Vítamíntöflur og stein­efni eru gjarnan notuð til að bæta okkur upp þau nær­ing­ar­efni sem við teljum okkur ekki fá úr fæð­unni. Hvaða gagn allar þessar töflur gera hefur löngum verið bit­bein meðal manna en meðan mörgum þykir vítamíntafla á morgn­anna lífs­nauð­syn­leg segja aðrir hana lítið sem ekk­ert gera.

Í rann­sókn sem birt var í Journa­l of t­he A­mer­ican Col­lege of Cardi­ology var leit­ast við að finna svör við því hvaða áhrif vítamín hafa á lík­amann. Hér var aðal­lega horft til hjarta- og æða­sjúk­dóma, þ.e. hvort inn­taka vítamína (A, B1, B2, B3 (n­í­asín), B6, B9 (­fól­in­sýra), C, D og E vítamín og beta-karótín) eða stein­efna (kalk, járn, zink, magnesíum og sel­en) hefði áhrif á áhætt­u ein­stak­linga til að upp­lifa ein­hvers konar kvilla tengdum hjarta- og æða­kerf­inu.

Til að meta áhrifin var rúm­lega 100 rann­sókn­ar­greinum um efnið safnað saman og nið­ur­stöður þeirra skoð­að­ar. Þegar bornar voru saman áður­nefndar for­send­ur, þ.e. ákveðin vítamín/­stein­efn­i og hjarta- og æða­tengdir kvill­ar, kom í ljós að inn­taka vítamína hefur heilt yfir engin áhrif á heilsu, hvorki nei­kvæð né jákvæð. Eina vítamínið sem virt­ist draga úr líkum á hjarta- og æða­sjúk­dómum var ­fól­in­sýra.

Hins vegar sýndi inn­taka andox­un­ar­efna og n­í­asín já­kvæða fylgni við dauðs­föll, af hvaða tagi sem er. Utan þess­ara tveggja atriða fund­ust engin merki um nokkur áhrif þess að taka inn vítamín. A.m.k. ekki þegar horft er til hjarta- og æða­sjúk­dóma.

Þá situr eftir hjá manni sú vanga­velta hvernig best sé að ná ráð­lögðum dag­skömmtum okkar í hinum ýmsu vítamín­um. Lík­lega er lang­best að passa að borða hollt og umfram allt fjöl­breytt. Ef ein­hver ótt­ast að við­kom­andi er ekki að fá öll nauð­syn­leg nær­ing­ar­efni úr matnum er hægt að prófa vítamíntöfl­ur, en lík­lega er lang best að leita álits sér­fræð­inga sem geta bæði metið öll nær­ing­ar­efni í blóði sem og ráð­lagt með við­brögð við hvers konar skorti.

Fréttin birt­ist fyrst á Hvat­an­um.