Bjarni Bene­dikts­son fjár­mála­ráð­herra segir að hann hafi alltaf staðið í þeirri trú að félag, sem hann átti þriðj­ungs­hlut í vegna fast­eigna­við­skipta í Dubai, hafi verið skráð í Lúx­em­borg. Það hafi ekki verið fyrr en erlendur blaða­maður hafi bent honum á það að hann hafi kom­ist að því að félag­ið, Falson & Co, hafi verið skráð á Seychelles-eyj­um. Það hafi engin áhrif haft í skatta­legu sam­hengi. Þetta segir Bjarni á Face­book-­síðu sinn­i. 

Fyrir skömmu var greint frá því að bæði Bjarni og Ólöf Nor­dal, vara­for­maður Sjálf­stæð­is­flokks­ins og inn­an­rík­is­ráð­herra, séu bæði á lista yfir þá íslensku aðila sem tengj­ast aflands­fé­lög­um. Ólöf sendi frétta­stofu RÚV svar í dag þar sem fram kemur að það hafi verið ráð­gjafar Lands­bank­ans í Lúx­em­borg sem hafi lagt það til við eig­in­mann henn­ar, Tómas Sig­urðs­son, að stofnað yrði sér­stakt erlent fjár­fest­inga­fé­lag utan um fjár­fest­ing­ar. Bank­inn hafi verið skráður eig­andi þess en „aldrei kom þó til þess að Tómas nýtti félagið til fjár­fest­inga eða tæki yfir eign­ar­hald þess. Félagið er því okkur hjónum óvið­kom­andi. Eftir því sem við komumst næst var félagið lagt niður árið 2008,“ skrifar Ólöf. 

Bjarni segir að honum þyki þetta mið­ur, en vilji jafn­framt ítreka að við­skipti hans hafi ekki verið í skatta­skjóli, enda gefin upp á Íslandi. „Fyrir tíu árum keypti ég fyrir tæpar 40 m.kr. þriðj­ungs­hlut í eign­ar­halds­fé­lagi sem Lands­bank­inn í Lúx­em­borg hafði stofnað fyrir við­skipta­fé­laga minn um kaup á fast­eign í Dubai. Ég gerði grein fyrir kaupum á félag­inu og nið­ur­lagn­ingu þess gagn­vart íslenskum skatt­yf­ir­völdum og hef alla tíð staðið í þeirri trú að félagið ætti varna­þing í Lúx­em­borg,“ skrifar Bjarni. Eini til­gangur félags­ins hafi verið að halda utan um eign­ina í Dubai, en svo hafi farið að gengið hafi verið úr kaup­unum árið 2008 og ári seinna hafi málið verið gert upp með tapi og félagið sett í afskrán­ing­ar­ferli. 

Hér að neðan má lesa yfir­lýs­ingar Bjarna og Ólafar á Face­book.

Yfir­lýs­ing Bjarna:

„Að gefnu til­efni vil ég taka eft­ir­far­andi fram:

Fyrir tíu árum keypti ég fyrir tæpar 40 m.kr. þriðj­ungs­hlut í eign­ar­halds­fé­lagi sem Lands­bank­inn í Lúx­em­borg hafði stofnað fyrir við­skipta­fé­laga minn um kaup á fast­eign í Dubai. Ég gerði grein fyrir kaupum á félag­inu og nið­ur­lagn­ingu þess gagn­vart íslenskum skatt­yf­ir­völdum og hef alla tíð staðið í þeirri trú að félagið ætti varna­þing í Lúx­em­borg. Það var ekki fyrr en mér barst ábend­ing frá erlendum blaða­manni að ég komst að því að svo hefði ekki ver­ið, en umrætt félag Falson & Co, var skráð á Seychelles-eyj­um. Það hafði þó engin áhrif í skatta­legu sam­hengi.

Í þessu ljósi ber að skoða svör mín í Kast­ljósi 11. febr­úar 2015, þar sem ég sagði aðspurður að ég hefði ekki átt neinar eignir eða við­skipti í skatta­skjól­um. Þessi svör gaf ég eftir bestu vit­und, enda taldi ég mig aldrei hafa átt neitt á aflands­svæði. Ég vil eins og aðrir hafa það sem sann­ara reyn­ist og þykir þetta mið­ur, en vil jafn­framt ítreka að þessi við­skipti mín voru ekki í skatta­skjóli, enda gefin upp á Íslandi.

Eini til­gangur félags­ins var að halda utan um eign­ina í Dubai en svo fór að við tókum aldrei við henni. Ákveðið var að ganga út úr kaup­unum árið 2008 og árið 2009 var málið gert upp með tapi og félagið sett í afskrán­ing­ar­ferli. Það hafði engar tekj­ur, skuld­aði ekk­ert, tók aldrei lán, átti engar aðrar eign­ir, hvorki fyrr né síðar og hafði enga starf­semi. Við gild­is­töku reglna um hags­muna­skrán­ingu þing­manna átti ég því hvorki hlut í félagi í atvinnu­rekstri né aðrar fast­eignir en hús­næði til eigin nota. Rétt er að taka fram að um þessi fast­eigna­kaup hefur áður verið fjallað í fjöl­miðlum árið 2010.

Ég tók þá ákvörðun er ég bauð mig fram til emb­ættis for­manns Sjálf­stæð­is­flokks­ins að stunda ekki við­skipti sam­hliða starfi mínu og hef frá árinu 2009 ekki átt hluta­bréf. Sem fjár­mála­ráð­herra hef ég beitt mér fyrir aðild Íslands að upp­lýs­inga­skipta­samn­ingum um skatta­mál við önnur lönd, sem tryggja sjálf­virkar og betri upp­lýs­ingar fyrir íslensk skatt­yf­ir­völd. Að auki lagði ég til við rík­is­stjórn Íslands að sér­stök fjár­heim­ild yrði sótt fyrir kaup á skatta­gögn­um.

Í þessum efnum tel ég rétt að fylgja ein­faldri reglu. Það eiga allir að skila sínu til sam­eig­in­legs rekstrar sam­fé­lags­ins. Lang­flestir fylgja þess­ari sjálf­sögðu reglu. Ég mun láta einskis ófreistað til að ná til hinna, sem fara á svig við lög og reglur og vilja fá frítt far með sam­borg­urum sínum sem halda uppi lífs­gæð­unum á Ísland­i.“

Yfir­lýs­ing Ólafar: 

„Vegna frétta:

Hvorki ég né eig­in­maður minn eigum eða höfum átt hlut í fjár­fest­ing­ar- eða eign­ar­halds­fé­lögum sem skráð eru á Bresku Jóm­frú­areyjum eða í nokkru öðru landi sem talin eru til skatta­skjóla. 

Mið­viku­dag­inn 16. mars síð­ast­lið­inn barst mér fyr­ir­spurn frá tveimur þýskum blaða­mönn­um, Frederik Obermaier og Bast­ian Oberma­yer, fyrir hönd dag­blaðs­ins Südd­eutsche Zeit­ung og útvarps- og sjón­varps­stöðv­ar­innar NDR, um Dooley Securities S.A, hluta­fé­lag sem mun hafa ver­ið­skráð á Bresku Jóm­frú­areyj­un­um. Fyr­ir­spurn þeirra snéri að hugs­an­legum tengslum mínum við félag­ið.

Mánu­dag­inn 22. mars svar­aði ég fyr­ir­spurn­inni. Nokkrum dögum áður hafði, Tómas Sig­urðs­son, eig­in­maður minn einnig svarað fyr­ir­spurn­inni. Tómas hefur unnið fyrir alþjóð­legt fyr­ir­tæki und­an­farin 12 ár, fyrst hér á Íslandi en síðar í Evr­ópu og nú starfar hann í New York.

Síð­ari hluta árs­ins 2006 leit­aði Tómas ráð­gjafar hjá Lands­banka Íslands varð­andi fjár­mál og kaup­rétt­ar­samn­inga sem voru hluti af starfs­kjörum hans . Mark­miðið var að njóta leið­sagnar bank­ans varð­andi hugs­an­legar fjár­fest­ingar í erlendum verð­bréfum enda starfs­vett­vangur Tómasar alþjóð­leg­ur. 

Ráð­gjafar Lands­bank­ans lögðu til að stofnað yrði sér­stakt erlent fjár­fest­ing­ar­fé­lag. Lands­bank­inn í Lúx­em­borg stofn­aði félag­ið, Dooley Securities og var bank­inn skráður eig­andi þess. Í undi­bún­ingi þessa máls veitti bank­inn Tómasi umboð á umrætt félag og óskaði hann jafn­framt eftir því að ég fengi sam­bæri­legt umboð. Það mun vera skýr­ing á því að nöfn okkar eru á umræddum lista. En aðstæður breytt­ust og aldrei kom til þess að Tómas tæki yfir eign­ar­hald þessa félags eða nýtti það til fjár­fest­inga. Allt þetta gerð­ist áður en ég tók sæti á Alþingi og voru þessi áform löngu aflögð þegar reglur um hags­muna­skrán­ingu þing­manna tóku gild­i.“