Björgunarsveitir landsins fengu enn eina ferðina að kynnast græðgi íslenskra tækifærissinna í aðdraganda áramótanna. Góðborgarar landsins fussa yfir þessum sníkjudýrum og reyna að vega á móti þessu með því að kaupa tvöfalt fleiri rakettur og lyklakippukalla. Einhverjir halda því fram að þessi þróun sé af hinu góða, meiri samkeppni á flugeldamarkaði mun hafa góð áhrif á verð og úrval, aðrir vilja meina að flugeldasala eigi að vera alfarið á vegum björgunarsveitanna.
Samkeppnin í ár virtist harðari en áður og sérstaklega erfitt að flýja auglýsingarnar. Almennir flugeldasalar ítreka að markmið þeirra sé að veita neytandanum besta mögulega verðið og bjóðast jafnvel til að skutla flugeldunum út á land. Svo lofa þeir aukinheldur að gefa til góðgerðarmála, þvílíkir öðlingar!
Auglýsingar Landsbjargar eru hins vegar í mun alvarlegri tón og minna mann á að þau séu alltaf tilbúin að bjarga þér þegar þú ert í vanda og að þau treysti á þinn stuðning. Stundum eru þær með kynningar á mannauði sínum og þá skýrir fertugur maður frá því að hann sé mikill fjölskyldumaður, hjartalæknir auk þess að vera alltaf tilbúinn að vakna klukkan 4 að morgni dags og drífa sig upp á jökul að finna týnda túrista. Sami maður er líka tilbúinn að standa í Kraft-galla við alla innganga Kringlunnar að selja þér lyklakippudrasl úr plasti á þúsundkall til að fjármagna þessa starfsemi. Starfsemi sem snýst um að bjarga þér þegar þú ert í vanda. Þetta eru líka öðlingar.
Þjóðin þarf samt að gera upp á milli. Viltu veita þessum ótrúlega manni, sem er alltaf tilbúinn að hjálpa náunganum í neyð, nauðsynlega fjárhagsaðstoð sem mun örugglega borga sig næst þegar þú dettur í sprungu eða kaupa fleiri, ódýrari flugelda annarsstaðar? Svo kemur það alltaf til að einhver sem á vin í björgunarsveitinni segir manni að það sé skelfilegt að kaupa ekki flugelda hjá björgunarsveitinni því þær fá víst þorra fjármagns síns í gegnum flugeldasölu. En þá er vert að spyrja hvers vegna björgunarsveitirnar, sem vinna alvöru starf, séu að fjármagna starfsemi sína með því að selja kínverskt drasl. Þetta er þá alvöru, nauðsynleg, starfsemi fjármögnuð á einhverjum sektarkenndarforsendum og traust á meðvirkni Íslenskra góðborgara sem vilja hafa litla kraftgallaklædda kalla í vasanum á meðan þeir kveikja í kínversku púðri?
Og nú stendur þessi gróðaleið líka á völtum fótum. Björgunarsveitirnar voru með gullegg: að virkja typpakeppni miðaldra góðborgara sem vilja sýna gestum sínum og nágrönnum hvað þeir tíma að eyða miklum pening í flugelda. Ef einhver spyr síðan hvaða vitleysa þetta sé er hægt að benda á hjartalækninn hugulsama. Hinn fullkomni glæpur. Hér sjá sniðugir braskarar tækifæri og grípa það með því að bjóða flugeldanna ódýrar og veita viðskiptavinum sínum naumt forskot í typpakeppninni á kostnað fílanþrófistahlunnar, sem skipti svosem ekki öllu máli áður.
Þetta virðist hafa gengið vel miðað við þá flóru flugeldasala sem við sáum þessi áramót. Það er mjög skiljanlegt og reglan er oftast sú að sá sem býður vöru ódýrast selur mest. Það að þessi þróun bitni á slysavarnarfélögum er það fáránlega við þetta. Fjárhagsöflun þessara félaga minnir einhverja dystópíska satíru: „Plís kaupið kínverskt drasl af okkur nokkrum sinnum á ári og við munum vera til taks ef eitthvað mjög sérstakt gerist.“ Stór fyrirtæki að styrkja björgunarsveitina er álíka absúrd. „150 manna leitarlið í boði Vodafone og Brimborgar!“
Að því sögðu vona ég að sem fæstir hafi keypt flugelda og að það bitni ekki á störfum slysavarnarfélaga.
