Sundabraut á landfyllingum yfir Leiruvog – Stöldrum við

Sigrún H. Pálsdóttir skrifar um Sundabraut með náttúruverndar- og útivistarhagsmuni íbúa við strandlengjuna í huga.

Auglýsing

Lítið hefur farið fyrir umræðu um þau nátt­úru­verð­mæti og úti­vist­ar­svæði sem í húfi eru í tengslum við lagn­ingu Sunda­braut­ar. Sam­kvæmt þeim til­lögum sem haldið hefur verið á lofti á í sparn­að­ar­skyni að leggja hrað­braut­ina á land­fyll­ingum með lít­illi brú yfir Leiru­vog­inn í Mos­fells­bæ, frá Geld­inga­nesi yfir í Gunnu­nes. Í ljósi nátt­úru­vernd­ar­laga, alþjóð­legra skuld­bind­inga og þýð­ingar svæð­is­ins fyrir Mos­fell­inga vekur furðu að sú útfærsla skuli tek­inn fram yfir aðra val­kosti án nokk­urs fyr­ir­vara um vernd­ar­gildi og úti­vist­ar­hags­mun­i. 

Það er ástæða fyrir því að Vest­ur­lands­veg­ur­inn liggur þar sem hann er. Þegar aðal­skipu­lag Mos­fells­bæjar var upp­haf­lega unnið átti með því að hlífa sjáv­ar­síð­unni.

Umhverf­is­mat ekki klárað 

Umhverf­is­mat fyrir þann áfanga Sunda­brautar sem snýr að Leiru­vogi og Mos­fellsbæ hefur aldrei verið klárað. Frum­mats­skýrsla fyrir alla fram­kvæmd­ina er heldur ekki til­bú­in. Hún er í athugun skv. vef Skipu­lags­stofn­unar en þar feng­ust þær upp­lýs­ingar að engin vinna væri í gangi í tengslum við verk­efnið hjá þeim. 

Sig­urður Ingi Jóhanns­son sam­göngu­ráð­herra er þrátt fyrir skort á þessum veiga­miklu upp­lýs­ingum og til­heyr­andi sam­ráðs­ferli þó byrj­aður að reka áróður fyrir þess­ari útfærslu þar sem kostn­aður við hana er minnstur í krónum talið. Í ljósi ber­sýni­legra nátt­úru­vernd­ar- og úti­vist­ar­hags­muna íbúa við strand­lengj­una sætir fyr­ir­vara­leysi ráð­herr­ans furðu. Sunda­braut er risa­vaxið verk­efni og án nokk­urs vafa stærsta umhverf­is­vernd­ar­mál síð­ari tíma á höf­uð­borg­ar­svæð­inu. Það ætti því að vera í fyr­ir­rúmi að vanda til verka.

Aðstæður í Leiru­vogi breyst

Sunda­braut hefur lengi verið í píp­unum og er henni ætlað að greiða leið út úr höf­uð­borg­inni og eru það gild rök. Í lok síð­ustu aldar hófst síðan und­ir­bún­ingur að lagn­ing­unni. Á þeim tíma voru vist­fræð­ingar í Háskóla Íslands fengnir til að taka saman rann­sóknir á líf­ríki Leiru­vogs og úr varð stutt sam­an­tekt. Megin efni hennar eru rann­sóknir sem gerðar voru á 20-30 ára tíma­bili á seinni hluta 20. ald­ar. Í sam­an­tekt­inni (1999) kom m.a. fram að vist­kerfi Leiru­vogs hefði lengi verið undir miklu álagi vegna þess að öllu skólpi frá Mos­fellsbæ var veitt óhreins­uðu í vog­inn. 

Á þessu varð þó breyt­ing 2004-2006 þegar skolplagnir Mos­fell­inga voru tengdar við dælu­stöð sem teng­ist frá­veitu Reykja­vík­ur­borg­ar. 15 árum síðar eru því allt aðrar vist­fræði­legar for­sendur en þær sem uppi voru á rann­sókn­ar­tím­anum og því ekki hægt að byggja mat á nátt­úru­vernd­ar­hag­munum á þeim. 

Aðrar rann­sóknir

Heil­brigð­is­eft­ir­lit Kjós­ar­svæðis hefur reglu­lega gefið út skýrslur um mengun í vog­inum en einnig í Varmá og Köldu­kvísl sem báðar renna í Leiru­vog. Þessar mæl­ingar stað­festa að mikil breyt­ing til batn­aðar hafi orðið á en enn má þó gera bet­ur, sér­stak­lega hvað við­kemur Varmá. 

Auglýsing
Staðbundnar rann­sóknir á fugla­lífi og fisk­gengd við ósana hafa líka verið gerðar í tengslum við fram­kvæmd­ir, s.s. lagn­ingu Tungu­veg­ar, sem lagður var frá Skeið­holti yfir ósa­svæði Varmár og Köldu­kvíslar í Leir­vogs­tungu. Nið­ur­stöður þeirra gáfu sterk­lega til kynna að líf­ríkið við Leiru­vog sé bæði dýr­mætt og fjöl­skrúð­ug­t. 

Engin heild­stæð rann­sókn hefur verið gerð á líf­ríki Leiru­vogs en það hlýtur að vera for­senda þess að unnið sé umhverf­is­mat fyrir fram­kvæmd sem lík­leg er til að hafa mikil og skað­leg umhverf­is­á­hrif. Ýmis­legt er þó almennt vitað um líf­rík­ið, s.s. að leirur hafa stóru hlut­verki að gegna í bind­ingu gróð­ur­húsa­loft­teg­unda og fæðu­öflun fugla. Vernd­ar­gildi þeirra er því mjög hátt.

Leirur grund­völlur fæðu­öfl­unar fugla og ‘stór­virkir kolefn­is­svelgir’

Í upp­lýsandi grein sem vist­fræð­ing­ur­inn Tómas G. Gunn­ars­son skrif­aði undir yfir­skrift­inni „Frá kennslu að kolefn­is­bind­ingu” og birti í Morg­un­blað­inu 2007 er fjallað um leirur og mik­il­vægi þeirra fyrir líf­rík­ið. 

En gefum honum orð­ið: „Leirur eru eitt mik­il­væg­asta búsvæði margra fugla­teg­unda sem sækja í mergð hrygg­leys­ingja, einkum orma, smá­vaxin skel­dýr og mýflugulirf­ur. Þétt­leiki fugla á leirum er með því mesta sem ger­ist, miðað við önnur búsvæði, en miklar árs­tíða­sveiflur eru í fjölda. Flestir fuglar fara um á far­tíma vor og haust og á sumum leirum er lítið að ger­ast fyrir utan þennan mik­il­væga tíma.” 

Og Tómas heldur áfram: „Leirur eru ekki bara mik­il­vægar fyrir þær líf­verur sem dvelja á og í þeim, því þær eru líka stór­virkir kolefn­is­svelg­ir. Þær binda gróð­ur­húsa­loft­teg­undir og bind­ing á flat­ar­ein­ingu er mik­il. Leirur eru það sjald­gæfar og mik­il­vægar að forð­ast ætti í lengstu lög að eyði­leggja meira af þeim en þegar hefur verið gert.”

Rús­ínan í pylsu­end­an­um: „Það að leirur og þétt­býli mynd­ast oft á sömu stöð­unum þýðir að árekstrar eru tíð­ir. Land­fyll­ingar virð­ast freista, og þverun víkna og voga með vega­gerð hefur spillt mörgum leir­um. Á höf­uð­borg­ar­svæð­inu einu hefur mörgum af frjósöm­ustu leirum lands­ins verið spillt. Leiru Elliða­vogs var spillt með upp­fyll­ingu sem er hunda­kló­sett og kall­ast í dag­legu tali Geirs­nef. Hval­eyr­ar­lón í Hafn­ar­firði hefur mátt þola þreng­ingar úr öllum áttum og eftir situr lít­ill blett­ur. Gufu­nes­vík var fyllt af sorpi og Arn­ar­nes­vogur er nær horf­inn.”

Það fer því ekki á milli mála að sú útfærsla að leggja Sunda­braut á land­fyll­ingum mun ógna nátt­úru­legu líf­ríki Leiru­vogs. Skað­semin er óum­deild meðal vist­fræð­inga og fórn­ar­kostn­aður því mik­ill, ef ekki með öllu óásætt­an­leg­ur. Afköstin við að binda gróð­ur­húsa­loft­teg­undir ættu  á tímum lofts­lags­breyt­inga ein og sér að nægja stjórn­völdum til að staldra við.

‘Heil­brigð nátt­úra fyrir heil­brigða þjóð’

Í hinum vest­ræna heimi hefur á und­an­förnum ára­tugum orðið mikil vit­und­ar­vakn­ing í umhverf­is­mál­um. Innan ESB er til dæmis ekki lengur talið ásætt­an­legt að fara út í stór­felldar og skað­legar fram­kvæmdir í nátt­úr­unni nema með full­tingi stofn­ana á sviði nátt­úru­verndar og sér­fræð­inga sem búa yfir fag­legri þekk­ingu á vist­kerf­unum sem um ræð­ir. 

Aðgengi að úti­vist­ar­svæðum í þétt­býli, góð heilsa og vellíðan eru í því sam­bandi metin til mik­illa verð­mæta. Skamm­tíma­hags­munir eins og kostn­aður á fram­kvæmda­tíma ráða því ekki lengur úrslitum þegar teknar eru ákvarð­anir um verk­efni sem mögu­lega spilla þessum gæð­um.

Ýmis­legt hefur verið gert til að festa í sessi fag­leg vinnu­brögð og þar skipta máli alþjóð­legir samn­ingar eins og Bern­ar­samn­ing­ur­inn. 

Íslend­ingar full­giltu Bern­ar­samn­ing­inn sem er samn­ingur um verndun villtra plantna og dýra og líf­s­væða í Evr­ópu árið 1993. Sam­kvæmt ákvæðum hans erum við bein­línis alþjóð­lega skuld­bundin til að vernda Leiru­vog­inn. 

Leir­urnar iða af fugla­lífi og eru einkar mik­il­vægur við­komu­staður far­fugla sem eiga líf sitt undir því að geta sótt sér nær­ingu á leir­un­um. Lönd heims þurfa vegna flökku­eðlis margra fugla­teg­unda að vera í alþjóð­legu sam­starfi um verndun fugla og búsvæða þeirra. Við berum t.d. ábyrgð á að margæsin geti hvílt sig og nestað á leir­unum fyrir flugið yfir kaldan og gróð­ur­snauðan Græn­lands­jökul til Kanada. 

Leir­urnar gegna auk þess því veiga­mikla hlut­verki að tryggja þeim fugla­teg­undum sem ekki lifa við sjó­inn fæðu þegar snjór þekur jörð.

Árið 2019 átti Bern­ar­samn­ing­ur­inn 40 ára afmæli og að því til­efni var vakin athygli á mark­miðum hans með slag­orð­inu „Heil­brigð nátt­úra fyrir heil­brigða Evr­ópu­búa”. Með því var und­ir­strikað að hags­munir manns og nátt­úru fara sam­an. 

Leiru­vog­ur­inn er auk þess skil­greindur sem alþjóð­lega mik­il­vægt fugla­svæði. Sér­stök vist­kerfi eins og leirur og sjáv­ar­fitjar njóta líka sér­stakrar verndar sam­kvæmt 61. gr. nátt­úru­vernd­ar­laga.

Leir­urnar eru því bæði með belti og axla­bönd þegar litið er til alþjóð­legra skuld­bind­inga og íslenskra laga. 

Eða svo skyldum við ætla. Raunin er sú að stjórn­völd láta sig vist­fræði­lega þátt­inn litlu varða. Það virð­ist eiga að nota gömlu ‘góðu’ aðferða­fræð­ina og kýla á’etta.

Öll nátt­úru­vernd­ar­svæði í Mos­fellsbæ með teng­ingu við Leiru­vog

Öll frið­lýst nátt­úru­vætti og svæði á nátt­úru­minja­skrá í Mos­fellsbæ eru með beina teng­ingu við Leiru­vog. Það má segja að hann sé bæði upp­haf og endir vernd­ar­svæð­anna því fisk­ur­inn leitar þaðan upp í árn­ar. Fyrir vatns­föllin sem renna um far­vegi, fossa og flúðir í Mos­fellsbæ er vog­ur­inn aftur á móti við­tak­inn. Sú hætta er raun­veru­leg að fram­burður ánna setj­ist smám saman fyrir í vog­inum ef af land­fyll­ingu verð­ur. 

Leiru­vog­ur­inn sjálfur er á nátt­úru­minja­skrá (nr. 131) og bíður því frið­lýs­ing­ar. Nátt­úru­vernd­ar­stofnun hefur hvatt til þess að það verði klárað. Allar ár í Mos­fellsbæ renna í vog­inn, þ.e. Úlf­arsá/Korpa, Var­má, Kalda­kvísl/­Suð­urá og Leir­vogsá. Ósar Varmár eru frið­lýstir og áin sjálf á nátt­úru­minja­skrá. Hinar árnar eru ýmist á nátt­úru­minja­skrá og/eða njóta hverf­is­vernd­ar. Í ánum eru síðan fossar sem ýmist eru frið­lýstir eða á nátt­úru­minja­skrá. 

Það eru því stór­kost­legir nátt­úru­vernd­ar­hags­munir í húfi fyrir Mos­fell­inga. Öll frið­lýst nátt­úru­vætti og svæði á nátt­úru­minja­skrá í sveit­ar­fé­lag­inu munu ‘lit sínum glata’. Ef litið er til þeirra verð­mæta sem tap­ast við það að leggja hrað­braut­ina á brúm og land­fyll­ingu eftir endi­langri strand­lengj­unni er aðeins ein leið fær, sú að leggja Sunda­braut í stokk.

Úti­vist og nátt­úra við Leiru­vog 

Þeir sem ganga, hjóla og stunda golf og hesta­mennsku sér til heilsu­bótar í Mos­fellsbæ vita að Leiru­vogur er ein­stök nátt­úrupara­dís. Leir­urnar iða bók­staf­lega af lífi. Þar eru fuglar ýmist stakir eða í hópum sem stinga nef­inu í sand­inn eftir nær­ingu, kvaka eða hvíla sig. Frið­sældin og heil­næmt sjáv­ar­loftið eru engu lík við vog­inn. Hví­lík and­leg nær­ing! 

Útsýni við sundin blá

Það er fleira sem ein­kennir Leiru­vog. Í heið­ríkju er sól­ar­lagið óvíða fal­legra. Á góð­viðr­is­dögum heldur útsýnið yfir Faxa­flóa og til fjalla fólki föngnu. Jök­ull­inn í fjarska og  Esjan gera líka sitt. Á björtum síð­kvöldum eiga Norð­ur­ljósin það til að stíga dans við Vetr­ar­braut­ina. Oft­ast yfir Faxa­fló­an­um, fyrir mynni Hval­fjarð­ar. Hví­lík lífs­gæði að eiga kost á svo óvið­jafn­an­legu útsýni í þétt­býl­in­u! 

Auglýsing
Hraðbraut eftir strand­lengj­unni endi­langri truflar þessa dýr­mætu nátt­úru­upp­lifun og við tekur umferð­ar­há­vaði, sjón-, loft- og ljós­meng­un. Heilsu­efl­ing og heims­mark­mið fara fyrir lít­ið. Mos­fells­bær sem áunnið hefur sér sess sem heilsu­efl­andi úti­vistar- og nátt­úrupara­dís umbreyt­ist í hávaða­sama eyju á milli tveggja stofn­brauta sem verða innan sjón­máls hvor frá annarri og kall­ast á. 

Hví­líka skamm­sýni og sóun á sam­fé­lags­legum verð­mætum er vart hægt að hugsa sér.

Sunda­braut í stokk

Eins og sjá má verða lífs­gæðin sem við í dag getum sótt í Leiru­vog ekki mæld í pen­ingum á fram­kvæmda­tíma, heldur í þeim ávinn­ingi sem íbúar í ‘heilsu­efl­andi’ sam­fé­lagi og heil­brigð­is­kerfið allt verða aðnjót­andi tak­ist að vernda þessi nátt­úru­verð­mæti. Fyrsta skrefið í þá átt ætti að vera að kanna af þunga og alvöru að leggja Sunda­braut í stokk. 

Loka­orð

Það vekur ugg að engin opin­ber umræða skuli hafa farið fram um skugga­hliðar Sunda­braut­ar. Í nýlegri kynn­ingu starfs­hóps sam­göngu­ráð­herra um Sunda­braut er ekki minnst einu orði á nátt­úru- og úti­vist­ar­hags­muni, hvað þá áhrifin á heilsu og vellíð­an. Rétt eins og sú stefna að kom­ast með bíl á sem skjótastan hátt á milli A og B sé öllu öðru yfir­sterk­ari. 

Göngu- og hjóla­stígur með­fram hrað­braut­inni er á teikni­borð­inu. En til hvers? Hrað­braut er ekki það umhverfi sem fólk sæk­ist eftir til úti­vist­ar.

Stöldrum því við. Á höf­uð­borg­ar­svæð­inu búa 2/3 hlutar þjóð­ar­inn­ar. Það þjónar lang­tíma­hags­munum fólks­ins sem þar býr að vanda til verka. Ekk­ert hefur reynst okkur jafn dýr­keypt í skipu­lags­málum og flýti­með­ferð­ir. Er ekki tíma­bært að segja þeim kafla í Íslands­sög­unni lok­ið?

Höf­undur er leið­sögu­maður og fyrrum bæj­ar­full­trúi.

Við þurfum á þínu framlagi að halda

Þú getur tekið beinan þátt í að halda úti öflugum fjölmiðli.

Við sem vinnum á ritstjórn Kjarnans viljum hvetja þig til að vera með okkur í liði og leggja okkar góða fjölmiðli til mánaðarlegt framlag svo við getum haldið áfram að vinna fyrir lesendur, fyrir fólkið í landinu.

Kjarninn varð níu ára í sumar. Þegar hann hóf að taka við frjálsum framlögum þá varð slagorðið „Frjáls fjölmiðill fyrir andvirði kaffibolla“ til og lesendur voru hvattir til að leggja fram í það minnsta upphæð eins kaffibolla á mánuði.

Mikið vatn hefur runnið til sjávar á þeim níu árum sem Kjarninn hefur lifað. Í huga okkar á Kjarnanum hefur þörfin fyrir fjölmiðla sem veita raunverulegt aðhald og taka hlutverk sitt alvarlega aukist til muna.

Við trúum því að Kjarninn skipti máli fyrir samfélagið.

Við trúum því að sjálfstæð og vönduð blaðamennska skipti máli.

Ef þú trúir því sama þá endilega hugsaðu hvort Kjarninn er ekki allavega nokkurra kaffibolla virði á mánuði.

Vertu með okkur í liði. Þitt framlag skiptir máli.

Ritstjórn Kjarnans: Sunna Ósk Logadóttir, Þórður Snær Júlíusson, Erla María Markúsdóttir, Arnar Þór Ingólfsson, Eyrún Magnúsdóttir og Grétar Þór Sigurðsson.


Já takk, ég vil styrkja Kjarnann!
Þorbjörn Guðmundsson
Er íslenska velferðarkerfið ekki lengur griðarstaður þeirra sem minnst hafa?
Kjarninn 11. janúar 2023
Takk fyrir og sjáumst á nýjum miðli á föstudag
Bréf frá ritstjóra Kjarnans vegna sameiningar við Stundina og þess að nýr framsækinn fréttamiðill verður til í lok viku.
Kjarninn 11. janúar 2023
Sverrir Albertsson
Vatn á myllu kölska
Kjarninn 11. janúar 2023
Lögreglumenn standa vörð um gröfurnar í námunni.
Berjast fyrir þorpi á barmi hengiflugs
Lítið þorp í Rínarlöndum Þýskalands er allt komið í eigu kolarisa. Fyrirtækið ætlar sér að mylja niður húsin og stækka kolanámu sína sem þegar þekur um 80 ferkílómetra. Þetta þykir mörgum skjóta skökku við í heimi sem berst við loftslagsbreytingar.
Kjarninn 10. janúar 2023
Arnþrúður Karlsdóttir, útvarpsstjóri Útvarps Sögu.
Útvarp Saga telur fjölmiðlastyrki skapa tortryggni og bjóða upp á frændhygli
Fjögur fjölmiðlafyrirtæki hafa til þessa skilað inn umsögnum um frumvarp Lilju Alfreðsdóttur menningar- og viðskiptaráðherra, sem mun að óbreyttu framlengja núverandi styrkjakerfi til fjölmiðla.
Kjarninn 10. janúar 2023
Sólveig Anna Jónsdóttir formaður Eflingar.
Viðræðum slitið og Efling undirbýr verkfallsaðgerðir
Samtök atvinnulífsins hafa hafnað gagntilboði Eflingar um skammtímakjarasamning, sem kvað á um meiri launahækkanir en SA hefur samið um við aðra hópa á almennum vinnumarkaði til þessa. Efling undirbýr nú verkfallsaðgerðir.
Kjarninn 10. janúar 2023
Palestínski fáninn á lofti í mótmælum í Reykjavík. Ísraelskri lögreglu hefur nú verið fyrirskipað að rífa fánann niður á almannafæri.
Fánabann og refsiaðgerðir í Palestínu í kjölfar niðurstöðu Sameinuðu þjóðanna
Degi eftir að ný ríkisstjórn tók við völdum í Ísrael samþykkti allsherjarþing Sþ að fela Alþjóðadómstólnum í Haag að meta lögmæti hernáms Ísraelsríkis á Vesturbakkanum. Síðan þá hefur stjórnin gripið til refsiaðgerða og nú síðast fánabanns.
Kjarninn 10. janúar 2023
Gríðarlega mikil dæling á sandi á sér stað í Landeyjahöfn á hverju ári. Markarfljótið ber hundruð þúsunda tonna af jarðefnum út í sjó og það á til að safnast upp í mynni hafnarinnar.
Vilja sjúga sand af hafsbotni í stórum stíl og flytja út
Eftirspurn eftir íslenskum jarðefnum er gríðarleg ef marka má framkomin áform erlendra stórfyrirtækja um nýtingu þeirra. Vinsældir hafnarinnar í Þorlákshöfn eru samhliða mjög miklar.
Kjarninn 10. janúar 2023
Meira úr sama flokkiAðsendar greinar