Druslu­gangan fer fram á morg­un, laug­ar­dag­inn 23. júlí, þar sem gengið verður frá Skóla­vörðu­holti niður á Aust­ur­völl til stuðn­ings þolendum kyn­ferð­is­of­beld­is, eftir tveggja ára hlé vegna heims­far­ald­urs. Sér­stök áhersla verður lögð á valda­misvægi og reynslu­heim jað­ar­settra hópa innan sam­fé­lags­ins í göng­unni í ár.

Gangan var haldin í fyrsta sinn á Íslandi 23. júlí árið 2011. Í sam­tali við Kjarn­ann segja skipu­leggendur að Druslu­gangan sé ein af þeim sam­tökum sem hafa það að mark­miði að þörfin fyrir þau hætti að vera til staðar og að marg­vís­leg bakslög í mann­rétt­inda­bar­átt­unni hafi sýnt að ekki megi sofna á verð­inum þegar sjálf­ræði kvenna og ann­arra jað­ar­settra hópa séu í húfi.

Skipuleggendur segja mikið vatn hafia runnið til sjávar síðan síð­asta ganga var hald­in, og telja við­horf sam­fé­lags­ins vissu­lega hafa þró­ast í þá átt að almenn­ingur geri sér betur grein fyrir því hvaða hlut­verk valda­misvægi spilar í kyn­ferð­is­legu ofbeldi.

Ekki hægt að upp­ræta kyn­ferð­is­of­beldi án þess að horfast í augu við þau valda­kerfi sem gera ofbeld­inu kleift að við­gang­ast í þögn

„Fólk skilur í auknum mæli að sam­þykki lítur ekki alltaf eins út, heldur tekur mið af aðstæð­um. Þættir eins og ald­ur, staða, vímu­efna­vandi, þroska­haml­an­ir, kyn­þátta­for­dóm­ar, bágur fjár­hag­ur, fjöl­skyldu­tengsl og svo fram­veg­is, hafa áhrif á mögu­leika fólks til að veita upp­lýst og ein­lægt sam­þykki til kyn­ferð­is­legra athafna. Þessi þróun í við­horfum virð­ist að sama skapi vera að ryðja sér til rúms við reglu­setn­ingu og ákvarð­ana­töku vald­hafa, eins og dóm­ara. Tekin hafa verið stór skref í rétta átt, til dæmis með því að sífellt fleiri mann­rétt­inda­sam­tök skipa kyn­ferð­is­of­beldi í flokk stríðs­glæpa og/eða ólög­mætrar vopn­beit­ing­ar, auk þess sem skil­grein­ing íslenskrar lög­gjafar tekur vax­andi til­lit til þessa veru­leika.“

Þess vegna vilji skipu­leggendur leggja áherslu á þessi sjón­ar­mið í göng­unni í ár. Gang­ast verði við því kyn­ferð­is­of­beldi eigi sér sjaldn­ast stað í tóma­rúmi og ekki sé hægt að upp­ræta kyn­ferð­is­of­beldi án þess að horfast í augu við þau valda­kerfi sem gera ofbeld­inu kleift að við­gang­ast í þögn. „Ef að við höldum áfram að með­höndla kyn­ferð­is­brot sem ein­angruð til­vik fáum við aldrei heild­ar­mynd­ina sem þarf til að skilja og afnema nauðg­un­ar­menn­ing­u.“

Gengið verður frá Hall­gríms­kirkju kl. 14 á morgun og haldið niður á Aust­ur­völl þar sem hlýtt verður á ræður frá jað­ar­settum kon­um. „Við biðjum gesti göng­unnar og stuðn­ings­fólk þolenda að hlusta á upp­lif­anir jað­ar­settra kvenna, sem ætla að halda ræður á laug­ar­dag­inn, og læra hvernig við getum gert betur í þeirra mála­flokki svo kyn­ferð­is­of­beldi fái ekki þrif­ist. Vonin er að þessar áherslur end­ur­speglist svo í starfi þeirra sem eiga aðkomu að stefnu­mótun á sviði kyn­ferð­is­of­beld­is.“