„Er ekki bara best að kjósa Fram­sókn.“ Barns­lega ein­falt. Engar flóknar útskýr­ing­ar. Engar útlist­an­ir. Engir bornir sök­um. Komið beint í kjarn­ann. Best heppn­aða kosn­inga­slag­orð í ára­tugi. Hitti með barns­legu sak­leyti sínu fjöl­marga Íslend­inga í hjart­að. Og með afleið­ing­um. Auð­vit­að! Eins og til var ætl­ast. Svona eiga almanna­tenglar að vera!

Og svo kom ...

Svo kom „sú svarta“. Svo kom banka­sal­an. Svo fylgdi reiði almenn­ings. Svo fylgdu fjöl­mennir and­mæla­fund­ir. Svo fylgdu kröfur almenn­ings un skýr svör og um öxlun ábyrgðar Svo fylgdi margra sól­ar­hringa þögn ráð­herra í rík­is­stjórn Katrínar . Eng­inn ráð­herra fékkst til að opna munn­inn. Eng­inn til þess að tjá sig. Eng­inn til þess að svara .

Nema – við­skipta­ráð­herr­ann Lilja Dögg tjáði skoðun sína í Morg­un­blaðsvið­tali kvöldið áður en þögnin hófst. Þar sagð­ist hún hafa lýst and­stöðu sinni við þá leið, sem valin var við banka­söl­una. Katrín var spurð hvort rétt væri – en svar­aði auð­vitað ekki. Sagði bara að ekk­ert slíkt hefði verið fært til bók­ar. Hvorki í ráð­herra­nefnd­inni – þar sem Lilja Dögg sat ekki – né í rík­is­stjórn­inni – þar sem Lilja Dögg átti sæti.

Svo var áfram þag­að. Þangað til að kvöldi dags­ins þegar Katrín lýsti því hvernig rík­is­stjórnin myndi taka á mál­inu. Að reka allt starfs­fólk Banka­sýsl­unnar og leggja stofn­un­ina nið­ur. Þeirra væri sök­in. Þá mætti Lilja Dögg til við­tals – enda búið að leysa málið og þagn­ar­bind­ind­inu lok­ið. Þar var hún m.a. spurð um hver bæri ábyrgð. „Rík­is­stjórnin ber auð­vitað ábyrgð á öllu, sem hún ger­ir“, svar­aði Lilja Dögg. Þótti frétta­manni sem þar væri spurn­ing­unni ekki svar­að. Spurði því hver Lilja Dögg teldi að væri ábyrgð fjár­mála- og efna­hags­ráð­herr­ans á mál­inu. Hann er ráð­herra í rík­is­stjórn­inni. Hann hefur reynst nýtur og traustur sam­starfs­mað­ur, var svar­ið. 

... að fara heim

Svona eiga almanna­tenglar að svara. Hin gömlu, fleygu og árang­urs­ríku kosn­inga­slag­orð hvíldu á tungu ráð­herr­ans. Fremst á tungu­brodd­in­um. Nán­ast sögð! Minnug góðs árang­urs barns­lega ein­falds úrræð­is. Best heppn­aða kosn­inga­slag­orðs Íslands­sög­unnar „Er ekki bara best að kjósa Fram­sókn?“ Já – „Er ekki bara best að treysta Bjarna?“!!! Ein­falt.

Engar flóknar útskýr­ing­ar. Hittir lands­menn beint í hjarta­stað. Svona eins og þegar þreytt for­eldri segir við blessað barnið sitt eftir erf­iðan dag: „Er ekki bara best að við förum að fara heim?“.

Höf­undur er fyrr­ver­andi heil­brigð­is­ráð­herra og for­­maður Alþýð­u­­flokks­ins.