Það er lauk­rétt hjá Ólafi Steph­en­sen að í grein hans í Kjarn­anum 1.1.2021, nefnir hann ekki berum orðum toll­frjálsan inn­flutn­ing land­bún­að­ar­af­urða. Hins vegar er erfitt að skilja ein­dregna ósk Ólafs um við­skipta­frelsi bæði í þess­ari grein og mörgum öðrum á liðnum mán­uðum um land­bún­að­ar­mál öðru vísi en svo að hann vilji enga tolla eða aðrar við­skipta­hindr­anir á inn­flutn­ing land­bún­að­ar­af­urða. Við­skipta­frelsi og toll­múrar virð­ast ekki fara sam­an.

Nú kemur hins vegar í ljós að Ólafur vill alls ekki toll­frjálsan inn­flutn­ing á land­bún­að­ar­af­urðum heldur aðeins lægri tolla (og vænt­an­lega stærri toll­kvóta) en nú er. 

Biðst ég því afsök­unar á mínum mis­skiln­ingi á afstöðu Ólafs og vænt­an­lega umbjóð­anda hans, Félags atvinnu­rek­enda. 

Ef ég skil afstöðu Ólafs nú rétt, telur hann að hið sam­fé­lags­lega við­fangs­efni sé ekki afnema tolla og aðrar við­skipta­hindr­anir á inn­flutn­ingi land­bún­að­ar­af­urða (nema e.t.v. þegar til langs tíma er lit­ið) heldur velja þeim þjóð­hags­lega hæfi­leg gildi. Um þetta er ég honum sam­mála, enda var þetta meg­in­stefið í grein minni sem Ólafur gerir athuga­semdir við. 

Von­andi er Ólafur mér líka sam­mála mér um að í þessu mati á þjóð­hags­lega hag­kvæmum tollum þurfi m.a. að horfa til tog­streitu þjóða um tolla og við­skipta­hindr­anir og tolla­samn­inga Íslands í heild. 

Höf­undur er pró­fessor emi­ritus í hag­fræð