Miklar hrær­ingar hafa verið í breskum stjórn­málum und­an­farna daga en til tíð­inda dró þegar nýi for­sæt­is­ráð­herrann, Boris John­son, til­kynnti að hann ætl­aði að fresta þingi í næsta mán­uði fram í miðjan októ­ber.

Bretar munu að öllum lík­indum ganga úr Evr­ópu­sam­band­inu þann 31. októ­ber næst­kom­andi og hefur stjórn­ar­and­staðan tekið þing­hléinu óstinnt upp. Jafn­framt hefur almenn­ingur tekið við sér en yfir 1,3 millj­ónir manna hafa skrifað undir áskorun þar sem mælst er til þess að hætt verði við frestun þings­ins.

For­sæt­is­ráð­herr­ann sagði að ástæðan fyrir frestun þings­ins væri sú að stjórn hans hygð­ist leggja fram laga­frum­vörp þar sem tekið væri á mörgum knýj­andi mál­um. Hann gaf lítið fyrir það að ástæðan væri að koma í veg fyrir umræður um Brexit í þing­inu og sagði að stjórn­ar­and­staðan hefði nægan tíma.

Svartur dagur í sögu lýð­ræð­is­ins

Jer­emy Cor­byn, leið­togi Verka­manna­flokks­ins, var ekki par hrif­inn af frest­un­inni en hann sagði í gær að for­sæt­is­ráð­herr­ann væri með þessu að þrýsta á um útgöngu úr ESB án samn­ings. Hann sagði enn fremur að þegar þing­menn koma úr sum­ar­fríi á þriðju­dag­inn hljóti það að verða þeirra fyrsta verk að leggja fram laga­fram­varp með það fyrir augum að stöðva þing­hléið og leggja fram van­traust­s­til­lögu á for­sæt­is­ráð­herr­ann. Hann sagði að aðgerðir Borisar væru sví­virði­legar og aðför að stjórn­ar­skránni.

Nicola Stur­ge­on, ráð­herra skosku stjórn­ar­inn­ar, tjáði sig einnig um málið í gær en hún sagði að um svartan dag hefði verið að ræða fyrir lýð­ræð­ið. Að hætta við þing til þess að neyða í gegn brexit án samn­ings – og án sam­ráðs við hina þing­menn­ina – væri ekki lýð­ræði heldur ein­ræði.

Boris „a great one!“

Banda­ríkja­for­seti bland­aði sér í umræð­urnar á Twitter í gær en hann sagði að erfitt væri fyrir Jer­emy Cor­byn, leið­togi Verka­manna­flokks­ins, að koma í gegn van­traust­s­til­lögu gegn Boris John­son í ljósi þess að Boris væri einmitt sá sem Bret­land hefði verið að bíða eft­ir. Hann myndi sanna að hann væri „stór­kost­leg­ur“.