Árið 2012 hringdi maður til Dönsku Náttúrufræðistofnunarinnar og tilkynnti að hann teldi sig hafa séð úlf á Vestur- Jótlandi. Maðurinn náði ekki mynd af dýrinu en sagðist hafa séð úlfa í Þýskalandi og víðar og væri nokkuð viss í sinni sök. Þetta var í fyrsta skipti í nær tvær aldir sem úlfur hafði sést í Danmörku. Fjórum árum síðar, árið 2016, sáust hinsvegar nokkrum sinnum úlfar á Jótlandi og eftir að fólk á gönguför sá þar par með ylfinga töldu sérfræðingar ljóst að úlfar hefðu tekið sér bólfestu í landinu. Sérfræðingar Náttúrufræðistofnunarinnar telja að nokkur úlfapör haldi til á Vestur – Jótlandi, líklega tuttugu til þrjátíu dýr.
Skiptar skoðanir
Fréttir um að úlfar hefðu á ný tekið sér bólfestu í Danmörku vöktu mikla athygli og umtal. Skoðanir voru mjög skiptar, margir fögnuðu þessum landnema, sem snúið hefði aftur eftir aldalanga fjarveru, aðrir sögðu úlfinn óboðinn gest sem best væri að vera laus við. Bændur á Jótlandi lýstu áhyggjum, sögðu að úlfar væru grimmar skepnur sem ekki víluðu fyrir sér að ráðast á búfénað, og jafnvel fólk. Sumir sögðu jafnvel að réttast væri að reyna að útrýma þessum ,,ófögnuði“ eins og komist var að orði. Sérfræðingar Náttúrufræðistofnunar hvöttu til stillingar, sögðu að fyrir það fyrsta væri engin ástæða fyrir fólk að óttast árásir úlfa og í öðru lagi yrði stofninn um langt árabil lítill. Sem sagt: ekki væri ástæða til úlfúðar. Af og til hafa síðan borist fréttir af því að sést hefði til úlfa á Vestur- Jótlandi oftast á fáförnum slóðum, fjarri mannabyggðum.
Úlfarnir í Ulfborg
Snemma á síðasta ári settist úlfapar að skammt frá smábænum Ulfborg á Vestur- Jótlandi. Um vorið komu í heiminn nokkrir ylfingar og fjölskyldan hélt sig áfram á sömu slóðum. Bændur höfðu nokkrar áhyggjur af þessum nýju landnemum en úlfarnir létu bústofninn óáreittan. Jóskir fjölmiðlar greindu frá því að úlfafjölskyldan væri gæf og þær fréttir urðu til þess að margt úlfaáhugafólk lagði leið sína til Ulfborg í þeirri von að sjá úlfa með eigin augum. 18. apríl síðastliðinn voru tveir áhugamenn um úlfa staddir í nágrenni bóndabæjar við Ulfborg í þeirri von að úlfarnir létu sjá sig. Og þeim varð að ósk sinni. Þar sem þeir sátu í skógarjaðri fast við lítinn akur sáu þeir skyndilega hvar úlfur kom töltandi þvert yfir túnið. Þeir kveiktu á upptökuvélinni og fylgdust með dýrinu sem fór sér hægt og kippti sér ekki upp við að stór traktor með plóg var á ferðinni skammt frá. Skyndilega kom bíll akandi meðfram túninu og stoppaði. Síðan heyrðist skothvellur, úlfurinn kipptist við og drapst samstundis. Úlfaáhugamennirnir trúðu vart sínum eigin augum en höfðu strax samband við lögreglu og afhentu myndbandsupptökuna.
Neitaði fyrst en játaði svo
Lögreglan var ekki lengi að hafa uppi á þeim sem drap úlfinn. Þar var að verki 66 ára gamall maður, faðir bóndans á bænum í nágrenninu, þess sem sat á traktornum með plóginn. Faðirinn neitaði í fyrstu en þegar honum var sýnd myndbandsupptakan játaði hann að hafa hleypt af skotinu. Sagðist hafa óttast að úlfurinn myndi ráðast á sig eða fjölskyldu sonarins. Lögreglan gaf lítið fyrir þessar skýringar og benti manninum á að úlfar væru alfriðaðir í Danmörku, eins og reyndar í öllum Evrópusambandsríkjum. Í framhaldinu var gefin út ákæra á hendur manninum og réttað var í málinu í Bæjarréttinum í Herning sl. föstudag, 28. september.
Fjölmenni var úti fyrir Bæjardómstólnum, þar voru bæði úlfavinir og andstæðingar úlfsins.
Var þetta blendingur?
Lögfræðingur úlfabanans, sem krafðist sýknu, sagðist vilja fá úr því skorið hvort þetta dýr sem fellt hefði verið á akrinum væri hreinræktaður úlfur eða blendingur, en friðunin nær ekki til þeirra síðarnefndu. Saksóknari benti á að dna rannsókn hefði leitt í ljós að dýrið væri ,,ekta“ úlfur sem væri kominn út af úlfynju í Þýskalandi. Allar vangaveltur um að þarna væri um blending að ræða væru því marklausar. Saksóknari og verjandi voru sammála um að dómurinn, á hvorn veginn sem hann félli, yrði fordæmisgefandi því viðlíka mál hafi ekki áður komið upp í Danmörku.
40 daga skilorðsbundið fangelsi
Þyngsta refsing fyrir afbrot af þessu tagi er tveggja ára fangelsi. Fulltrúi ákæruvaldsins krafðist þyngstu refsingar en verjandinn fór fram á sýknu. Niðurstaða dómarans var 40 daga skilorðsbundið fangelsi.
Ákæruvaldið og sakborningurinn hafa nú tveggja vikna frest til að ákveða hvort dómnum verði áfrýjað.
