Ræða Sig­mundar Dav­íðs Gunn­laugs­sonar for­sæt­is­ráð­herra var flutt undir dynj­andi mót­mæl­um, en í henni sagði Sig­mundur Davíð það sem eflaust margir geta verið sam­mála um. Ísland er gott land, og það getur orðið enn betra, sagði for­sæt­is­ráð­herra. Góð vísa er aldrei of oft kveð­in, hvað þetta snert­ir.

Þetta er rétt hjá for­sæt­is­ráð­herra, og full ástæða til þess að minna á þetta á sjálfan þjóð­há­tíð­ar­dag­inn 17. júní.

Fólkið í bak­her­berg­inu hefur rætt það marg­sinnis, hversu mik­il­vægt það er að huga ekki aðeins að góðum hag­töl­um, heldur ekki síður að mannauði þjóð­ar­innar og hvernig þekk­ing flæðir til og frá land­inu. Hag­vöxtur segir nefni­lega ekki svo mikið um hvort staðan í hag­kerf­inu er góð eða slæm, heldur er mun mik­il­væg­ara að fylgj­ast grannt með því hvaða þekk­ing er að fara úr land­inu, og hvers konar störf eru að koma í stað­inn.

Margt bendir til þess að verð­mæt þekk­ing­ar­störf hafi verið að fara úr landi, meðal ann­ars á sviði verk­fræði og í iðn­greinum ýmis kon­ar, á meðan lág­launa­störf, meðal ann­ars í ferða­þjón­ustu, hafa orðið til í stað­inn. Þetta þarf ekki að vera slæmt til skamms tíma, en til lengdar er þetta óæski­legt.

Það hefur áður verið á það minnst í bak­her­berg­inu, að Þjóð­skrá Íslands fylgist ekki með því hvernig þekk­ing er að fara til og frá land­inu, og því hefur Hag­stofan ekki góð gögn til þess að vinna úr þegar að þessu kem­ur.

For­sæt­is­ráð­herra fjall­aði, skilj­an­lega, mikið um Ísland á þjóð­há­tíð­ar­dag­inn (Orðið Ísland kom 15 sinnum fyrir í ræð­unni), en það er líka mik­il­vægt að fjalla um það hvernig Ísland er að þró­ast innan frá og spyrja spurn­inga um hvort mannauður þjóð­ar­innar sé að hreyfast í rétta átt eða ekki. Til fram­tíðar mun hag­vöxt­ur­inn ekki geta komið frá auð­linda­drifnum hluta hag­kerf­is­ins, heldur úr alþjóða­væddum þekk­ing­ar­geira. Þess vegna þarf að rækta mannauð­inn ekki síður en að horfa til góðra hagtalna.