Í febr­úar opn­aði sýn­ingin Sund í Hönn­un­ar­safni Íslands í Garða­bæ. Sýn­ing­ar­stjórar eru þau Bryn­hildur Páls­dóttir hönn­uður og Valdi­mar Tr. Haf­stein pró­fessor í þjóð­fræði. Í þætt­inum ræðir Vil­helm­ína við Valdi­mar um sýn­ing­una og þær umfangs­miklu rann­sóknir þjóð­fræð­inga og fleiri sér­fræð­inga sem búa að baki sýn­ing­unni.

Í sund­laugum lands­ins eru engir við­skipta­vin­ir, aðeins sund­laug­ar­gest­ir. Þar kemur saman fólk á öllum aldri, með fjöl­breyttan bak­grunn og alls konar lík­ama á sund­föt­um. Valdi­mar segir frá upp­hafi sund­vakn­ingar og sund­menn­ingar á Íslandi og hvernig hún hefur þró­ast í gegnum 20. öld­ina. Valdi­mar rekur upp­haf sund­kennslu á Íslandi og hvernig laug­arnar þró­ast í að verða sam­komu­staður og athygl­is­verð almanna­rými. Á allra síð­ustu árum hafa hin svoköll­uðu bað­lón aukið enn við sund­menn­ingu lands­ins með auk­inni áherslu á nautn og vellíðan sem fylgir svamli í heitu vatni.

Í lokin er þeirri spurn­ingu velt upp hvort að sund­lauga­menn­ing á Íslandi sé menn­ing­ar­arfur sem eigi mögu­lega heima á skrá UNESCO yfir óáþreif­an­legan menn­ing­ar­arf mann­kyns.

Þjóð­hættir er hlað­varp sem fjallar um nýjar rann­sóknir og fjöl­breytta miðlun í þjóð­fræði. Umsjón hafa Dag­rún Ósk Jóns­dóttir og Vil­helm­ína Jóns­dóttir dokt­or­snemar í þjóð­fræði.