Þórólfur Matth­í­as­son ritar and­svar við grein minni Við­skipta­frelsi og skyn­sam­leg tolla­stefna.

Í grein sinni fellst Þórólfur á það meg­in­at­riði í grein minni að inn­flutn­ings­tak­mark­anir og tollar geti bætt þjóð­ar­hag. Hins vegar telur hann að þessi almenna nið­ur­staða hag­fræð­innar „eigi ekki með neinum hætti við um íslenskan land­bún­að“ (en meinar vænt­an­lega inn­flutn­ing á land­bún­að­ar­af­urðum til Íslands). Mik­il­vægt er að átta sig á því að hér er um að ræða skoðun Þór­ólfs, en ekki hag­fræði­lega nið­ur­stöðu. Það er ekk­ert í hag­fræði sem segir að nið­ur­stöður hennar um að tollar geti bætt þjóð­ar­hag eigi ekki við um land­bún­að­ar­vörur eða smá þjóð­ríki og enn síður Ísland. 

Þessi skoðun Þór­ólfs á þjóð­hag­legu gagns­leysi tolla á inn­flutn­ing land­bún­að­ar­af­urða vekur hins vegar spurn­ingu hvers vegna nán­ast öll vest­ur­lönd leggja tolla á og tak­marka með öðrum hætti inn­flutn­ing á land­bún­að­ar­af­urð­um. Þetta á jafnt við um stórar ríkja­heildir eins og Banda­ríkin og Evr­ópu­sam­bandið til­tölu­lega lítil ríki eins og Noreg og Sviss. Er Þórólfur virki­lega þeirrar skoð­unar að öll þessi lönd með sitt öfl­uga stjórn­kerfi og her­skara af vel mennt­uðum hag­fræð­ingum séu að gera sömu mis­tök og Þórólfur segir að Ísland sé að ger­a? 

Stað­reyndin er auð­vitað sú, eins og ég rakti í grein minni, að þjóðir heims eiga í langvar­andi tog­streitu um tolla í því skyni að bæta hag sinn. Tolla­samn­ingar fela í sér að þjóðir lækka vissa tolla gegn því að gagn­að­il­inn lækki sína tolla. Hvað Ísland og Evr­ópu­sam­bandið snertir sæk­ist Ísland eftir lækk­unum á tollum ESB á sjáv­ar­af­urðir en ESB eftir lækk­unum á tollum á land­bún­að­ar­af­urð­ir. Þótt ekki komi meira til er þegar í því ljósi óskyn­sam­legt af Íslandi að lækka tolla á land­bún­að­ar­af­urðum nema gegn sam­svar­andi lækkun tolla af sjáv­ar­af­urð­u­m. 

Þórólfur kvartar undan því að til­vísun mín í þá nið­ur­stöðu hag­fræð­innar að tollar geti verið þjóð­hags­lega hag­kvæmir sé ekki nægi­lega skýr. Því er til að svara að þessi nið­ur­staða er svo vel þekkt að ég taldi ekki ástæðu til nákvæmrar til­vís­unar í blaða­grein. Úr því að Þórólfur spyr er mér hins vegar ljúft að upp­lýsa að til­vís­unin var í N. Limão (2008) Optimal Tariffs í Palgrave Dict­ion­ary of Economics. Upp­haf­legu nið­ur­stöð­urnar voru hins vegar settar fram af N. Kaldor 1940, A note on tariffs and the terms of tra­de. Economica 7: 377–380 og H. John­son 1953–4, Optimum tariffs and retali­ation. Review of Economic Stu­dies 21, 142–153. 

Höf­undur er pró­fessor emeritus í hag­fræði.