna fyrir nýrri stjórnarskrá? „Hver brennur svo fyrir málstaðinn (eða á svo mikilla hagsmuna að gæta) að hann verji stórfé í að bylta fyrirkomulagi réttarrikisins? Það myndi auka trúverðugleikann að bókhald þessarar baráttu yrði opnað.“

Þessi lína hefur líka verið tekin í nafnlausum dálkum í tveimur stærstu dagblöðum landsins. Í Skotsilfri Markaðarins, fylgiriti Fréttablaðsins um efnahagsmál og viðskipti, sem kom út í síðustu viku var eindálkur með fyrirsögninni „Vel fjármagnað“.

Þar sagði að enginn vafi léki lengur á því að Stjórnarskrárfélagið, undir formennsku Katrínar Oddsdóttur, væri vel fjármagnað, hvort sem það er með beinum eða óbeinum hætti. „Sjónvarpsauglýsingar, þar sem málstað félagsins er haldið á lofti, birtast á besta tíma, til dæmis fyrir Ráðherrann á sunnudagskvöldið. Einhver telur sig eða þjóð sína, ranglega, hafa ríka hagsmuni af því að stjórnarskránni verði umbylt. Forvitnilegt væri að vita hverjir helstu bakhjarlar félagsins eru. Það er hins vegar ljóst að bakhjarlarnir hafa notið góðrar ávöxtunar. Stjórnarskrárfélagið hefur á ótrúlegan hátt náð að koma máli, sem á ekkert erindi í umræðuna á þessum tímum, efst á dagskrá. Önnur brýnni mál líða fyrir það.“

Stjórnarskrárfélagið rataði líka í Staksteina Morgunblaðsins síðastliðinn fimmtudag. Sá dálkur, sem er ekki kenndur við neinn lifandi höfund, bar þann daginn yfirskriftina „Furðuleg sjónarmið undarlegs félags“. Í Staksteinum stóð meðal annars: „Stjórnarskrárfélagið hefur staðið fyrir samfelldri baráttu um langa hríð, augljóslega með talsverðum tilkostnaði en að auki með því að mála áróður á eignir annarra og valda öðrum þannig kostnaði einnig. Ekki er vitað hvernig þessi undarlegi félagsskapur fjármagnar baráttu sína enda verður ekki séð að hann fylgi lögum um fjármál stjórnmálaflokka þó að hann stundi stjórnmálabaráttu.“

Þeirri vinnu er nú lokið og hyggst Katrín Jak­obs­dóttir for­sæt­is­ráð­herra leggja fram frum­vörp um nokkrar breyt­ingar á stjórn­ar­skrá á yfir­stand­andi þingi, en sem venju­legur þing­mað­ur. Hún aug­lýsti eftir með­flutn­ings­mönnum í við­tali við Kast­ljós í síð­ustu viku, en enn sem komið er hefur eng­inn gefið sig fram. 

Þess í stað lögðu alls 15 þing­menn Sam­fylk­ing­ar, Pírata, Flokks fólks­ins og tveir utan flokka fram eigið frum­varp til stjórn­skip­un­ar­laga á Alþingi sem byggir á til­lögum stjórn­laga­ráðs að nýrri stjórn­ar­skrá, en með þeim breyt­ingum sem stjórn­skip­un­ar- og eft­ir­lits­nefnd gerði á því 2013. 

Við­mæl­endur Kjarn­ans telja litlar sem engar líkur á því að þorri þing­manna Sjálf­stæð­is­flokks, eða nokkur þing­manna Mið­flokks, muni styðja veg­ferð for­sæt­is­ráð­herra. Við­reisn vill meiri breyt­ingar en ekki jafn miklar og settar eru fram í frum­varpi stjórn­laga­ráðs. Og Fram­sókn­ar­flokk­ur­inn er þarna ein­hvers staðar á milli. 

Ekk­ert bendir til þess eins og er, sam­kvæmt við­mæl­endum Kjarn­ans úr hópi þing­manna víða að úr hinu póli­tíska lit­rófi, að frum­vörp for­sæt­is­ráð­herra eigi mögu­leika á braut­ar­gengi, að minnsta kosti ekki öll. Að óbreyttu er lík­leg­asta nið­ur­staðan sú að litlar eða engar breyt­ingar verði gerðar á stjórn­ar­skránni áður en að kjör­tíma­bil­inu lýkur í sept­em­ber á næsta ári. 

Settu mark­mið í sam­ræmi við nýja stjórn­ar­skrá

Sú nið­ur­staða hefur blasað við sem sú lík­leg­asta nokkuð lengi, sér­stak­lega vegna and­stöðu við breyt­ingar hjá Sjálf­stæð­is­flokkn­um, stærsta flokki lands­ins sem fékk 25,3 pró­sent greiddra atkvæða í síð­ustu þing­kosn­ing­um. 

Katrín Jakobsdóttir forsætisráðherra er að reyna að finna málamiðlunarflöt í stjórnarskrármálum. Það virðist ekki vera að ganga.
Mynd: Bára Huld Beck

Við þær aðstæður réð­ust Sam­tök kvenna um nýja stjórn­ar­skrá, í sam­vinnu við Stjórn­ar­skrár­fé­lag Íslands, í sitt und­ir­skrift­ar­verk­efni. Ástæða þess að markið var upp­haf­lega sett við 25 þús­und und­ir­skriftir var að þá myndu tíu pró­sent kjós­enda hafa skrifað undir áskor­un­ina. Sam­kvæmt nýju stjórn­ar­skránni hefði sá fjöldi getað lagt fram frum­varp á Alþingi. Til að tryggja áreið­an­leika und­ir­skrifta var kraf­ist raf­rænnar und­ir­rit­unar þeirra sem skrif­uðu und­ir, sem er ekki vana­lega krafa í und­ir­skrifta­söfn­un­um. 

Vinnan við verk­efnið hófst af fullu í byrjun síð­asta sum­ars. Allt starf Stjórn­ar­skrár­fé­lags­ins er unnið í sjálf­boða­vinnu en félags­menn töldu að til þess að ná nægj­an­legri athygli þá þyrfti fjár­muni til að kosta birt­ingu á efni frá félag­inu í fjöl­miðlum og á sam­fé­lags­miðlum þar sem vakin væri athygli á söfn­un­inn­i. 

Þess vegna var farið að safna.

Fjár­öfl­unin var með ýmsum hætti. Mest áhersla var lögð á fram­lög frá ein­stak­ling­um, fram­lög vegna sölu bóka og vegna sölu á töskum og bol­um. Fyrstu fram­lögin komu inn á reikn­ing Stjórn­ar­skrár­fé­lags­ins í byrjun maí 2020 og í lok síð­ustu viku höfðu alls safn­ast 4.415.184 krón­ur. 

Flest fram­lögin komu frá ein­stak­ling­um. Kjarn­inn fékk aðgengi að yfir­liti yfir þau og þar sést að uppi­staðan eru örfram­lög. Flestir ein­stak­lingar gefa nokkur þús­und krón­ur. Sam­tals nema ofan­greind fram­lög rúm­lega 1,4 milljón króna. 

Auglýsing

Þá standa eftir þrjár millj­ónir króna sem Stjórn­ar­skrár­fé­lag­inu tókst að safna. Þær komu frá einum aðila.

Maura­þúfan sem safn­aði millj­ónum

Í aðdrag­anda fyrri Þjóð­fund­ar­ins, sem hald­inn var 2009, var mynd­aður und­ir­bún­ings­hópur ein­stak­linga með afar ólíkan bak­grunn. Þessi hópur taldi sig eiga það sam­eig­in­legt að hafa talað fyrir skipu­lagðri sam­eig­in­legri umræðu og hug­mynda­vinnu meðal þjóð­ar­innar til þess að finna bestu leið­ina til fram­fara við nýjar aðstæð­ur. Hóp­ur­inn kall­aði sig Maura­þúf­una með vísan til þess sem á ensku hefur verið kallað „Collect­ive Intelli­g­ence“. Þegar sam­tökin voru form­lega stofn­uð, í sept­em­ber 2009, sagði í til­kynn­ingu til fyr­ir­tækja­skrár að til­gangur þeirra væri „að halda Þjóð­fund og fylgja honum eft­ir.“

Um var að ræða hóp sem var nokkuð flæð­andi að stærð. Um tíma kom starf­aði tón­list­ar­konan Björk Guð­munds­dóttir með hon­um. Um tíma Guð­finna Bjarna­dótt­ir, fyrr­ver­andi þing­maður Sjálf­stæð­is­flokks­ins. Og um tíma var Ólafur Steph­en­sen, fyrr­ver­andi rit­stjóri bæði Frétta­blaðs­ins og Morg­un­blaðs­ins og núver­andi fram­kvæmda­stjóri Félags atvinnu­rek­enda, á meðal þeirra sem sagðir voru til­heyra hópnum á heima­síðu Þjóð­fund­ar­ins. 

Þjoðfundurinn sem fór fram árið 2009 vakti mikla athygli, og er almennt talinn vera fyrsta formlega skrefið sem stigið var í þeirri vinnu að smíða nýja stjórnarskrá.
Mynd: Brian Suda

Kjarn­inn í Maura­þúf­unni voru þó þeir níu ein­stak­lingar sem skip­uðu stjórn sam­tak­anna. Og skipa hana enn sam­kvæmt þeim gögnum sem aðgengi­leg eru í fyr­ir­tækja­skrá.

Á meðal þeirra voru núver­andi heil­brigð­is­ráð­herra Svan­dís Svav­ars­dótt­ir, Halla Tóm­as­dóttir sem síðar fór í for­seta­fram­boð og frum­kvöð­ull­inn Guð­jón Már Guð­jóns­son, oft­ast kenndur við OZ. Aðrir með­limir voru Bjarni Snæ­björn Jóns­son, Gunnar Jón­atans­son, Haukur Ingi Jón­as­son, María Ell­ingsen, Þor­gils Völ­und­ar­son og Lárus Ýmir Ósk­ars­son, sem var kjör­inn for­maður stjórn­ar. 

Fjöl­margir aðil­ar, ein­stak­ling­ar, fyr­ir­tæki, stofn­anir og félaga­sam­tök lögðu til fé svo að Þjóð­fund­ur­inn yrði að veru­leika. Útlagður kostn­aður við funda­haldið var áætl­aður um 27 millj­ónum króna á end­an­um. Rík­is­stjórn, Reykja­vík­ur­borg og ríf­lega 70 fyr­ir­tæki, sveit­ar­fé­lög, félaga­sam­tök, stofn­anir og ein­stak­lingar voru í hópi stuðn­ings­að­ila. Þar af lagði rík­is­stjórn Íslands til sjö millj­ónir króna úr rík­is­sjóði og Reykja­vík­ur­borg lán­aði Laug­ar­dals­höll­ina undir fund­inn. 

Fjöldi fólks hefur barist árum saman fyrir því að koma nýju stjórnarskránni aftur á dagskrá.
Mynd: Bára Huld Beck

Einn laun­aður starfs­maður var við verk­ið, verk­efn­is­stjór­inn, Kristín Erna Arn­ar­dótt­ir. Hún var ráðin tíma­bundið og laun hennar greidd af þeim frjálsu fram­lög­um, sem verk­efnið hafði feng­ið.

Þegar Þjóð­fund­ar­verk­efn­inu lauk voru enn til fjár­mun­ir. Sam­kvæmt því sem kom fram á styrkt­ar­síðu verk­efn­is­ins átti að setja það fé sem eftir sat í „kostnað við eft­ir­fylgni við Þjóð­fund­inn“. 

Féð var sett inn á banka­reikn­ing hjá Spari­sjóði Suð­ur­-­Þing­ey­inga og þar lá það fram á sum­arið 2020. Þegar stjórn Maura­þúf­unn­ar, sem hafði þá ekki hist árum sam­an, barst beiðni um styrk.

Beint fram­hald af Þjóð­fund­inum 2009

Sú beiðni kom frá stjórn Stjórn­ar­skrár­fé­lags­ins. Í henni sitja Katrín Odds­dóttir for­mað­ur, Sig­urður Hr. Sig­urðs­son rit­ari og Kristín Erna Arn­ar­dóttir gjald­keri, sem hafði starfað við Þjóð­fund­inn 2009 sem verk­efna­stjóri.

Katrín Oddsdóttir er formaður Stjórnarskrárfélagsins og helsti talsmaður þess.
Mynd: Bára Huld Beck

Í beiðn­inni sagði meðal ann­ars: „Við teljum að starf okkar og bar­átta fyrir nýrri stjórn­ar­skrá fyrir Íslensku þjóð­ina sé beint fram­hald af Þjóð­fundi 2009 og 2010 í beinu sam­hengi við hug­sjón­ina um gildi þjóð­ar­innar förum við þess á leit við Maura­þúf­una að styrkja verk­efnið um kr. 3.000.000.- Ef Maura­þúfan bregst hratt við og sam­þykkir beiðni okkar verður hægt að mæta því tak­marki Stjórn­ar­skrár­fé­lags­ins að allir kjós­endur á Íslandi fái upp­lýs­ingar um und­ir­skrifta­söfn­un­ina (líka þeir sem hafa ekki íslensku sem fyrsta tungu­mál). Við viljum leiða gæfu­sam­lega til lykta það mik­il­væga og góða starf sem Maura­þúfan vann í þágu lýð­ræð­is­ins á sínum tíma. Ljóst er að með slíkum endi mun ferlið allt verða að von­ar­glætu fyrir lýð­ræði á heims­vísu því það sýnir að hægt er að finna skap­andi leiðir til að hlusta raun­veru­lega á almenn­ing þegar það kemur að sam­fé­lags­legum umbót­u­m.“

Með beiðn­inni fylgdi áætlun um fram­kvæmd og kostnað verk­efn­is­ins. Í henni var meðal ann­ars farið yfir hvernig tíma­lína þess yrði frá miðjum júlí­mán­uði og fram að 20. októ­ber, þegar und­ir­skriftir yrðu afhent­ar. Sam­kvæmt kostn­að­ar­á­ætlun átti verk­efnið að kosta um 3,3 millj­ónir króna. Þorri þess kostn­aðar féll til vegna birt­inga á aug­lýs­ing­um.

Vel heppnað veggjakrot

Stjórn Maura­þúf­unnar sam­þykkti beiðn­ina. Sam­kvæmt upp­lýs­ingum Kjarn­ans þá setti eng­inn í stjórn sam­tak­anna sig á móti því að fjár­mun­unum sem legið höfðu á banka­reikn­ingi norður í landi í öll þessi ár yrði ráð­stafað með þessum hætt­i. 

Þann 15. sept­em­ber síð­ast­lið­inn voru þrjár millj­ónir króna milli­færðar inn á reikn­ing Stjórn­ar­skrár­fé­lags­ins.  

Veggurinn háþrýstiþveginn að beiðni stjórnarráðsins.
Mynd: Aðsend

Kjarn­inn óskaði eftir því að fá að sjá yfir­lit yfir útgjöld vegna und­ir­skrifta­söfn­unar félags­ins, og fékk það. Í þeim gögnum sést að kostn­aður alls var rúm­lega 16 pró­sent undir áætl­un. Heild­ar­kostn­aður var tæp­lega 2,8 millj­ónir króna Nær allur kostn­aður var vegna birt­ingar á aug­lýs­ingum í fjöl­miðlum og á sam­fé­lags­miðl­um, líkt og lagt hafði verið upp með í kostn­að­ar­á­ætl­un. Kostn­aður við það átak sem vakti einna mesta athygli á verk­efn­inu, þegar veggur sem þegar var þak­inn veggjakroti var mál­aður með orð­unum „Hvar er nýja stjórn­ar­skrá­in?“, var sára­lít­ill. Máln­ingin kost­aði 168 þús­und krónur og pizzur fyrir mál­ar­anna 22 þús­und krón­ur.

Sjálf­boða­liðar á vegum verk­efn­is­ins höfðu vikum saman verið að koma skila­boðum þess fyrir á öðrum svæðum í höf­uð­borg­inni þar sem að veggjakrot var þegar til stað­ar. En í októ­ber var ákveðið að mála stórt vegg­lista­verk á vegg við bíla­­stæði milli Sölv­hóls­­vegar og Skúla­­götu, við hlið atvinnu­vega- og nýsköp­un­ar­ráðu­neyt­is­ins. Sú aðgerð var þó ekki á vegum Sam­taka kvenna um nýja stjórn­ar­skrá né Stjórn­ar­skrár­fé­lags­ins, heldur stóð Narfi Þor­steins­son og skilta­málun hans fyrir henni.

Tveimur dögum eftir að verkið var full­klárað lét rekstr­ar­fé­lag stjórn­ar­ráðs­ins háþrýsti­þvo skila­boðin í burtu, eftir að ábend­ing hafði borist frá ráðu­neyt­inu. það var í fyrsta sinn sem að vegg­ur­inn, sem hefur verið úta­t­aður í veggjakroti árum sam­an, var þrif­inn. Annar veggur við hlið hans sem er líka þak­inn vegg­list, en inni­heldur ekki póli­tísk skila­boð, fékk að standa óáreitt­ur. 

Auglýsing

Ákvörðun stjórn­ar­ráðs­ins að þrífa skila­boðin í burtu var það besta sem gat gerst fyrir und­ir­skrifta­söfn­un­ina. Athæfið varð frétt á öllum miðlum lands­ins og það rataði í umræður í þing­sal þar sem Jón Þór Ólafs­­son, þing­maður Pírata, sagði meðal ann­ars: „Það er tákn­rænt að þegar stjórn­­völd kom­­ast ekki lengur upp með það að sópa nýju stjórn­­­ar­­skránni undir teppið þá bein­línis háþrýsti ­þvo þau burt sann­­leik­ann um van­virð­ingu þeirra við þjóð­­ar­vilj­ann.“ 

Í kjöl­farið réðst Stjórn­ar­skrár­fé­lagið í að mála vegg­lista­verkið á annan vegg, skammt frá þeim sem hafði verið þrif­inn. Það verk stendur enn.

Eyddu ein­ungis tveimur þriðju

Alls safn­aði Stjórn­ar­skrár­fé­lag­ið 4.415.184 krónum frá byrjun maí og fram í lok síð­ustu viku. Af þeirri upp­hæð komu 68 pró­sent frá Maura­þúf­unni en það sem upp á vant­aði frá fjöl­mörgum ein­stak­lingum í formi lágra fjár­fram­laga, bola- og tösku­sölu og fram­laga vegna bóka.

Félagið eyddi ein­ungis tæpum tveimur þriðju af því sem safn­að­ist. Eftir standa enn um 1,6 millj­ónir króna á reikn­ingi þess sem geta nýst í næsta fasa verk­efn­is­ins, hver svo sem hann verð­ur. 

Það þýðir að rúm­lega helm­ingur þeirrar upp­hæðar sem Maura­þúfan lét renna í fjár­öfl­un­ina liggur nú inn á banka­reikn­ingi. Alveg eins og hún hefur gert frá því síðla árs 2009. 

Við þurfum á þínu framlagi að halda

Þú getur tekið beinan þátt í að halda úti öflugum fjölmiðli.

Við sem vinnum á ritstjórn Kjarnans viljum hvetja þig til að vera með okkur í liði og leggja okkar góða fjölmiðli til mánaðarlegt framlag svo við getum haldið áfram að vinna fyrir lesendur, fyrir fólkið í landinu.

Kjarninn varð níu ára í sumar. Þegar hann hóf að taka við frjálsum framlögum þá varð slagorðið „Frjáls fjölmiðill fyrir andvirði kaffibolla“ til og lesendur voru hvattir til að leggja fram í það minnsta upphæð eins kaffibolla á mánuði.

Mikið vatn hefur runnið til sjávar á þeim níu árum sem Kjarninn hefur lifað. Í huga okkar á Kjarnanum hefur þörfin fyrir fjölmiðla sem veita raunverulegt aðhald og taka hlutverk sitt alvarlega aukist til muna.

Við trúum því að Kjarninn skipti máli fyrir samfélagið.

Við trúum því að sjálfstæð og vönduð blaðamennska skipti máli.

Ef þú trúir því sama þá endilega hugsaðu hvort Kjarninn er ekki allavega nokkurra kaffibolla virði á mánuði.

Vertu með okkur í liði. Þitt framlag skiptir máli.

Ritstjórn Kjarnans: Sunna Ósk Logadóttir, Þórður Snær Júlíusson, Erla María Markúsdóttir, Arnar Þór Ingólfsson, Eyrún Magnúsdóttir og Grétar Þór Sigurðsson.


Já takk, ég vil styrkja Kjarnann!
Meira eftir höfundinnÞórður Snær Júlíusson
Meira úr sama flokkiFréttaskýringar