Hreyf­ing og fræðsla er án nokk­urs vafa nauð­syn­legur hluti af upp­eldi barn­anna okkar og starf íþrótta­hreyf­ing­ar­innar spilar þar mik­il­vægt hlut­verk. En ekki eru þó öll börn sem finna sig í starf­inu og brot­fall er tölu­vert, sér­stak­lega þegar ung­lings­árin fær­ast yfir.

Það er því ekki að ástæðu­lausu að færst hefur í auk­ana að for­eldrar kalli eftir ann­ars­konar val­mögu­leikum í íþrótta­starfi. Ein­hvers­konar starfi þar sem áherslan er ekki keppni og afreks­stefna, heldur starf þar sem æfing­ar­á­lag er minna og börn geti prófað sig áfram í hinum ýmsu grein­um.

Tökum sem dæmi unga stúlku sem langar að hætta í fim­leikum sem hún hefur stundað af krafti frá unga aldri. Henni langar að byrja í bolta­í­þrótt,  en þar sem stelpur á hennar aldri í bolta­í­þróttum eru mun lengra komnar þá treystir hún sér ekki til þess að byrja.

Hvaða val­mögu­leikar eru fyrir þessa stúlku að kom­ast í skipu­lagt hópa­starf? Því miður eru val­kostir hennar af skornum skammti. Í raun er ekk­ert starf þar sem hún gæti prófað sig áfram og fundið eitt­hvað við sitt hæfi er í boði án veru­legra fár­hags­legra skuld­bind­inga.

Að mínu mati þarf að veita gras­rót­ar­starfi braut­ar­gengi hjá íþrótta­fé­lög­un­um, gras­rót­ar­starfi þar sem áherslan  yrði á fjöl­breytt starf þar sem allir fengju tæki­færi til þess að finna sig í íþrótt sem hent­ar. Ekki yrði lögð áhersla á keppni, heldur skemmt­ana­gildi og góðan félags­anda. Jafn­framt yrði æfinga­tímum stillt í hóf og kostn­aði haldið í algjöru lág­marki.

Með fram­boði mínu til bæj­ar­stjórnar í Kópa­vogi vill ég stuðla að því að bæj­ar­fé­lagið veiti öllum börnum í Kópa­vogi tæki­færi til að finna sig í íþrótta­starfi án þrýst­ings um keppni, auka­æf­ingar og ótæpi­leg fjár­út­lát af hendi for­eldra.

Höf­undur er verk­fræð­ingur og þriggja barna faðir sem skipar 5. sæti á lista Fram­sókn­ar­flokks­ins í Kópa­vogi fyrir kom­andi bæj­ar­stjórn­ar­kosn­ingar