Í kjölfar #metoo tóku heildarsamtök launafólks ASÍ, BSRB, BHM og KÍ upp samtal um næstu skref og var meðal annars rætt um hversu margir hefðu leitað til sinna stéttarfélaga vegna kynferðislegrar áreitni eða kynbundinnar áreitni. Upplifun allra var að slíkt væri afar fátítt og aðildarfélög BSRB hafa ekki fundið fyrir aukningu þar á í kjölfar #metoo-byltingarinnar. Þetta segir Sonja Ýr Þorbergsdóttir, formaður BSRB, í svari við fyrirspurn Kjarnans varðandi það hvort margir hefðu haft samband við aðildarfélög samtakanna til að tilkynna áreiti á vinnustað.
Sonja Ýr bendir á að nokkrar rannsóknir hafi verið gerðar á umfangi kynferðislegrar áreitni í starfi innan tiltekinna starfsgreina. Þar má sem dæmi nefna að 41 prósent starfsfólks í þjónustustörfum hefur orðið fyrir kynferðislegri áreitni í starfi, þar af 50 prósent kvenna og 25 prósent karla og þriðjungur kvenna í lögreglunni hefur orðið fyrir kynferðislegri áreitni í starfi á móti 4 prósent karla.
Hún segir að málin sem BSRB viti af varði nær öll kynferðislega áreitni og enn sé lítil umræða um kynbundna áreitni á vinnustöðum sem er þó bönnuð með lögum. Samtök launafólks hafi hvatt til þess að þessi málaflokkur verði tekinn föstum tökum, og hafi meðal annars verið skipaðir tveir starfshópar á vegum stjórnvalda, með þátttöku aðila vinnumarkaðarins.
Fræðsla ekki síður mikilvæg fyrir stjórnendur
„Von er á stórri rannsókn um umfang kynferðislegrar og kynbundinnar áreitni á íslenskum vinnumarkaði, og verða niðurstöður vonandi birtar á haustmánuðum. Í kjölfarið munu koma fram tillögur um breytingar, og hefur meðal annars verið rætt hvort þurfi reglugerðarbreytingar eða hvort veita þurfi Vinnueftirlitinu auknar heimildir. Einnig hefur mikið verið rætt um mikilvægi fræðslu, ekki síst til stjórnenda,“ segir Sonja Ýr.
Hún segir jafnframt að reynslan sýni að fólk leiti almennt ekki til stéttarfélaga fyrr en það hafi reynt að uppræta áreitnina sjálft og þá sé vandamálið því miður oftar en ekki orðið afar íþyngjandi fyrir viðkomandi. Margir þeirra sem leita sér aðstoðar stéttarfélags hafi þegar sagt upp störfum vegna áreitni. Það sé algengt að upplifun þeirra sé að stjórnendur á vinnustaðnum hafi ekki brugðist við með réttum hætti eða í sumum tilfellum brugðist við að neinu leyti. „Það er ekki bara miður fyrir viðkomandi einstakling heldur gæti ferlið haft áhrif á fjölskyldu viðkomandi, samstarfsfólk, vinnustaðinn sjálfan og jafnvel samfélagið, til dæmis í formi kostnaðar vegna heilbrigðisþjónustu.“
Yfirleitt hafa allir þátttakendur upplifað eða orðið vitni að áreitni
Formaðurinn greinir enn fremur frá því að þau hjá BSRB veiti reglulega fræðslu um kynbundna og kynferðislega áreitni og ofbeldi á vinnustöðum og þá myndist alltaf áhugaverð umræða þegar fjallað er um birtingarmyndir áreitninnar. Yfirleitt hafi allir þátttakendur upplifað eða orðið vitni að áreitni og í sumum tilfellum ekki áttað sig á því að um áreitni væri að ræða fyrr en síðar. Algengt dæmi séu einstaklingar sem reyna ítrekað við samstarfsfélaga og hunsa nei-ið. Annað dæmi séu persónulegar spurningar um einkalíf eða kynlíf einstaklings.
„Það er misjafnt hvar mörk fólks liggja en einmitt í því liggur vandinn oft, fólk getur verið ólíkt en öll höfum við rétt á að setja okkar eigin mörk. Þess vegna er jafnframt gott fyrsta skref til að hefja umræðuna á vinnustaðnum að ræða birtingarmyndirnar til að skapa sameiginlegan skilning á því,“ segir hún.
Hægt er að sjá dæmi um birtingarmyndir í fræðslubæklingi sem til er á íslensku, ensku og pólsku og má finna hér.