Ágæta Svandís!

Vel­komin í stól land­bún­að­ar­ráð­herra. Við erum mál­kunnug eftir fund í Umhverf­is­ráðu­neyt­inu, þá er þú varst umhverf­is­ráð­herra, vegna mál­efna hrossa og þetta opna bréf fjallar um.

Þú hefur nú gert fyrstu ráð­staf­anir vegna blóð­mera­máls­ins. Ætlun þín er að skipa starfs­hóp um málið og þú ætlar að óska eftir til­nefn­ingu frá Mat­væla­stofnun og Sið­fræði­stofnun HÍ í það verk­efni. Þetta eru jákvæð fyrstu við­brögð þó ég skilji alls ekki af hverju þú tekur hrein­lega ekki á þessu máli sjálf. Þá er mér hulin ráð­gáta í hvaða til­gangi þú gerir þetta. Ég spyr mig hvað þú ætlar að fá upp á yfir­borð­ið, sem er ekki þegar komið fram í þessu máli og mörgum öðrum, sem lúta að starfs­háttum MAST. Ég verð því að láta hug­ann reika um það af því ég er ástríðu­fullur áhuga­maður um bætta dýra­vernd á Íslandi.

Vill ráð­herr­ann skoða með hvaða hætti þetta gat yfir höfuð borið að? Ég get svarað því. Þetta bar að með þeim hætti að for­veri þinn og æðsti emb­ætt­is­maður mála­flokks­ins voru ekki að fylgj­ast með mála­flokki, sem hefur verið afhjúp­aður oft og fyrst í jan­úar 2019 og síðan í fjöl­mörg  skipti með áber­andi hætti í ýmsum fjöl­miðlum með greina­skrifum og rök­stuðn­ingi í frum­varpi um blóð­töku­bann á s.l. vetri. 

Fyrrverandi og núver­andi for­stjórar MAST ásamt yfir­dýra­lækni og settum yfir­dýra­lækni eru undir sömu sök seld­ir. Um málið hefur frá því fyrir og eftir kosn­ingar verið fjallað af mér 5 sinnum í Kjarn­an­um. Þá vakti Inga Sæland þing­maður ræki­lega athygli á þessu með því að leggja fram frum­varp um bann við blóð­mera­haldi s.l. vetur og var nið­ur­lægð í kjöl­farið í umsögn­um, hún færi með fleip­ur.

Ætlar þú nú að hlusta á ein­stak­linga, sem MAST til­nefnir og ég er hand­viss um að for­stjóri MAST og yfir­dýra­læknir munu velja til að vernda ásýnd MAST? Nógu vel þekki ég til starfs­hátta stofn­un­ar­innar á liðnum árum til að geta full­yrt það. 

Starfs­hópar geta verið til þess fallnir að gefa kol­ranga mynd af raun­veru­leik­anum nema tryggt sé að fengnir séu til starfans aðil­ar, sem hafa engra hags­muna að gæta og búi yfir þekk­ingu til að fást við verk­efn­ið. Til­nefn­ing frá Sið­fræði­stofnun HÍ er afbragðs hug­mynd enda málið veru­legt sið­ferði­legt álita­mál en ég spyr mig um leið hvaða þekk­ingu hafa heim­spek­ingar þar á fræða­svið­inu animal ethics/­dýrasið­fræð­i,  sem fjallar um umgengni manns­ins við dýr og nýt­ingu hans á þeim. Sú spurn­ing teygir sig reyndar til alls búfjár­halds til mann­eldis og fisk­veiða. Ég kann­ast ekki við að neinn þar hafi slíka þekk­ingu og í raun veit ég bara um tvo ein­stak­linga á háskóla­stigi, sem eitt­hvað hafa sett sig inn í það svið í tengslum við rann­sóknir sínar á háskóla­stigi. Hins vegar er fjöldi slíkra hágæða­fræð­inga við flesta Evr­ópska háskóla enda fræða­sviðið kenndur þar og eru íslenskir háskólar eina und­an­tekn­ingin í álf­unni þó við kennum okkur við að vera fyr­ir­mynd­ar­land búfjár­halds.

Höf­undur er dýra­rétt­ar­lög­fræð­ing­ur.