Fimm ungir Palest­ínu­menn, sem hingað komu og sóttu um alþjóð­lega vernd, misstu í dag hús­næði sem þeir voru í á vegum Útlend­inga­stofn­unar sem og fram­færslu frá stofn­un­inni. Mál þeirra voru ekki tekin til efn­is­legrar með­ferðar hér á landi á þeim rökum að þeir hafi þegar fengið dval­ar­leyfi og stöðu flótta­manna í Grikk­landi. Tveimur öðrum mönnum í sömu stöðu var vísað út í gær, líkt og Kjarn­inn greindi frá.

„Við tókum eftir því í dag að búið var að loka fyrir fram­færsl­una,“ segir Suliman Al Marsi þar sem hann stendur með tösk­urnar sínar sér við hlið fyrir utan Bæj­ar­hraun 16 í Hafn­ar­firði. Hann, líkt og hinir fjór­ir, fengu skila­boð frá Útlend­inga­stofnun um að þeir hefðu til klukkan 14 i dag að pakka saman og yfir­gefa hús­næð­ið. Suliman segir að þeir hafi fengið hálf­tíma fyr­ir­vara. Ástæðan fyrir þess­ari aðgerð stofn­un­ar­innar er sú að ungu menn­irnir eiga sam­kvæmt ákvörðun stjórn­valda að yfir­gefa landið og fara aftur til Grikk­lands. Það vilja þeir hins vegar ekki gera, þeir ótt­ast um öryggi sitt þar, og hafa af þeim sökum neitað að fara í COVID-­próf sem er for­senda þess að hægt sé að senda þá úr landi. „Við spurðum hvað myndi ger­ast ef við neit­uðum að fara út úr hús­inu og fengum þau svör að þá yrðum við teknir út með valdi og að dótið okkar yrði þá skilið eftir inn­i.“

„Við sögðum starfs­mönnum Útlend­inga­stofn­unar hversu ástandið heima væri hræði­legt vegna stríðs­ins,“ segir Mohammad Bakri. „Við sögðum þeim líka að ástandið á Grikk­landi yrði okkur erfitt.“ Þar væri atvinnu­leysi útbreitt og ekk­ert hús­næði að finna. „Mér finnst íslensk yfir­völd ekk­ert hlusta á okk­ur. Þó að þau viti hvernig ástandið er í okkar heima­landi og þær áhyggjur sem við höf­um. Ég meina, húsin sem við bjuggum í hafa sum verið jöfnuð við jörð­u.“

Þeir segja starfs­menn Útlend­inga­stofn­unar þá hafa bent á að ekk­ert stríð væri í Grikk­landi. „En við endum á göt­unni þar eins og áður en við flúðum hingað til Íslands,“ segir Mohammad „Við spurðum hvort að við gætum fengið að vera í hús­næð­inu í nokkra daga í við­bót en svarið var nei.“

Ungu menn­irnir standa í hnapp með ferða­tösk­urnar sín­ar. Starfs­maður á vegum Rauða kross­ins er mættur til að reyna að aðstoða þá við flutn­ing á þeim. „Við höfum í raun engan stað til að fara á nún­a,“ segir Mohammad. „En þeim er alveg sama. Þeir sögðu að við yrðum bara að redda okk­ur. Hvert við myndum fara kæmi þeim ekki við.“

„Góð­hjartað fólk“, líkt og einn þeirra orðar það, hefur boð­ist til að skjóta skjóls­húsi yfir þá í nótt. Þeir vissu þó ekki síð­degis hvort að allir þeirra fengju þar inni eða aðeins hluti þeirra. Það er hins vegar aðeins bráða­birgða lausn og þeir vita ekk­ert hvað tekur við í fram­hald­inu. Þar sem þeir eru ekki með íslenska kenni­tölu mega þeir ekki gista í Gisti­skýl­inu í Reykja­vík.

Eng­inn þeirra seg­ist vilja fara aftur til Grikk­lands. Þar bíði þeirra engin fram­tíð. Þeir hafi allir reynt að finna þar vinnu áður en þeir ákváðu að flýja lengra og end­uðu á Íslandi. „Við viljum frekar vera á göt­unni á Íslandi, við viljum frekar deyja á göt­unni á Íslandi en að fara aftur til Grikk­lands.“

Ómögu­legt að finna hús­næði og vinnu í Grikk­landi

Suliman segir starfs­menn Útlend­inga­stofn­unar hafa sagt að þeir geti fundið hús­næði í Grikk­landi en hann þekki það af eigin reynslu að það er ill­mögu­legt. Lík­lega ómögu­legt. Á götum Aþenu og ann­arra grískra borga sé ofbeldi dag­legt brauð og þess vegna ótt­ist þeir um öryggi sitt. „Þar eru líka miklir for­dómar í garð Palest­ínu­manna,“ bætir hann við.

Þeir segj­ast eiga erfitt með að trúa því að menn sem séu að flýja stríðs­á­stand líkt og geisi í Palest­ínu geti ekki fengið vernd á Íslandi, þó að þeir hafi, þurft að hafa við­komu í Grikk­landi og fengið þar stöðu flótta­manns. „Það eina sem ég vil er stöð­ug­leiki í líf­inu. Að finna vinnu eða mennta mig,“ segir Mohammad. „Ég vil ekki sitja aðgerða­laus.“

Nú hafi þeir ekki lengur pen­inga fyrir mat svo óvissan framundan er algjör. „Við þráum að okkur sé sýnd mannúð í ljósi aðstæðna okk­ar.“