Und­an­farnir dagar hafa verið mér erf­ið­ir. Nógu erf­iðir til­ þess að ég treysti mér ekki á Aust­ur­völl í gær en þar kom fram í ræð­u(m) að eng­inn þing­maður sem var gómaður á Klaustri við að líkja mér við sel og upp­nefna mig Freyju Eyju hefði beðið mig afsök­un­ar. Eina leiðin til þess að biðj­ast afsök­unar á þessu ofbeldi af trú­verð­ug­leika og auð­mýkt er, eins og ég hef þegar sagt, að gang­ast við gjörðum sínum og taka ábyrgð á þeim með því að ­segja af sér.

Seinni part­inn í dag hringdi í mig Sig­mundur Davíð Gunn­laugs­son, for­maður Mið­flokks­ins, þing­mað­ur, fyrr­ver­andi for­sæt­is­ráð­herra og sið­ast en ekki síst virkur þátt­tak­andi í ofbeld­is­spjall­inu á Klaustri. Hann hringdi til að biðj­ast afsök­unar og jafn­framt útskýra fyrir mér hvernig ég virt­ist hafa mis­skilið þetta allt. Í stuttu máli útskýrði hann fyrir mér að þau orð sem hefðu verið látin falla væru ekki fötl­un­ar­tengd, eða til þess ætluð að gera grín að fötlun minni, heldur hefðu þau fallið vegna þess að póli­tískar skoð­anir mínar færu mjög í taug­arnar á Gunn­ari Braga Sveins­syni, fyrrum utan­rík­is­ráð­herra, „og fleirum“. En ekki svo mikið í taug­arnar á Sig­mundi sjálfum þó hann væri alls ekki sam­mála þeim. Hann útskýrði að sela­hljóðin hefðu lík­lega verið stóll að hreyfast og að upp­nefnið Freyja Eyja hefði orðið til­ þegar fjar­lægja þurfti vegg (sem hann kall­aði eyju) af skrif­stofu Mið­flokks­ins vegna aðgeng­is. Vegg­ur­inn hefði þá fengið þetta við­ur­nefni. Þetta sagð­ist hann ætla að útskýra fyrir okkur öllum í grein sem hann hefur vænt­an­lega í smíðum í þessum töl­uðu orð­um. Við bíðum öll spennt eftir þeim (hr)út­skýr­ing­um.

Ég benti honum á að þetta upp­nefni á vegg væri mjög ­fötl­un­ar­tengt en þá mald­aði okkar maður í móinn um að það væri nú lík­lega rétt en það hefði verið af góðum hug því um var að ræða aðgeng­isum­bæt­ur. Sam­talið end­aði á þann veg að hann baðst afsök­unar fyrir hönd hóps­ins. Þing­mað­ur­inn sá í lok­in á­stæðu til að nefna við mig að hann bæri virð­ingu fyrir mér og „dugn­aði“ mín­um. Ég er ekki sér­lega mót­tæki­leg fyrir slíku hrósi frá manni sem sat ýmist þegj­andi eða flissandi undir þeim sam­ræðum sem hér um ræð­ir. Ég þakk­aði fyrir sím­talið og sagð­ist þurfa að melta það.

Eftir meltun vil ég segja eft­ir­far­andi: Að biðj­ast afsök­un­ar en reyna sam­tímis að hrút­skýra, eft­irá­skýra og hrein­lega ljúga til um það sem átti sér stað er ekki afsök­un­ar­beiðni. Að líkja mér við dýr og upp­nefna mig (og vegg) Freyju Eyju í kjöl­far aðgeng­is­breyt­inga er aug­ljós­lega eins fötl­un­ar­tengt og það getur orð­ið. Að taka mig fyrir með þessum hætti vegna þess að póli­tískar skoð­anir mín­ar, sem byggja á fem­inískum gild­um, hug­mynda­fræði mann­rétt­inda og upp­ræt­ingu ableis­ma, fara í taug­arnar á sumum körlum, ER fötl­un­ar­fyr­ir­litn­ing og kven­fyr­ir­litn­ing. Það er líka hlut­gerv­ing. Ég er ekki bara eins og dýr heldur líka dauður vegg­ur. Það er til þús­und og ein leið til þess að tjá skoð­ana­á­grein­ing önnur en að hæð­ast að lík­ama og útliti kvenna. Ég vildi óska þess að ég hefði getað sagt allt ofan­greint við umræddan mann en ég get varla lýst van­mætti mínum og van­líðan meðan á sím­tal­inu stóð.

Ég frá­bið mér frek­ari sím­töl þar sem ófatl­aður karl­maður í valda­stöðu talar niður til mín og reynir að útskýra fyrir mér hvað eru fötl­un­ar­for­dómar og hvað ekki. Eina eðli­lega sím­talið í stöð­unni væri að biðj­ast ein­læg­lega afsök­un­ar, án nokk­urra útskýr­inga eða mála­leng­inga, og segj­ast í ljósi gjörða sinna ætla að axla ábyrgð á ofbeld­inu sem við vorum beittar og segja af sér.