Heims­far­aldur kór­ónu­veiru hefur nú staðið í meira en ár. Hann hefur tekið af fólki lífs­við­ur­væri, heils­una og jafn­vel líf­ið. Hann hefur líka tekið frá okkur dag­legt líf, góðar stundir með vinum og ætt­ingj­um, ferða­lög og tóm­stund­ir. Við erum öll orðin lang­eyg eftir eðli­legu lífi og viljum að stjórn­völd geri allt sem í þeirra valdi stendur til að koma í veg fyrir að sýk­ingar brjót­ist út að nýju.

Við slíkar kring­um­stæður er eðli­legt að huga að því hvernig veiran berst inn í landið og milli manna. En leit að söku­dólgum getur líka verið hættu­leg, því að oft er auð­veld­ara að finna blóra­böggla meðal þeirra sem standa okkur fjær. Það er stutt í „við og hin­ir“ hugs­un­ina. Minn­is­stætt er þegar bæj­ar­stjóri sagði sitt fólk fara vel eftir reglum og því væru smit þar fátíð. Þessi orð voru vel mein­andi, en af þeim mátti skilja að öðru máli gegndi um utan­bæj­ar­fólk, sem væri þá orðið ógn við líf og heilsu bæj­ar­búa. Þetta eru kunn­ug­leg stef, þau hafa valdið átökum milli fólks; allt frá slags­málum á sveita­böllum til stríðs­á­taka.

Á sama tíma og við gerum allt til að sporna gegn útbreiðslu far­ald­urs­ins getum við ekki látið eins og Ísland geti eitt landa heims­ins orðið eyland. Veiran kom upp­haf­lega með íslensku skíða­fólki til lands­ins. Ef hún hefði ekki komið með þeim hefði hún komið síð­ar. Fólk ferð­ast milli landa af ýmsum ástæðum á þessum und­ar­legu tím­um. Sumir þurfa að ferð­ast til að kveðja ætt­ingja hinsta sinni, aðrir til að vera nærri fjöl­skyldu og vinum á erf­iðum tím­um. Höfum hug­fast að við getum aldrei vitað að fullu hverjar aðstæður fólks eru.

Ég vara sterk­lega við því að gera erlenda atvinnu­leit­endur að blóra­bögglum fyrir mögu­legri nýrri bylgju far­ald­urs­ins eða að stimpla þá sem hafa sýkst. Það smit­ast eng­inn að gamni sínu og smit eru ekki borin á milli manna að ráðnum hug. Þetta er heims­far­aldur sem hegðar sér með ófyr­ir­séðum hætti.

ASÍ var­aði við opnun landamær­anna sem er áformuð voru 1. maí og að keyra ferða­þjón­ust­una af stað áður en mark­miðum um bólu­setn­ingar hefur verið náð. Það eru rétt­mæt varn­að­ar­orð. Hins vegar er ekki þar með sagt að loka eigi landa­mær­unum alfar­ið. Og það vekur upp hættu­legar til­hneig­ingar að ætla að Ísland eitt geti verið ósnert á sama tíma og heims­far­aldur blossar í öllum löndum í kringum okk­ur. Þrátt fyrir bakslag höfum við marga styrk­leika í þess­ari bar­áttu: sótt­varn­ir, upp­lýs­ingar og sam­stöðu.

Við skulum virkja þess þætti, en leggja til hliðar þörf­ina fyrir að leita að söku­dólg­um.

Höf­undur er for­seti ASÍ.