Stjórn Land­verndar mót­mælir harð­lega mál­flutn­ingi sem fram kemur í nýrri skýrslu Hag­fræði­stofn­unar Háskóla Íslands um hval­veið­ar. Stjórn­in skorar á Hag­fræði­stofnun að draga skýrsl­una til baka og vinna hana upp á nýtt í sam­ráði við vist­fræð­inga. Þetta kemur fram í til­kynn­ingu frá sam­tök­unum sem þau sendu frá sér í dag. 

„Í fyrsta lagi eru þær for­sendur sem skýrslu­höf­undur gefur sér í útreikn­ingum sínum af vist­fræði­legum toga og þar með langt utan hans fags­viðs. Margir vist­fræð­ingar telja þessar for­sendur úrelt­ar­,“ ­segir í til­kynn­ing­unn­i. 

Í öðru lagi nefnir Land­vernd að frá­leitt sé að spyrða saman nátt­úru­vernd­ar­sam­tök og hryðju­verk almennt og ekki síst í „fag­legri“ skýrslu sem fjallar um hval­veið­ar, hvað þá að hvetja til laga­setn­ingar um hryðju­verk í sam­hengi við bar­áttu fyrir verndun umhverf­is­ins. Raun­veru­leg hryðju­verk bein­ist að því að drepa almenna borg­ara í þágu til­tek­ins mál­stað­ar. Bar­átta nátt­úru­vernd­ar­sam­taka sé frið­sam­leg.

Í þriðja lagi sé sú ógn sem að steðjar vegna rányrkju manna raun­veru­leg og þessi ógn krist­all­ist í bar­áttu nátt­úru­vernd­ar­sam­taka fyrir verndun hvala.

Í skýrsl­unni segir að milli­ríkja­við­skipti og hag­kvæm nýt­ing nátt­úru­auð­linda skipti miklu máli fyrir vel­ferð íslensku þjóð­ar­inn­ar. Nýta þurfi nátt­úru­auð­lindir á ábyrgan hátt þannig að tryggt sé að nýt­ingin sé sjálf­bær. Íslend­ingar hafi stundað hval­veiðar af ábyrgð frá því að þær hófust að marki árið 1935. Stærð stofna hafi verið metin ásamt veiði­þoli þeirra. Þeir stofnar sem standa illa hafi verið frið­að­ir. Íslend­ingar hafi verið meðal fyrstu hval­veiði­þjóða í heim­inum til að banna veiðar á hnúfu­bak og steypireyði.

„Virð­is­auki af hval­veiðum og hvala­skoðun lýsir beinum áhrifum starf­sem­innar á íslenskt efna­hags­líf. Í virð­is­auk­anum eru bæði laun og arður eig­enda fyr­ir­tækj­anna. Óbein áhrif af starf­sem­inni geta komið fram með marg­vís­legum hætti. Hval­veiðar geta til dæmis haft áhrif á stærð fiski­stofna. Hval­veiðar valda öðrum hug­hrifum hjá mörgum en veiðar á öðrum dýr­um. Þær geta haft áhrif á áhuga fólks á að eiga við­skipti við hval­veiði­þjóð­ir, en and­staða við veið­arnar þarf að vera almenn ef hún á að rýra afkomu íslenskra fyr­ir­tækja, til dæmis í sjáv­ar­út­vegi. Í skýrsl­unni er meðal ann­ars rætt um áhrif hval­veiða á tekjur Íslend­inga af erlendum ferða­mönn­um,“ segir í skýrsl­unn­i. 

Jafn­framt kemur fram að þegar allt sé skoðað virð­ist hval­veiðar vera hluti af hag­kvæmri nýt­ingu nátt­úru­auð­linda lands­manna. Rök hnígi til þess að hag­kvæmt sé fyrir þjóð­ar­hag að haldið verði áfram að veiða hvali. Skyn­sam­legt gæti einnig verið að skil­greina fleiri teg­undir hvala sem nytja­stofna.

„Hvala­skoðun er nýt­ing á hvöl­um, engu síður en veið­ar. Tíma­bært kann að vera að setja reglur um starf­sem­ina til þess, til dæm­is, að tryggja að hún trufli hval­ina sem minnst og hafi ekki áhrif á fjölda þeirra á skoð­un­ar­svæð­u­m.“