Skúli Mog­en­sen, fjár­fest­ir, hefur verið áber­andi í íslensku við­skipta­lífi allt frá því hann snéri heim úr Oz ævin­týr­inu í Kanada haustið 2008 með fulla vasa fjár. Skúli er sú týpa af fjár­festi sem er mik­il­væg hverju hag­kerfi; áhættu­drif­inn, þó hann vilji kannski ekki kann­ast við það sjálf­ur. En fók­us­inn er dreifð­ur,  sem oft er talið vera fyrsta ein­kennið um áhættu­sækni. Pen­ingar hans hafa á um sex árum farið í stofnun nýs banka eftir alls­herj­ar­hrun banka­kerf­is, flug­fé­lag og ýmsa nýsköp­un­ar­starf­semi, svo eitt­hvað sé nefnt. Athyglin sem þessu fylgir er aldrei langt und­an. Svo ekki sé nú talað um þegar ein­kenn­islitur fyr­ir­tækj­anna er skær fjólu­blár eins og í til­viki WOW Air. Það verður að koma í ljós hvernig end­ur­heimtur verða af þessum fjár­fest­ingum þegar upp verður stað­ið, en margt hefur gengið vel, ekki síst nýsköp­un­ar­fjár­fest­ing­arn­ar.

Skúli var í athygl­is­verðu við­tali við Við­skipta­blaðið á dög­unum þar sem hann tjáði sig um margt og mik­ið. Eitt af því sem Skúli ræddi um voru fjár­magns­höft­in. Þar sagði hann meðal ann­ars, þegar hann var að tala um að óvissa væri slæm og sífelldar breyt­ingar á reglu­verki:  „Aðal­at­riðið er að þú vitir að hverju þú geng­ur. Það hefði verið lang­best að sagt hefði verið þegar höftin voru sett á að þau myndu vera hér í 10 ár.“ Þetta eru athygl­is­verð ummæli hjá Skúla. Ekki vegna þess að í þeim felist ein­hver djúp sann­indi, heldur frekar vegna þess að þau eru um margt und­ar­leg. Ef það væri þannig, að höft væru sett í tíu ár, og að því mætti treysta að þau yrðu afnumin eftir 10 ár, alveg sama hvað, þá myndi lík­lega mynd­ast löng bið­röð krónu­eig­enda við útgöngu­dyrnar þegar höftin væru lögð af. Það gæti leitt til mik­illa vanda­mála, svo ekki sé fastar að orðið kveð­ið. Hefði ekki verið alveg eins hægt að segja að höftin yrðu afnumin eftir einn sól­ar­hring eða viku, eins og 10 ár?

Því miður eru fjár­magns­höftin lík­lega aðeins flókn­ara mál en Skúli gefur í skyn í þessu ann­ars ágæta við­tali.