„Að krefj­ast þess að opin­berir starfs­menn sæti launa­skerð­ingum kemur eins og köld gusa í and­lit fólks sem leggur nótt við nýtan dag að bjarga manns­lífum og gera líf sam­borg­ara sinna bæri­legra, tryggja heilsu almenn­ings og halda uppi nauð­syn­legri þjón­ust­u,“ segir Sonja Ýr Þor­bergs­dótt­ir, for­maður BSRB.

Þar vísar hún í þær hug­myndir sem settar eru fram í umsögn Við­skipta­ráðs um frum­varp til fjár­auka­laga, og Kjarn­inn greindi frá í morg­un. Á meðal þess sem ráðið sagði þar að það séu mikil von­brigði að ekk­ert hafi heyrst frá stjórn­­völdum um stór­­fellda lækkun starfs­hlut­­falls og tíma­bundnar kjara­skerð­ingar opin­berra starfs­­manna vegna efna­hags­­legra afleið­inga veirunnar sem veldur COVID-19 sjúk­­dómn­­um. 

Þar sagði einnig að Ísland sé varla byrjað að sjá hverjar afleið­ing­­arnar verða af COVID-19 en stóra myndin sé sú að lands­fram­­leiðsla á mann muni falla veru­­lega. Hvað atvinn­u­lífið varði heyri til und­an­­tekn­inga að atvinn­u­­greinar verði ekki fyrir fjár­­hags­­legu höggi sem aftur leiðir til upp­­­sagna og kjara­rýrn­un­­ar. 

Sonja segir að meiri­hluti þjóð­ar­innar hafi lagt áherslu á að sam­staðan sé mik­il­væg­asta vopnið í bar­átt­unni gegn vánni sem fylgir COVID-19, bæði heilsu­fars­lega og efna­hags­lega. „Aðrir kjósa sér greini­lega aðra leið.“

Í til­kynn­ingu frá BSRB vegna þessa segir einnig að skiln­ings­leysi Við­skipta­ráðs á opin­berum rekstri bendi til þess að við­skipta­lífið á Íslandi skilji ekki að það er einmitt grunn­þjón­ustan sem geri þeim kleift að starfa. „Hvernig ætla íslensk fyr­ir­tæki að starfa og dafna án öfl­ugs heil­brigð­is- og mennta­kerf­is? Hvernig á starfs­fólk fyr­ir­tækj­anna að geta sinnt störfum sínum ef ekki eru til staðar leik­skól­ar, grunn­skólar hjúkr­un­ar­heim­ili, þjón­usta við fólk með fötlun og langvar­andi veik­indi? Hver á að hirða sorpið sem skap­ast í rekstr­inum og dag­legu lífi starfs­fólks­ins, hver á að þrífa og tryggja hrein­læti? Hvernig ætla að fyr­ir­tækin að starfa í sam­fé­lagi án öfl­ugrar lög­gæslu? Hvernig ætla fyr­ir­tækin að koma vörum sínum og þjón­ustu á markað án trausts vega­kerfis og fjar­skipta­inn­viða? Hvernig ætla fyr­ir­tæki lands­ins að starfa í inn­lendu og alþjóð­legu umhverfi án íslensks stjórn­kerfis sem stendur vörð um leik­reglur og þjón­ustu við almenn­ing og fyr­ir­tæki?“

Krafa Sam­taka atvinnu­lífs­ins ótíma­bær og óskilj­an­leg

Kjarn­inn greindi einnig frá því að Sam­tök atvinn­u­lífs­ins hefðu verið á svip­uðum slóðum í sinni umsögn.

Þar var gerð athuga­­semd við að engin hag­ræð­ing­­ar­krafa sé sett á rík­­is­­stofn­­anir í fjár­­auka­laga­frum­varp­inu. „Við blasir að starf­­semi margra stofn­ana mun drag­­ast veru­­lega saman eða jafn­­vel liggja niðri í ein­hverjar vikur eða mán­uði vegna far­ald­­ur­s­ins. Eðli­­legt væri að samið yrði við starfs­­menn um að fara í hluta­­störf í sam­ræmi við lög um breyt­ingu á lögum um atvinn­u­­leys­is­­trygg­ingar og lögum um Ábyrgð­­ar­­sjóð launa (minnkað starfs­hlut­­fall) sem sam­­þykkt voru á Alþingi sl. föst­u­dag.“

BSRB segir að krafa um hag­ræð­ingu í rík­is­rekstri nú þegar reynir á almanna­þjón­ust­una sé algjör­lega ótíma­bær og óskilj­an­leg. „Að hvetja stjórn­völd til þess að lækka starfs­hlut­fall starfs­manna til þess eins að greiða atvinnu­leys­is­bætur á móti annað dæmi um órök­rétta og gagns­lausa ráð­stöf­un. BSRB hefur stutt aðgerðir stjórn­valda sem lúta að því að bjarga þeim fyr­ir­tækjum frá gjald­þroti sem eru rekstr­ar­hæf en verða fyrir alvar­legum áföllum af völdum veirunn­ar. Það er hins vegar umhugs­un­ar­efni þegar stöndug fyr­ir­tæki sem greitt hafa eig­endum millj­arða í arð­greiðslur á und­an­förnum árum fara strax í að lækka starfs­hlut­fall eða segja upp fólki í tíma­bund­inni nið­ur­sveiflu frekar en að standa með sínu starfs­fólki.“