Sterkari sveitarfélög, ný hugsun í úrgangsmálum og fleiri frístundir

Þórdís Lóa Þórhallsdóttir oddviti Viðreisnar í borgarstjórn og formaður borgarráðs gerir upp árið 2021.

Auglýsing

Við hófum þetta ár á bjart­sýni. Bólu­setn­ingaröf­und kom sem nýtt orð í tungu­málið okk­ar, á meðan við biðum eftir fyrstu bólu­setn­ing­unni, sann­færð um að bólu­setn­ingin myndi bjarga okkur út úr Kóvi­dinu, fjölda­tak­mörk­unum og minn­is­blöðum frá Þórólfi. Með bólu­setn­ingum yrði skóla- og frí­stunda­starfið aftur með eðli­legum hætti, svo ekki sé talað um alla félags­þjón­ust­una. 

En það hefur reynst flókn­ara að ná í skottið á þessum far­aldri en við von­uðum í fyrstu. Nú, þremur bólu­setn­ingum síðar erum við mun betur í stakk búin lík­am­lega að takast á við Covid. Hlut­falls­lega smit­ast færri og ein­kennin eru væg­ari, sem gerir heil­brigð­is­kerf­inu öllu auð­veld­ara að takast á við vand­ann.

Sam­fé­lagið hefur líka lært hvernig bregð­ast skuli við. Við höfum grímur á tak­tein­um, þvoum okkur vel um hendur og sprittum þess á milli. Skellum okkur í hrað­próf áður en við förum á tón­leika eða á mann­fögn­uði. Allt til að verja aðra frá því smit­ast hugs­an­lega af okk­ur. 

Auglýsing

Sveit­ar­fé­lögin mjög þjálfuð í sótt­vörn­um 

Annað árið er Covid partur af okkar lífi, og ólíkt bjart­sýn­inni í lok 2020, þegar við sáum að bólu­efni voru bara hinum megin við horn­ið, gerum við nú ráð fyrir því að smit, smit­gát og sótt­kví verði áfram partur af okkar lífi á kom­andi ári og und­ir­búum okkur fyrir það. Sveit­ar­fé­lögin eru því að minnsta kosti und­ir­bú­in. 

Sveit­ar­fé­lögin eru orðin þjálfuð í að vera á tánum varð­andi smit og sótt­varn­ir. Vissu­lega reyna aðgerð­irnar á, hvað varðar alla þjón­ustu, sér­stak­lega vel­ferð­ar­þjón­ustu og skóla. Það hefur verið aukið álag á skól­ana að til­kynna um smit og smit­gát og flestir for­eldrar hafa nú reynt það að eiga barn í sótt­kví.

En sveit­ar­fé­lög­in, sér­stak­lega hér á höf­uð­borg­ar­svæð­inu, hafa náð að vinna afbragðs vel saman til að sam­ræma við­brögð og aðlaga starf og þjón­ustu þeirri kröfu sem uppi er um sótt­varn­ir. Það hefur skipt miklu máli að hér á höf­uð­borg­ar­svæð­inu séu alls staðar sömu regl­ur, t.d. um rekstur sund­lauga og íþrótta­húsa. Þá hefur sam­vinna vegna Covid auð­veldað alla aðra sam­vinnu og sam­tal á milli sveit­ar­fé­lag­anna á höf­uð­borg­ar­svæð­inu, því per­sónu­legu tengslin voru þegar til stað­ar. 

Tæki­færi í auknu sam­starfi

Far­ald­ur­inn hefur sýnt sveit­ar­fé­lög­unum að það eru mikil tæki­færi í auknu sam­starfi og sam­tali. Jafn­vel sam­ein­ing­um. Um sam­ein­ingu sveit­ar­fé­laga var kosið á nokkrum stöðum á land­inu. Sam­ein­ing Þing­eyj­ar­sveitar og Skútu­staða­hrepps var sam­þykkt en sam­ein­ing í sveit­ar­fé­lagið Suð­ur­land var hafn­aði í Ása­hreppi. Þessi umræða mun halda áfram á kom­andi ári. 

Sveit­ar­fé­lög þurfa að vera burðug og sterk til að geta boðið upp á góða og öfl­uga þjón­ustu. Ef við ætlum að tryggja búsetu um allt land, þá þurfum við að efla sveit­ar­stjórn­ar­stig­ið. Og tryggja að búseta um allt land sé tryggð fyrir alla en fólk þurfi ekki að flytja vegna þess að sveit­ar­fé­lagið sem það býr í er of veik­burða til að veita suma þjón­ustu. Öll sveit­ar­fé­lög þurfa líka að verða nógu öflug til að ræða áfram­hald­andi skipt­ingu verk­efna á milli ríkis og sveit­ar­fé­laga og hvernig tekjum hins opin­bera er skipt á milli þess­ara tveggja stjórn­sýslu­stiga og sveit­ar­fé­laga. 

Far­ald­ur­inn hefur sýnt okkur að ungt fólk er til­búið til að búa víðs­vegar um land­ið, sækja í nátt­úru og fámenn­ari sveit­ar­fé­lög ef þau hafa aðgang að háhraða­neti, staf­rænni þjón­ustu og góðum sam­göng­um. Hér eru sveit­ar­fé­lög í dauða­færi til að skapa nýja tíma í sveitum lands­ins og snúa við þeirri byggða­þróun sem hefur verið ríkj­andi und­an­farna ára­tugi. Sveit­ar­fé­lög hafa alla burði til að verða mjög kröftug ef rétta leiðin verður far­in. 

Sam­ræmd flokkun úrgangs og brennsla

Und­an­farið ár hefur líka haldið áfram að minna okkur á mik­il­vægi umhverf­is- og lofts­lags­mála. Hér þurfum við að taka stór skref, fyrir börnin okkar og fram­tíð­ina áður en lofts­lags­breyt­ingar verða orðnar of miklar og óaft­ur­kræf­an­leg­ar. Sveit­ar­fé­lög um allt land þurfa að setja sér lofts­lags­stefnu með mæl­an­legum og áþreif­an­legum mark­mið­um. Stóru málin eru þar sam­göngu­mál, úrgangs­mál og end­ur­heimt vot­lend­is. 

Í úrgangs­málum þurfum við að huga betur að því hvernig við komum í veg fyrir að úrgangur mynd­ist, fyrir það fyrsta. Þurfum við að kaupa vör­ur, umbúðir eða mat sem enda bara í rusl­inu? Getum við keypt not­aðar vörur eða leigt? Það sem við höfum eign­ast þurfum við svo að flokka mun betur til að koma í veg fyrir urðun eða brennslu. 

Í Reykja­vík hefur lang­þráð skref verið tekið í nokkrum hverf­um, með brún­tunnu sem safnar líf­rænum úrgangi og á kom­andi ári verður hún komin í öll hverfi borg­ar­inn­ar. Sam­ræmd flokkun sveit­ar­fé­lag­ana er loks­ins að verða að veru­leika, svo að við verðum ekki með mis­mun­andi flokk­un­ar­reglur milli sveit­ar­fé­laga­marka. Þá hefur sam­starfs­hópur sveit­ar­fé­lag­anna um brennslu­stöð, til að taka við úrgangi sem ann­ars yrði urð­að­ur, unnið gott starf á þessu ári. Brennslu­stöð er mikil fjár­fest­ing en við þurfum að bera ábyrgð á sorp­inu okk­ar, allt til enda. 

Sam­fé­lagið mun breyt­ast með breyttum vinnu­tíma

Stytt­ing vinnu­vik­unnar hófst á árinu 2021 og á eftir að hafa mikil áhrif til fram­tíð­ar. Við þekktum kosti stytt­ingar vinnu­vik­unnar hjá Reykja­vík­ur­borg, enda hafði borgin tekið þátt í til­rauna­verk­efni áður en þessu tíma­móta­sam­komu­lagi var náð. Mark­miðið með stytt­ingu vinnu­vik­unar eru aukin lífs­gæði okkar allra. Að við höfum meiri tíma með fjöl­skyldu, vinum og í frí­stund­um. 

Við erum enn á fyrstu skref­unum og ræðum stytt­ing­una út frá skipu­lagi og flækju­stigi hvers­dags­ins inn á ein­stökum vinnu­stöð­um. Því er heldur ekki að neita að stytt­ing vinnu­vik­unnar er sveit­ar­fé­lög­unum dýr, sér­stak­lega vegna fleiri starfs­manna sem þarf til að sinna vökt­um. En kost­ur­inn er bylt­ing, sam­fé­lag­inu til mik­illa bóta. Þar sem starfs­fólk og vinnu­veit­endur geta haft gagn­kvæman ávinn­ing af stytt­ingu vinnu­vik­unnar þurfum við líka að kom­ast í dýpri umræðu um það hvernig við viljum nýta breyt­ing­una. Með sam­tali og skipu­lagn­ingu getum við nýtt þetta tæki­færi til að draga úr hraða og streitu í sam­fé­lag­inu. Við getum horft til hinna Norð­ur­land­anna sem hafa tekið fleiri skref en við í því að tak­marka vinnu­tíma og kjósa frekar hinn nor­ræna afslapp­aða lífs­stíl, þar sem fleiri stundir fara í að lifa og njóta og sinna okkar nán­ust­u. 

Næsta ár mun færa okkur tæki­færi til að halda áfram að þróa sam­fé­lagið okk­ar, til að allir fái notið sín. Ef við kjósum að taka skref áfram í þess að standa bara í stað munum við sjá enn frek­ari vel­sæld í sveit­ar­fé­lögum lands­ins. 

Gleði­leg jól og far­sælt kom­andi ár, kæru lands­menn. 

Höf­undur er odd­viti Við­reisnar og for­maður borg­ar­ráðs.

Við þurfum á þínu framlagi að halda

Þú getur tekið beinan þátt í að halda úti öflugum fjölmiðli.

Við sem vinnum á ritstjórn Kjarnans viljum hvetja þig til að vera með okkur í liði og leggja okkar góða fjölmiðli til mánaðarlegt framlag svo við getum haldið áfram að vinna fyrir lesendur, fyrir fólkið í landinu.

Kjarninn varð níu ára í sumar. Þegar hann hóf að taka við frjálsum framlögum þá varð slagorðið „Frjáls fjölmiðill fyrir andvirði kaffibolla“ til og lesendur voru hvattir til að leggja fram í það minnsta upphæð eins kaffibolla á mánuði.

Mikið vatn hefur runnið til sjávar á þeim níu árum sem Kjarninn hefur lifað. Í huga okkar á Kjarnanum hefur þörfin fyrir fjölmiðla sem veita raunverulegt aðhald og taka hlutverk sitt alvarlega aukist til muna.

Við trúum því að Kjarninn skipti máli fyrir samfélagið.

Við trúum því að sjálfstæð og vönduð blaðamennska skipti máli.

Ef þú trúir því sama þá endilega hugsaðu hvort Kjarninn er ekki allavega nokkurra kaffibolla virði á mánuði.

Vertu með okkur í liði. Þitt framlag skiptir máli.

Ritstjórn Kjarnans: Sunna Ósk Logadóttir, Þórður Snær Júlíusson, Erla María Markúsdóttir, Arnar Þór Ingólfsson, Eyrún Magnúsdóttir og Grétar Þór Sigurðsson.


Já takk, ég vil styrkja Kjarnann!
Þorbjörn Guðmundsson
Er íslenska velferðarkerfið ekki lengur griðarstaður þeirra sem minnst hafa?
Kjarninn 11. janúar 2023
Takk fyrir og sjáumst á nýjum miðli á föstudag
Bréf frá ritstjóra Kjarnans vegna sameiningar við Stundina og þess að nýr framsækinn fréttamiðill verður til í lok viku.
Kjarninn 11. janúar 2023
Sverrir Albertsson
Vatn á myllu kölska
Kjarninn 11. janúar 2023
Lögreglumenn standa vörð um gröfurnar í námunni.
Berjast fyrir þorpi á barmi hengiflugs
Lítið þorp í Rínarlöndum Þýskalands er allt komið í eigu kolarisa. Fyrirtækið ætlar sér að mylja niður húsin og stækka kolanámu sína sem þegar þekur um 80 ferkílómetra. Þetta þykir mörgum skjóta skökku við í heimi sem berst við loftslagsbreytingar.
Kjarninn 10. janúar 2023
Arnþrúður Karlsdóttir, útvarpsstjóri Útvarps Sögu.
Útvarp Saga telur fjölmiðlastyrki skapa tortryggni og bjóða upp á frændhygli
Fjögur fjölmiðlafyrirtæki hafa til þessa skilað inn umsögnum um frumvarp Lilju Alfreðsdóttur menningar- og viðskiptaráðherra, sem mun að óbreyttu framlengja núverandi styrkjakerfi til fjölmiðla.
Kjarninn 10. janúar 2023
Sólveig Anna Jónsdóttir formaður Eflingar.
Viðræðum slitið og Efling undirbýr verkfallsaðgerðir
Samtök atvinnulífsins hafa hafnað gagntilboði Eflingar um skammtímakjarasamning, sem kvað á um meiri launahækkanir en SA hefur samið um við aðra hópa á almennum vinnumarkaði til þessa. Efling undirbýr nú verkfallsaðgerðir.
Kjarninn 10. janúar 2023
Palestínski fáninn á lofti í mótmælum í Reykjavík. Ísraelskri lögreglu hefur nú verið fyrirskipað að rífa fánann niður á almannafæri.
Fánabann og refsiaðgerðir í Palestínu í kjölfar niðurstöðu Sameinuðu þjóðanna
Degi eftir að ný ríkisstjórn tók við völdum í Ísrael samþykkti allsherjarþing Sþ að fela Alþjóðadómstólnum í Haag að meta lögmæti hernáms Ísraelsríkis á Vesturbakkanum. Síðan þá hefur stjórnin gripið til refsiaðgerða og nú síðast fánabanns.
Kjarninn 10. janúar 2023
Gríðarlega mikil dæling á sandi á sér stað í Landeyjahöfn á hverju ári. Markarfljótið ber hundruð þúsunda tonna af jarðefnum út í sjó og það á til að safnast upp í mynni hafnarinnar.
Vilja sjúga sand af hafsbotni í stórum stíl og flytja út
Eftirspurn eftir íslenskum jarðefnum er gríðarleg ef marka má framkomin áform erlendra stórfyrirtækja um nýtingu þeirra. Vinsældir hafnarinnar í Þorlákshöfn eru samhliða mjög miklar.
Kjarninn 10. janúar 2023
Meira úr sama flokkiÁlit