Í dag eru margir hlutir sem ekki er hægt að gera í þessu "velferðar þjóðfélagi" á grunnlaunum.
Grunnlaun er eitthvað sem ég hef alltaf talið, og tel að aðrir telji, að millistétt á Íslandi ætti að geta lifað á. Er það ekki annars það sem á að kallast millistétt annars?
Millistétt ætti að geta lifað á dagvinnulaunum (sem þýðir að hægt sé að geta eldað á hverju kvöldi, nestað í skóla og eða vinnu og fætt gæludýr ef einhver eru) og geta lagt fyrir en samt átt nóg fyrir áhugamáli og samverustundum fjölskyldu. Einnig að geta komið sér í vinnu eða skóla með strætó eða bíl. Allavega í mínum huga.
Ég ætla því að telja upp nokkur útgjöld sem erfitt er að fá í hausinn þegar fólk lifir á lágmarkslaunum. Tannlæknareikningar. Útgjöld vegna heilbrigðisþjónustu. Leikskólagjalda. Mataráskrift fyrir afkvæmin sem eru í skóla. Bílakostnaður. Sundkostnaður. Strætókostnaður. Afþreying á sumrin, hvort sem það eru ferðir innanlands eða erlendis. Kostnaður vegna veikinda. Dagmömmugjöld. Afmælishald. Fermingar. Fataendurnýjun. Og svo framvegis.
Heimili þarf ýmislegt annað
Ekki gleyma að á grunnlaunum er ekki einu sinni hægt að versla vel í kvöldmatinn alla daga mánaðarins.
Ekki gleyma að heimili þarf einnig að eiga fyrir ýmsum öðrum nauðsynjum, svo sem hreinlætisvörum, klósettpappír, tannburstum, klósettburstum, þvottaefni, mýkingarefni, sjampói, sápu, og svo framvegis. Ekki má gleyma lyfjum og eða vítamínum.
Það liggur við að maður svitni við að lesa þetta vegna þess að ég veit að krafa grunnlauna er einhverra hluta vegna "hófsöm", en það er eitthvað sem er tuggið ofan í samningsaðila og almenning eins og við eigum að láta þeim líða betur með þessar mjög svo hógværu kröfur.
Þær eru ekki einu sinni hógværar heldur skammarlegar ef ekki glæpsamlegar. Af hverju?
Vegna þess að ef fólk á ekki fyrir góðum kvöldmat hið minnsta 30 daga mánaðarins, hvað gerist?
Hver eru langtímaáhrifin? Þau eru, járnskortur, þreyta, offita og fleira neikvætt. Gleymið skiptunum sem við foreldrar höfum leyft börnum okkar að fara í bíó án okkar, því við eigum ekki nægan pening til að gera þetta með þeim. Munið eftir skiptunum sem foreldrar grípa samloku á meðan börnin borða kjötbollurnar (vegna þess að kjötvara er dýr og fjárhagurinn fer í rúst ef alltaf yrðu keyptir tveir bakkar af, hakki, kjöti, farsi eða kjúklingi). Hver hefur ekki gert þetta sem á að lifa á venjulegum launum?
Kjósum loforð ekki svik
Persónulega er ég líka mjög þreytt á að Íslendingar kalli íslendinga fífl. Að þessir hálfvitar hafi nú kosið sömu heimskuna yfir sig aftur og aftur.
En vitið þið hvað. Fólk kýs kosningaloforð en ekki svik. Því miður þá hefur vonin horfið og loforðin hafa verið brotin og virt að vettugi.
En það er ekki okkur almenningi að kenna. Þeir sem berjast fyrir almenningi í hálaunuðum nefndum og störfum bera ábyrgð. Til dæmis verkalýðsfélögin.
Við höfum lifað undanfarin áratug af í gegnum sviksemi, frændhygli, kreppu og fall bankanna. Við settum met í að setja fjölda fólks á svarta lista og einnig met í að fjölskyldur missi heimili sín. Og við höfum örugglega sett met í mótmælum.
Ég sem borgari og manneskja á venjulegum launum sem lifi venjulegu lífi hef eiginlega ekki hugmynd um hvað næsta skref er. Nema að ég mæti á mótmæli, ætla að kjósa pírata og vona svo það besta.
Hinsvegar veit ég eins og allt heilvita fólk að 300.000 króna grunnlaun eftir þrjú ár eru ekki einu sinni raunhæf.
Þannig ég veit líka að allir munu standa í sömu sporum bráðlega.
