Ríflega 9.700 störf höfðu verið skráð í átakið „Hefjum störf“ þann 3. júní, flest tengd ferðaþjónustu. Einungis hefur tekist að ráða í um 2.700 störf í gegnum átakið, eða 28 prósent þeirra sem skráð hafa verið, þrátt fyrir að atvinnuleysi sé í sögulegum hæðum.
Í minnisblaði sem Samtök atvinnulífsins (SA) og Samtök ferðaþjónustunnar (SAF) hafa skilað sameiginlega til fjárlaganefndar Alþingis vegna fyrirliggjandi frumvarps til fjáraukalaga segir að fjöldi atvinnuleitenda hafi hafnað störfum eða með öðrum hætti sýnt áhugaleysi á störfum. „Hafa atvinnurekendur í einhverjum tilfellum tilkynnt um atvikin og viðkomandi atvinnuleitendur verið felldir af atvinnuleysisskrá. Þetta virðist vera almennur vandi og fjölmörg dæmi frá atvinnurekendum þess efnis, til SA og SAF sem og í fjölmiðlum. SA og SAF hvetja til þess að tilkynnt sé um slík atvik.“
Samtökin segja það „mikilvægt hagsmunamál fyrir atvinnulífið er að tekið sé af festu á þeim hópi sem hafnar störfum og að Vinnumálastofnun efli hjá sér verkferla þannig að ráðningarstyrkjaferlið geti gengið smurt fyrir sig.“
Í minnisblaðinu, sem Anna Hrefna Ingimundardóttir, forstöðumaður efnahagssviðs SA, og Jóhannes Þór Skúlason, framkvæmdastjóri SAF, skrifa undir, segja samtökin enn fremur að atvinnuleysistryggingar hér á landi séu með þeim rausnarlegustu sem þekkjast á heimsvísu og að minni hvati er til að snúa aftur til starfa hér á landi en víðast hvar annars staðar, bæði vegna mikilla bóta og mikillar skattbyrði. „Úrræði yfirvalda vegna faraldursins, svo sem hækkun bóta og lenging bótatímabils, mega ekki hafa í för með sér varanlega neikvæðar afleiðingar á vinnumarkað, en spár gera þegar ráð fyrir að atvinnuleysi verði meira og þrálátara en gert var ráð fyrir áður en faraldurinn skall á. Gæta þarf þess að úrræði séu hönnuð þannig að þau feli ekki í sér óæskilega hvata með tilheyrandi kostnaði fyrir ríkissjóð og samfélagið.“
Alþýðusamband Íslands (ASÍ) hefur hafnað þessum málflutningi og sagt að tal um að atvinnuleysisbætur séu óhóflega háar standist ekki skoðun. Miðstjórnin sambandsins hvatti í vikunni bæði atvinnurekendur og fjölmiðla til að láta af „neikvæðri og beinlínis fordómafullri umfjöllun um atvinnuleitendur.“
Ríkið greiðir uppistöðu launa
Ríkisstjórnin setti í mars af stað sérstakt atvinnuátak undir yfirskriftinni „Hefjum störf“. Markmiðið var að skapa allt að 7.000 tímabundin störf hjá einkafyrirtækjum, félagasamtökum og hinu opinbera. Áætlaður kostnaður við þessar aðgerðir eru 4,5-5 milljarðar króna. Í átakinu felst að hið opinbera greiðir hluta af launum starfsfólks sem fyrirtæki ráða til sín.
Hverjum nýjum starfsmanni fylgir allt að 472 þúsund króna stuðningur á mánuði, auk 11,5 prósent framlags í lífeyrissjóð, í allt að sex mánuði og getur fyrirtækið ráðið eins marga starfsmenn og það þarf þangað til heildar starfsmannafjöldi hefur náð 70. Ráðningartímabilið er sex mánuðir á tímabilinu frá apríl til desember 2021.
Fyrir atvinnurekendur í mannmörgum greinum þar sem tíðkast að greiða laun í lægri kantinum er því hægt að ráða inn fólk í vinnu næstu mánuði að uppistöðu, jafnvel að öllu leyti, á kostnað íslenska ríkisins.
SA og SAF kvarta yfir því í minnisblaðinu að ráðningarstyrkjaferlið sé seinvirkt.
Fjölmörg fyrirtæki hafi boðið starfsfólki í viðtal í gegnum átakið sem hafi svo verið farið af atvinnuleysisskrá, t.d. vegna þess að það hafi ráðið sig annað. Þetta hefur tafir í för með sér. Þá hafi einhver fyrirtæki ráðið inn starfsmenn í gegnum átakið en fengið synjun eftir á frá Vinnumálastofnun þar sem stofnunin hafði ekki tryggt frá upphafi að starfsmenn uppfylltu skilyrði ráðningarstyrks. „Verkferlum hjá Vinnumálastofnun er snúa að átakinu Hefjum störf virðist því vera ábótavant, sem skerðir verulega virkni úrræðisins.“
ASÍ harmar „sleggjudóma“
Í ályktun miðstjórnar ASÍ, sem birt var á miðvikudag, var þessum málflutningi atvinnurekenda og hagsmunavarða þeirra alfarið hafnað.
Þar sagði að skýr merki væru um að einstakir atvinnurekendur ætluðu að hefja rekstur á ný með því að þrýsta niður launum starfsfólks. Miðstjórnin krafðist þess að ferðaþjónustan yrði ekki endurreist á grundvelli lakari kjara og starfsumhverfis en áður.
Miðstjórnin harmaði enn fremur þá „sleggjudóma“ sem birst höfðu í opinberri umræðu um málefni atvinnuleitenda. „Sú umræða er ekki studd gögnum og er úr hófi fram neikvæð og einhliða. Miðstjórn varar við því að ýtt sé undir fordóma í umfjöllun um vanda þeirra sem glíma við atvinnuleysi“. Miðstjórnin hvatti bæði atvinnurekendur og fjölmiðla til að láta af „neikvæðri og beinlínis fordómafullri umfjöllun um atvinnuleitendur.“
Hlutfall grunnbóta af lágmarkstekjutryggingu sé nú lægra en það var á árunum 2006 til 2010 og í ályktuninni sagði að allt tal um að atvinnuleysisbætur séu fram úr hófi háar standist ekki skoðun. „Grunnbætur nema 88% af lágmarkstekjutryggingu en á árunum 2006–2010 var það hlutfall á bilinu 90–100%. Tekjufall atvinnulausra í COVID-kreppunni er að jafnaði 37% og því augljós að fólk gerir það ekki að gamni sínu að hafna vinnu.“