Sig­rún Helga Lund, pró­fessor í líf­töl­fræði við Mið­stöð í lýð­heilsu­vís­indum við Háskóla Íslands, hefur sagt upp starfi sínu vegna dræmra við­bragða stjórn­enda skól­ans við kvört­unum hennar vegna erf­iðra sam­skipta og kyn­ferð­is­legs hátta­lags af völdum yfir­manns hennar í starfs­manna­við­tali.

Frá þessu greinir Sig­rún í stöðu­upp­færslu á Face­book. 

Hún segir að sum­arið 2016 hafi hún lýst áhyggjum yfir erf­iðum sam­skiptum og kyn­ferð­is­legu hátta­lagi af völdum yfir­manns hennar í starfs­manna­við­tali. Engin við­brögð hafi fylgt þeirri kvörtun, ástandið hafi versnað ört og þegar það hafi loks verið orðið óbæri­legt hafi hún svarað fyrir sig og löðr­ung­aði yfir­mann­inn. Þá fyrst hafi Háskól­inn brugð­ist við en á allt annan máta en hana hafi órað fyr­ir.

„Þrátt fyrir að ég sýndi marg­vís­leg sönn­un­ar­gögn um alvar­legt and­legt ofbeldi og ein­elti var engin til­raun gerð til að rann­saka mál­ið. Ég var rekin af vinnu­staðnum og skipað að fara í veik­inda­leyfi. Þegar ég neit­aði að hlýða var mér hótað áminn­ingu sem HÍ neydd­ist þó til að láta niður falla enda málið allt á sandi bygg­t,“ segir Sig­rún. 

Sig­rún bendir á að á sama tíma hafi ­metoo-um­ræðan risið sem hæst, þar sem HÍ hafi barið sér hvað mest á brjóst.

Yfir­mað­ur­inn braut þrjár greinar siða­reglna HÍ

„Kjafta­sögur fljúga hratt á litla Íslandi og það er ekki auð­velt að vernda mann­orð sitt gegn svo valda­miklum aðil­u­m,“ segir Sig­rún. Að lokum seg­ist hún þó hafa náð styrk til að kæra málið til siða­nefndar háskól­ans sem kvað upp dóm í júlí síð­ast­liðn­um. Þar hafi verið stað­fest að yfir­maður hennar hafði brotið þrjár greinar siða­reglna, þar með talda jafn­ræð­is­reglu 1.3.2:

Starfs­fólk og nem­endur Háskól­ans gæta þess að mis­muna ekki hver öðrum, til dæmis vegna kyns, kyn­þátt­ar, kyn­hneigð­ar, ald­urs, fötl­un­ar, þjóð­ern­is, trú­ar­bragða eða skoð­ana. Þeir leggja ekki hver annan í ein­elti og eru á varð­bergi gagn­vart ein­kennum þess.

Sig­rún segir að það hafi ekki verið fyrr en að lög­fræð­ingur hennar hafi stafað nið­ur­stöð­una ofan í hana að hún átt­aði sig á að hún hafði unnið mál­ið. Hún hefði aldrei trúað því hvað gas­lýs­ingin væri sterk.

Heyrði ekki meira frá skól­anum

Málið var komið í hendur rekt­ors, að hennar sögn, og í fyrsta sinn bærð­ist með henni von um rétt­læti. Hún seg­ist hafa fengið fregnir af því að siða­nefnd hefði fundað með rektor og beið hún spennt eftir að heyra nánar frá hon­um. Fjórir mán­uðir hafi liðið og á morg­un­fundi um jafn­rétt­is­mál í hátíð­ar­sal HÍ hafi hann sagt við hana að í Háskóla Íslands hefðu þau lagt áherslu á að hlusta á sögur kvenna, draga af þeim lær­dóm og bregð­ast fljótt og fum­laust við.

Sig­rún segir að aldrei hafi neitt heyrst eftir það. 

„Nú er nær hálft ár liðið síðan dómur féll, ekki stakt orð borist frá rektor og allt ástand óbreytt - ef ekki verra. Nú er svo komið að ég get ekki hugsað mér að hefja enn annað starfsár á sama vinnu­stað.

Ég segi því hér með upp starfi mínu sem pró­fessor í líf­töl­fræði við Mið­stöð í lýð­heilsu­vís­indum við Háskóla Íslands,“ segir hún í stöðu­upp­færsl­unn­i.