Seðla­banki Íslands vissi ekki af tengslum Sig­mundar Dav­íðs Gunn­laugs­sonar for­sæt­is­ráð­herra við félagið Wintris Inc. á Tortóla, sem var í helm­ing­seigu hans til 31. des­em­ber 2009 og eftir það í eigu eig­in­konu hans, en eins og fram hefur komið lýsti félagið um 500 millj­óna króna kröfu í slitabú hinna föllnu banka. 

Í form­legu svari við fyr­ir­spurn Kjarn­ans, kemur fram að Seðla­bank­inn hafi fyrst fengið upp­lýs­ingar um málið á dög­un­um, þegar upp­lýst var um það, en ákveðnir starfs­menn Seðla­bank­ans, sem höfðu aðgang að aðgangs­stýrðu svæði, hafi mögu­lega séð nafn félags­ins á skrá yfir kröfu­hafa í slita­bú­in. Már Guð­munds­son seðla­banka­stjóri vildi ekki tjá sig um mál­ið, þegar leitað var eftir við­brögðum hans.

Fyr­ir­spurnin Kjarn­ans: Vissi Seðla­bank­inn af tengslum for­sæt­is­ráð­herra við Wintris, og síðan að félagið hefði lýst kröfu í bú föllnu bank­anna?  „Seðla­bank­inn vissi ekki af þessum tengslum sem spurt er um í fyrri hlut­anum [í fyr­ir­spurn­ni] fyrr en þau voru upp­lýst opin­ber­lega nú nýver­ið. Hvað síð­ari lið spurn­ing­ar­innar varðar þá höfðu nokkrir ein­stak­lingar á fáeinum sviðum í bank­anum aðgang að aðgangs­stýrðu svæði þar sem gögn um kröfu­hafa­skrá búa föllnu bank­anna voru vistuð og hafa því séð nafn umrædds félags ef það var á meðal ann­arra kröfu­hafa,“ segir í svari Seðla­bank­ans.

Seðla­bank­inn segir að ekki hafi verið vit­neskja um þessi tengsl for­sæt­is­ráð­herra innan fram­kvæmda­hóps um afnám hafta, og þá hjá full­trúm seðla­bank­ans þar, eða hjá ein­hverjum sem starfar hjá eða fyrir Eigna­safn Seðla­banka Íslands (ESÍ). Áréttað var að ekk­ert hefði verið vitað um þessi tengsl í Seðla­bank­anum

Eins og greint var frá á vef Kjarn­ans á dög­unum, er ekki til­greint nákvæm­lega í lögum og reglum hvernig inn­herja­reglur eigi við um stjórn­völd. Sam­kvæmt ákvæði laga um verð­bréfa­við­skipti ber stjórn­völdum sem fá reglu­lega inn­herj­a­upp­lýs­ingar í starf­semi sinni þó að fylgja reglum um með­ferð inn­herj­a­upp­lýs­ingar eftir því sem við á. Stjórn­völd bera hins vegar sjálf ábyrgð á því að meta hvort eðli og umfang starf­semi þeirra gefi til­efni til þess að reglum um með­ferð inn­herj­a­upp­lýs­inga og við­skipti skuli fylg­t. 

Þetta kom fram í svari Fjár­mála­eft­ir­lits­ins við fyr­ir­spurn Kjarn­ans um hæfi Sig­mundar Dav­íðs Gunn­laugs­sonar for­sæt­is­ráð­herra til að koma að ákvörð­unum sem tengj­ast slitum föllnu bank­anna í ljósi þess að eig­in­kona hans er kröfu­hafi í bú þeirra.

Sam­kvæmt svar­inu ráða ráða­menn því sjálfir hvort til­efni sé til þess að láta reglur um með­ferð inn­herj­a­upp­lýs­ingar og við­skipti inn­herja gilda um þá.