Ingibjörg Sólrún Gísladóttir, fyrrverandi formaður Samfylkingarinnar og utanríkisráðherra í ríkisstjórninni sem sat á árunum 2007 til 2009, segir Jón Baldvin Hannibalsson, fyrrverandi formann Alþýðuflokksins og fjármála- og utanríkisráðherra á árunum 1987 til 1995, „haga sér eins og rándýr sem velur bráð sína af af kostgæfni“. Fyrir valinu verði oftar en ekki einstaklingur sem er ekki með sterkt bakland og Jón Baldvin sæki svo að henni „með skipulögðum hætti, sýnir henni áhuga, jafnvel trúnað, vingast við hana og vinnur traust hennar. Þegar traustið er komið er eftirleikurinn auðveldur. Þetta er lýsing á ótrúlega ljótum og ójöfnum leik þar sem kennarinn, skólameistarinn, ráðherrann og sendiherrann misbeitir valdi sínu og sækir að unglingsstúlkum.“
Jón Baldvin Hannibalsson ekki meir, ekki meir, hugsaði ég þegar ég frétti af þessu máli í síðustu viku og beitti mig...
Posted by Ingibjörg Sólrún Gísladóttir on Sunday, October 2, 2022
Þetta kemur fram í Facebook-færslu sem Ingibjörg Sólrún birti í gærkvöldi. Tilefnið er opinberun Stundarinnar á dagbókarfærslum Þóru Hreinsdóttur, sem var 15 ára nemandi Jóns Baldvins þegar hann kenndi við Hagaskóla árið 1970. Í dagbókinni lýsir Þóra, sem er látin, samskiptum þeirra, að Jón Baldvin hafi beðið hana að hitta sig eftir skóla, að hann hafi hjálpað henni á prófum og að samband þeirra hafi verið kynferðislegt. Dóttir konunnar afhenti Stundinni dagbókina og fann einnig bréf í dánarbúi móður sinnar frá Jóni Baldvini. Í bréfinu segir hann hjarta sitt slá örar og blóðið renna hraðar þegar hann hugsi um hana. „Þarna sérðu hvað fegurð æskunnar er drottnandi afl í tilverunni. – Hvað það er undarlegt að vera ungur. Þú hefur minnt mig á það aftur,“ skrifaði Jón Baldvin.
Ingibjörg Sólrún segir dagbókarfærslur Þóru vera ótrúlega merkilega heimild um aðferðir Jóns Baldvins við að ná tökum á henni og hvaða afleiðingar það hafi fyrir hugarástand hennar. „Í framhaldinu ákvað ég að lesa aftur allar þær 23 sögur sem safnað hefur verið saman af kynferðisbrotum og áreiti JBH á áratuga tímabili og í ljós kom ákveðið munstur sem gengur eins og rauður þráður í gegnum allt hans atferli.
Bað Jón Baldvin um að víkja úr heiðurssæti
Ingibjörg Sólrún segir að hún hafi fengið vitneskju um eitt þessar mála árið 2007 þegar hún var formaður Samfylkingarinnar og það varð til þess að hún ræddi í trúnaði við Jón Baldvin og bað hann að segja sig frá heiðurssæti á lista Samfylkingarinnar í Reykjavík fyrir þingkosningarnar vorið 2007. „Hann varð við þessari ósk minni en í stað þess að láta þar við sitja og sýna svolitla iðrun og hugarangur vegna framferðis síns fór hann rakleiðis í Silfur Egils og vældi yfir því að ég hefði hafnað honum í heiðurssætið á pólitískum forsendum. Þetta gerði hann vitandi að ég gæti aldrei sagt opinberlega hver var hin raunverulega ástæða fyrir því að ég vildi hann ekki í heiðurssætið. Það var svo ekki fyrr en 5 árum síðar, þegar Guðrún Harðardóttir steig fram, sem ástæðan varð heyrinkunn.“
Þurfum að horfast í augu við að „flottir karlar“ misbeiti valdi sínu
Ingibjörg Sólrún segir ástæðu þess að hún sé að skrifa um málið nú sé sú að Jón Baldvin hafi aldrei viðurkennt misgjörðir sínar og enn láti margir þær sér í léttu rúmi liggja af því þeim finnst Jón Baldvin hafa lagt svo margt að mörkum í íslenskri pólitík. „Það kemur þessu máli hins vegar ekkert við og menn komast aldrei framhjá þeirri staðreynd að þann orðstír sem JBH ávann sér á hinum pólitíska vettvangi hefur hann sjálfur lítilsvirt með því að misbeita því valdi sem honum var falið gagnvart fjölmörgum unglingsstúlkum og konum. Þar er ekki öðrum um að kenna.“
Hún segist líka skrifa færsluna vegna þess að mál Jóns Baldvins sé ekki einsdæmi. „Oft berast sögur af kynferðisáreitni og nauðung af hálfu karla sem eru vel liðnir, hæfileikaríkir, vel metnir og hátt á kvisti í verðleikasamfélaginu. Við eigum mjög erfitt með að horfast í augu við að flottir karlar misbeiti valdi sínu gagnvart ungum konum og körlum. En það gerist nú samt og ef við neitum að horfast í augu við það þá er okkur líkt farið og fólki fyrri alda sem þagði yfir eða lét kyrrt liggja að heldri menn og valdsmenn misnotuðu undirsáta sína. Takk Valgerður Þorsteinsdóttir fyrir að birta dagbókarfærslu móður þinnar og takk Bjarni Frímann Bjarnason fyrir þinn kjark. Við hin verðum að hafa kjark til að taka á þessum málum.“
Bjarni Frímann steig fram í lok síðustu viku og greindi frá kynferðisofbeldi sem Árni Heimir Ingólfsson beitti hann þegar Bjarni Frímann var 17 ára nemandi Árna Heimis, þá 35 ára, í Listaháskóla Íslands.
Telur að verið sé að reyna að sverta mannorð hans
Þóra Hreinsdóttir lýsir í dagbók sinni samskiptum við Jón vikum saman, bæði í skólanum og utan hans. Hún skrifar, svo eitt af mörgum dæmum sé tekið, þegar hún hitti Jón Baldvin í Ingólfsstræti eitt sinn vorið 1970 og ræddi stuttlega við hann. Þegar þau voru að kveðjast setti hann allt í einu hendina „niður undir“ buxurnar hennar, að kynfærum hennar. „Ég kunni því illa og sýndi það með einhverjum svipbrigðum og mótþróa,“ skrifaði hún. Í annarri færslu lýsir hún því að Jón Baldvin hafi ekið með hana upp að vatni fyrir utan borgina og kysst hana í laut. „Hann svo lagðist ofan á mig. Það var skítakuldi. Svo fórum við aftur inn í bílinn“. Í sömu ferð hafi hann greint henni frá því sem fram kæmi á ensku prófi stóð fyrir dyrum. Hann hafi skrifað „allan stílinn“ upp fyrir hana og „sagði svo að ég tældi hann og léti hann segja þetta allt.“
Í sömu dagbókarfærslu skrifar hún að Jón Baldvin hafi spurt hana hvort hún kynni að keyra bíl. Svo hafi hann bætt við: „Nei, þú ert 15 ára ég gleymdi því að ég er með barn hjá mér.“
Stundin fann margvíslegar staðfestingar á því sem fram kom í dagbókinni og í bréfinu, m.a. í gögnum Hagaskóla sem og í viðtölum við skólasystur hennar frá þessum tíma.
Í ítarlegri umfjöllun Stundarinnar um málið er m.a. rætt við ekkil Þóru. „Hún sagði mér að um leið og Jón Hannibalsson kyssti hana fyrsta kossinum hefði hann eyðilagt líf hennar.“
Stundin bauð Jóni Baldvini að bregðast við umfjöllun sinni um málið. Hann sendi í kjölfarið tölvupóst undir yfirskriftinni „Um mannorðsþjófnað“ þar sem hann segist geta fullyrt með „góðri samvisku“ að umrædd stúlka hafi ekki orðið fyrir kynferðislegri áreitni af sinni hálfu. Hann telur augljóst að málið sé dregið fram í dagsljósið til að sverta mannorð hans.
Umfjöllun Stundarinnar má lesa hér.
