Um 1.200 börn eru nú á biðlista eftir plássi á frístundaheimilum í Reykjavík. Enn vantar að ráða um 200 manns í hlutastörf á þeim svo hægt sé að taka við þeim fjölda sem enn hefur ekki fengið samþykkta umsókn. Þetta kemur fram í frétt á vef BSRB þar sem vitnað er í upplýsingar frá skóla- og frístundarsviði Reykjavíkurborgar.
Þar segir að einungis hafi verið hægt að samþykkja um 2.000 af 3.200 umsóknum um pláss á frístundaheimilum borgarinnar. Það þýðir að rúmur þriðjungur, 37,5 prósent, þeirra barna sem sótt hefur verið um pláss fyrir hafa enn ekki fengið slíkt. Búast megi við að staðan sé svipuð í öðrum sveitarfélögum á höfuðborgarsvæðinu og því séu líkindi til þess að heildartala barna á biðlista á höfuðborgarsvæðinu sé talsvert hærri.
BSRB segir að erfiðleikar við að manna frístundaheimilin séu enn ein birtingarmynd þess að lægstu laun þurfi að hækka enn meira. Biðlistarnir leiði af sér vinnutap og álag fyrir foreldra. Samkvæmt upplýsingum frá Skóla- og frístundasviði borgarinnar er nú verið að skoða hvernig hægt sé að bæta starfsumhverfið til að gera störfin meira aðlaðandi. Þá hafi verið auglýst víða eftir starfsmönnum á frístundaheimilum, en þeir eru flestir háskólanemar eða nemar úr elstu árgöngum menntaskóla sem vinna þar með fram skóla.
BSRB telur augljóst að laun starfsmanna á frístundaheimilum, eins og annarra umönnunarstétta, þurfi að vera hærri. „Auk þess má eflaust bæta starfsumhverfið, eins og borgin virðist þegar byrjuð að gera. Í kjarasamningum undanfarin ár hefur réttilega verið lögð mikil áhersla á hækkun lægstu launa. Erfiðleikar við að manna störf á frístundaheimilum, sem og önnur störf við umönnun, benda til þess að þar þurfi að ganga enn lengra.
Áhrifin af þessum árvissu erfiðleikum á barnafjölskyldur geta verið mikil. Þegar yngstu börnin komast ekki inn á frístundaheimili þurfa foreldrar að bjarga sér. Einhverjir búa svo vel að eiga ættingja eða vini sem geta hjálpað. Aðrir eru með vinnuveitendur sem eru tilbúnir að veita sveigjanleika til að koma til móts við starfsmenn sína. Einhverjir verða fyrir vinnutapi, með tilheyrandi tekjuskerðingu.
Hvernig sem foreldrar fara að því að takast á við það þegar börn komast ekki inn á frístundaheimili að loknum skóla er ljóst að þetta ástand er mikill streituvaldur fyrir fólk í þessari stöðu. Með því að vinna markvisst að fjölskylduvænna samfélagi má draga úr þeim áhrifum, til dæmis með sveigjanlegum vinnutíma svo hægt sé að takast á við óvæntar aðstæður á borð við þessar.“
