Jón Bald­vin Hanni­bals­son og Bryn­dís Schram ­gefa Magn­úsi Geir Þórð­ar­syni, útvarps­stjóra RÚV, eina viku til að draga til baka „til­hæfu­lausar ásak­an­ir, rangar full­yrð­ingar og meið­yrði“ í þeirra garð. Verði útvarps­stjóri ekki við þeirri beiðni hyggj­ast Jón Bald­vin og Bryn­dís stefna hon­um, auk starfs­mönnum hans, sem og við­mæl­end­um, fyrir rétt til þess að fá „meið­yrð­i, rang­hermi og til­hæfu­lausar ásak­an­ir, dæmdar dauðar og ómerk­ar.“ Auk þess verð­i ­Rík­is­út­varp­in­u ­gert skylt að bæti „þolendum þess­arar ófræg­in­ar­her­ferð­ar“ það tjón þau hafa orðið fyrir að völdum RÚV. Þetta kemur fram í opnu bréfi Jóns Bald­vins og Bryn­dísar sem birt var í Morg­un­blað­inu í dag.

Saka Sig­mar og Helga um rang­ar ­full­yrð­ing­ar og æru­meið­ingar

Í grein­inni saka hjónin dag­skrá­gerð­ar­menn­ina Sig­mar Guð­munds­son og Helga Selj­an um til­hæfu­lausar ásak­an­ir, rangar full­yrð­ingar og æru­meið­ing­ar, fyrst í við­tali í Morg­un­út­varp­inu Rás 2 í jan­úar og aftur í aðsendri grein Sig­mars og Helga í Morg­un­blað­inu þann 8. febr­úar síð­ast­lið­inn. Við­talið á Rás 2 var við Al­dísi Schram, dóttur Jóns Bald­vins og Bryn­dís­ar. Þar sak­aði Aldís föður sinn um að hafa farið fram á að hún yrði nauð­ung­ar­vi­stuð á geð­deild í kjöl­far ásak­ana í hans garð um kyn­ferð­is­lega áreitni og ofbeld­i. Jón Bald­vin gagn­rýndi svo vinnu­brögð Sig­mars og Helga harð­lega í aðsendri grein í Morg­un­blað­inu þann 7. febr­ú­ar og ­sagði það „há­al­var­legt mál“ að fjöl­mið­ill á borð við Rík­is­út­varpið bæri á borð „fals­frétt­ir“ af þessu tagi fyrir hlust­end­ur sína.

Sig­mar og Helgi svör­uðu síð­an á­sök­un­um í grein Jón Bald­vins í aðsendri grein í Morg­un­blað­inu dag­inn eft­ir, þann 8. febr­ú­ar. Í grein­inni segja þeir að við­talið hafa átt fullt erindi við almenn­ing.  „­Blaða­menn geta ekki í dag af­greitt sögu henn­ar sem „geð­veiki“ eða „fjöl­­skyld­u­harm­­leik“. Fjöldi kvenna hef­ur stað­fest ásak­an­ir henn­ar í gegn­um árin með því að stíga fram og segja frá hegðun Jóns Bald­vins. Al­­dís styður mál sitt gögn­um, svo sem sjúkra­­skýrsl­um, lækn­is­vott­orð­um, lög­­­reglu­­skýrsl­um og skrán­ingu, og svo ­sendi­ráðs­papp­ír­um. Við­talið við hana átti því fullt er­indi við al­­menn­ing og von­andi er sá tími lið­inn að hægt sé að af­greiða upp­­lif­un þeirra sem glíma við and­­leg veik­indi sem óráðs­hjal.“ 

Auk þess er tekið fram í grein Sig­mars og Helga að reynt hafi verið að hafa sam­band við Jón Bald­vin fyrir birt­ingu við­tals­ins til að fá við­brögð en að sam­kvæmt grein­inni var því ekki svar­að. Frétta­menn­irnir benda einnig á að auk þess hafi því verið haldið til haga í þætt­in­um að Jón Bald­vin neiti stað­fast­­lega öll­um ásök­un­um um brot og áreitn­i. 

Telja upp dæmi um fjórtán „fals­frétt­ir“

Í bréfi sín­u ­spyrja Jón Bald­vin og Bryn­dís hvort vinnu­brögð Sig­mars og Helga stand­ist siða­reglur blaða­manna og rit­stjórn­ar­stefnu RÚV. „Frétta­menn­irnir full­yrða, að þeir séu „ekki ábyrgir fyrir orðum við­mæl­enda sinna …“ Sé það rétt, þá hlýtur að vakna sú spurn­ing, hvort þeir megi þá að ósekju lepja upp slúð­ur, gróu­sög­ur, ­per­sónu­níð eða aðra ill­mælgi – í útvarpi allra lands­manna? Og fá níðið nið­ur­greitt hjá skatt­greið­end­um. Það væri þá bara á ábyrgð þeirra, sem ljúga að þeim. Eruð þér, herra útvarps­stjóri, sam­mála þess­ari starfs­lýs­ingu handa frétta­mönnum Rík­is­út­varps­ins?“ 

Þá greina Jón Bald­vin og Bryn­dís frá fjórtán dæmum um „fals­frétt­ir“, sem þau segja Sig­mar og Helga hafa borið á borð fyrir hlust­end­ur sína í við­tal­inu við Aldísi á Rás2. 

Sjö daga frestur til að biðj­ast afsök­unar

Að lokum skora þau á útvarps­stjóra að draga til baka allar „til­hæfu­lausu ásak­an­irn­ar“. „Í ljósi þess, sem að framan er sagt, skorum við hér með á yður, hr. útvarps­stjóri, að þér, f.h. Rík­is­út­varps­ins, dragið til baka allar þessar til­hæfu­lausu ásak­an­ir, röngu full­yrð­ingar og meið­yrði starfs­manna yðar, sem hér hafa verið til­greind og takið af tví­mæli um, að þau skuli skoð­ast sem dauð og ómerk.“

Einnig fara þau fram á að Sig­mar og Helgi hljóti „al­var­lega áminn­ingu“ og jafn­framt að áheyr­endur Rík­is­út­varps­ins verði beðnir afsök­un­ar. „Einnig væri við hæfi, að þér gæfuð áður­nefndum frétta­mönnum alvar­lega áminn­ingu fyrir gróf brot á siða­reglum Rík­is­út­varps­ins, svo sem gert er ráð fyrir í siða­regl­unum sjálf­um. Þá væri og við hæfi að biðja áheyr­endur Rík­is­út­varps­ins afsök­unar á óboð­legum vinnu­brögðum umræddra frétta­manna um leið og því væri heitið að óþol­andi mis­notkun á fjórða valdi Rík­is­út­varps­ins yrði ekki liðin fram­veg­is.“ 

Jón Bald­vin og Bryn­dís gefa útvarps­stjóra sjö daga frest til að bregð­ast við erindi sínu. Verði hann hins vegar ekki við áskor­un­inni hyggj­ast þau stefna honum fyrir rétt.„En ef þér, hr. útvarps­stjóri, kjósið að bregð­ast ekki við þess­ari áskorun okk­ar, áskiljum við okkur allan rétt til að stefna yður, fyrir hönd Rík­is­út­varps­ins, og starfs­mönnum yðar, sem og við­mæl­end­um, fyrir rétt, til þess að fá meið­yrði, rang­hermi og til­hæfu­lausar ásak­an­ir, dæmdar dauðar og ómerk­ar. Og að Rík­is­út­varp­inu verði skylt að bæta þolendum þess­arar ófræg­ing­ar­her­ferðar það tjón, sem þau hafa orðið fyrir af völdum RÚV.“

Í lok grein­ar­innar segir að þau hjónin und­ir­riti þetta opna bréf bæði þar sem ­fjöl­skyld­ur þeirra, ekki bara þau sjálf, hafi beðið óbæt­an­legt tjón af völdum „til­efn­is­lausra á­sakana, rang­hermis­ og meið­yrða í umfjöllun frétta­manna RÚV.“