Við erum stödd í miðri bylt­ingu, fjórðu iðn­bylt­ing­unni. Þekk­ingin í dag dugir ekki til þess að mæta kröfum morg­un­dags­ins. Tækn­inni fleygir hraðar fram en við hefðum e.t.v. kosið og við náum ein­hvern veg­inn aldrei almenni­lega utan um hana. Við eltum hana eins og við eigum lífið að leysa með mis­góðum árangri.

En hvað er til ráða? Hvað er það sem í raun og veru þarf til þess að fanga þessa bylt­ingu og nýta hana til að sam­fé­lagið allt eflist sem skyldi í takt við nýja tíma?

Svarið er ein­falt: Mennt­un.

Menntun skiptir öllu máli. Ef lítil þjóð ætlar að nýta sér hraða tækni­breyt­ingu, bylt­ing­una sjálfa til góðs og gagns í þágu atvinnu­lífs og vaxtar sam­fé­lags­ins þarf mennta­kerfið að umfaðma þessa bylt­ingu og leggja áherslu á að byggja upp þá þekk­ingu og hæfni sem staf­ræna bylt­ingin krefst. Sam­fé­lagið allt er hluti af bylt­ing­unni, þótt breyt­ingin gangi mis­hratt fram á hinum ólíku sviðum þess.

Á hverju skóla­stigi  þarf að velta fyrir sér hvert sé hlut­verk þess í bylt­ing­unni og hvernig það geti sem best búið nem­endur undir þátt­töku í sam­fé­lagi sem er að taka gríð­ar­lega miklum breyt­ing­um. Þar sem hug­mynda­sköp­un, frum­kvæði, áræðni skipta máli sam­hliða þekk­ingu og færni á því sem starfrænni bylt­ingu fylgir og því sem í henni felst. Slík þekk­ing eða færni skap­ast ekki af sjálfu sér.

Við getum komið öflug til leiks, en til þess að svo verði þurfa öll skóla­stig að taka höndum saman og ganga í takt. Það þarf að taka verk­efnið föstum tökum og setja það í for­gang. Þekk­ingin þarf að nýt­ast þeim börnum og ung­mennum sem eru að stíga upp í miðri bylt­ing­unni og munu starfa í tækni­legum síbreyti­leika.

Við erum þegar stödd í bylt­ing­unni miðri og unga fólkið okkar býr því miður ekki að þeirri þekk­ingu og færni sem dugar ef við ætlum að vera fremst meðal þjóða.

Það er á okkar ábyrgð að tryggja fram­gang þess­arar tækni­bylt­ingar og að við séum í stakk búin til að verða sam­keppn­is­hæf á alþjóða­mark­aði. Þekk­ing og færni í hinum staf­ræna heimi hefur og mun hafa áhrif á allar starfs­grein­ar.

Það er ekki eftir neinu að bíða. Við erum svo lánsöm að nú þegar hefur skap­ast umtals­verð þekk­ing og reynsla meðal ein­stak­linga í atvinnu­líf­inu. Sú þekk­ing er sam­fé­lag­inu afar dýr­mæt og hana þarf að styrkja og varð­veita. Mennta­stofn­anir og atvinnu­líf þurfa að sam­eina krafta sína. Þannig sköpum við enn betri og metn­að­ar­fyllri stoð undir litla þjóð sem vill vera fremst meðal þjóða og getur með réttu gert kröfu til þess að vera í far­ar­broddi.

Höf­undur er odd­viti Garða­bæj­ar­list­ans í bæj­ar­stjórn Garða­bæj­ar.