Eftir eitt og hálft ár fara fram kosn­ingar til Alþing­is. Fólk fer í auknum mæli að  velta fyrir sér hvaða flokkar munu bjóða fram í næstu kosn­ing­um, hvaða flokkar séu sig­ur­strang­legir og hvernig næsta ­rík­is­stjórn mun líta út. Á næstu mán­uðum fara flokkar að skerpa á mál­efna­starf­i og móta stefnur í hinum ýmsu mála­flokkum sem lögð verður áhersla á í kosn­inga­bar­átt­unni. Síðan munu flokk­arnir skipt­ast á skoð­unum um aðild Íslands­ að Evr­ópu­sam­band­inu, stjórn­ar­skrár­breyt­ing­ar, fisk­veiði­stjórn­un­ar­kerf­ið, leið­ir til að draga úr áhrifum lofts­lags­breyt­inga og stöðu heil­brigð­is­mála svo dæmi ­séu nefnd. Flestallt mál­efni vel­kunnug Íslend­ingum enda búið að þræta um þessi ­sömu mál ár eftir ár án nokk­urrar nið­ur­stöðu. Það er þó einn mála­flokkur sem verð­ur­ pott­þétt á dag­skrá og við megum alls ekki klúðra.

Árið 2015 var ár hræðsl­unn­ar. Ótti getur verið not­aður til sundr­ungar eða sam­ein­ing­ar. Ótt­inn við mögu­leik­ann á þriðju heim­styrj­öld­inni ýtti undir stofnun Sam­ein­uðu þjóð­anna og ótt­inn við átök á milli Þjóð­verja og Frakka leiddi til stofn­un­ar ­Evr­ópu­sam­bands­ins. Und­an­farið hafa valda­miklir ein­stak­lingar aðal­lega not­að ótta til sundr­ung­ar, sem hætta er á að leiði til útskúf­un­ar, mis­mun­unar og á­taka. Árið 2015 var nefni­lega líka árið þar sem einn valda­mesti mað­ur­ ­Banda­ríkj­anna -ef litið er til umræðu­valds í fjöl­miðlum - sagð­ist vilja banna múslimum að koma til Banda­ríkj­anna. Don­ald Trump fer ítrekað yfir strik­ið, hann elur á ótta og hann veit nákvæm­lega hvað hann er að gera.

Hrætt fólk eru hrædd­ir kjós­end­ur. Hræddir kjós­endur taka ákvarð­anir byggðar á til­finn­ingum en ekki rök­hyggju. Hræddir kjós­endur kjósa flokka sem ala á hræðslu og tala inní orð­ræð­u ­sem skiptir okkur í „við og hin­ir.“ Slíkir flokkar hafa átt vel­gengni að fagna í nágranna­löndum okk­ar. Látum hræðsl­una ekki sigra heldur tökum skref til þess að opna landið okkar fyrir alls konar fólki sem auðgar íslenskt sam­fé­lag. Mörg rök eru fyrir því. Við þurfum t.d. fleiri vinn­andi hendur og við höfum líka í meira lagi gott af því að auka fjöl­breytn­ina í sam­fé­lags­flór­unni.

Rann­sóknir sýna að inn­flytj­end­ur og flótta­menn hafa góð áhrif á sam­fé­lag­ið. Í leið­ara The Economist voru nýlega ­færð rök fyrir því að „fólk sem ferð­ast yfir eyði­merkur og úthöf til að kom­ast til Evr­ópu er ólík­legt til að vera slugs­arar þegar það kem­ur.“ Inn­flytj­end­ur greiða almennt skatta umfram það sem þeir fá frá hinu opin­bera auk þess að kom­a ­með nýja þekk­ingu og færni inn í land­ið. Þeir eru lík­legri en heima­menn til að ­stofna fyr­ir­tæki og ólík­legri til að fremja alvar­lega glæpi. Eftir því sem fólk teng­ist minna, eru minni líkur á spill­ingu eins og þrífst á Íslandi m.a. í formi frænd­hygli.

Stjórn­mála­menn hafa vald, þeirra orð hafa vægi en völdum fylgir ábyrgð. Mik­il­vægt er að tala út frá stað­reynd­um. Of­an­greindar stað­reyndir eru byggðar á nið­ur­stöðum rann­sókna. Látum þess­ar ­stað­reyndir heyr­ast hátt og vel árið 2016 og kosn­inga­áriðið 2017. Segjum frá­ því hvernig við viljum sjá fjöl­menn­ing­ar­sam­fé­lagið Ísland þró­ast og mótum sam­an­ fram­tíð­ar­stefnu í mál­efnum inn­flytj­enda og flótta­manna. Það munum við í Bjartri fram­tíð gera. Við erum líka vel með­vituð um að það er áskorun að taka vel á móti fólki af erlendum upp­runa. Það kostar tíma, fé og fyr­ir­höfn. Það krefst ­sam­ráðs við ein­stak­ling­ana sjálfa en það skilar sér marg­falt til baka í bet­ur nýttum mannauði og vald­efl­ingu ein­stak­linga sem verða oft fyrir mis­mun­un.

Það fel­ast sókn­ar­færi í fjölgun inn­flytj­enda auk þess ­sem okkur ber sið­ferði­leg skylda til að veita fleiri flótta­mönnum hæli. En ég ótt­ast að orð­ræða í anda Don­ald Trump gæti skotið föstum rótum hér á landi og að hrædda fólkið verði sig­ur­veg­arar kosn­ing­anna 2017. Fyrir alla muni - lát­u­m það ekki ger­ast.

Höf­undur er þing­maður Bjartrar fram­tíð­ar.