„Mig langar bara að vinna og sjá fyrir mér, verða eins og venju­legur mað­ur.“ Þetta segir hinn 26 ára gamli Palest­ínu­maður Suliman Al Masri í sam­tali við Kjarn­ann. Hann er í hópi þeirra Palest­ínu­manna sem Útlend­inga­stofnun hefur til­kynnt að verði vísað úr hús­næði stofn­un­ar­innar og út á götu á morg­un. Að minnsta kosti sjö hafa fengið sömu skila­boð. Skýr­ingin er sú að þeir vilja ekki fara aftur til Grikk­lands líkt og íslensk yfir­völd hafa fyr­ir­skip­að. Því hefur hann neitað að fara í COVID-­próf sem er for­senda þess að hægt sé að senda hann úr landi. „Ég hef fengið þessa tvo slæmu kosti: Að vera á göt­unni á Íslandi eða á göt­unni í Grikk­land­i,“ segir Sulim­an. Í heila viku hefur hann ótt­ast það versta og átt erfitt með svefn vegna til­hugs­un­ar­innar um að verða sendur til baka.

Tveimur palest­ínskum hæl­is­leit­endum var síð­degis vísað úr hús­næði stofn­un­ar­innar að Bæj­ar­hrauni í Hafn­ar­firði. Þeir hafa í engin hús að venda en hefur verið bent á að leita skjóls í mosk­um. Á morgun munu að óbreyttu fleiri bæt­ast í þann hóp.

„Það er stríð í heima­landi okk­ar,“ segir Sulim­an. Ísra­elar gera nú harðar loft­árásir á Gaza og tugir hafa fall­ið, m.a. mörg börn. „Fjöl­skyldan mín er á Gaza, aldr­aðir for­eldrar mín­ir, systur mínar og börn ann­arrar þeirra. Við erum mjög áhyggju­fullir út af því. Gaza er mjög lítið svæði. Þar er eng­inn öruggur í augna­blik­in­u.“ Hann segir Útlend­inga­stofnun hins vegar hafa sagt að ekk­ert sé hægt að gera. Þar sem hann og landar hans hafi þegar fengið stöðu flótta­manna í Grikk­landi verði þeir allir sendir til baka þang­að. „Ég flúði Palest­ínu út af ástand­inu þar í leit að venju­legu lífi eins og allir þrá,“ segir Sulim­an. Hann hafi ekki kom­ist neitt annað en til Grikk­lands og þar hafi hann þurft að dvelja í flótta­manna­búðum á eyju í heilt ár. „Það var eins og fang­elsi og alveg hræði­legur tím­i.“ Hann segir ástandið í búð­unum hafa verið skelfi­legt. Glæpa­hópar ráði þar ríkjum og ofbeldi sé dag­legt brauð.

Eftir að Suliman hafði fengið stöðu flótta­manns í Grikk­landi, eftir árið skelfi­lega á eyj­unni, tók ekki mikið betra við. Hann fór til höf­uð­borg­ar­innar Aþenu til að leita sér að vinnu og reyna að læra tungu­mál­ið. En hátt atvinnu­leysi er í Grikk­landi meðan inn­fæddra og atvinnu­á­standið enn erf­ið­ara fyrir flótta­fólk. „Ég gat ekk­ert gert.“ Þegar fólk hefur fengið stöðu flótta­manns fær það ekki lengur opin­beran fjár­stuðn­ing og hann hafði því ekk­ert á milli hand­anna til að bjarga sér og lifa á.

Eftir hálft ár í Aþenu ákvað Suliman að reyna að kom­ast til ann­ars Evr­ópu­lands. Hann íhug­aði að fara til Þýska­lands eða Sví­þjóðar í fyrstu. Hann hafi svo ákveðið að koma til Íslands og fá hæli hér. „Ég hugs­aði að þar yrði komið fram við mig eins og mann­eskju.“ Hingað kom hann í októ­ber á síð­asta ári. En nú, átta mán­uðum síð­ar, hefur hann fengið skýrt svar frá yfir­völd­um: „Þú verður að yfir­gefa landið því þú komst hingað frá Grikk­land­i.“ Hann seg­ist hafa sagt þeim eins og er, að ef hann verði sendur aftur til Grikk­lands bíði hans ekk­ert annað en gat­an. „Þeir hafa þá sagt að ef ég fari ekki verði þeir að vísa mér út á götu og að það sé mjög kalt úti.“ Jú, hann segir vissu­lega rétt að hlýrra sé í Grikk­landi á þessum árs­tíma en að þar séu glæpir tíðir á göt­um. Í hans huga er þetta því ekk­ert val. Hann vill frekar búa á göt­unni á Íslandi en í Grikk­landi – þó að það sé kald­ara hér. „Ég get ekki hugsað mér að fara aftur til Grikk­lands. Það er mjög hættu­legt. Þar á ég enga fram­tíð.“

Suliman hefur lokið háskóla­námi í við­skipta- og ferða­mála­fræðum í Palest­ínu. Þegar hann greindi yfir­völdum hér frá því voru við­brögðin þau að menntun hans skipti engu máli um það hvort að hann fengi að vera hér áfram eða ekki. „Ég vil ekki vera flótta­mað­ur. Ég vil vinna fyrir mér. Ég vil engar bætur eða slíkt.“

Spurður hvort hann hafi heyrt í fjöl­skyld­unni sinni á Gaza segir hann net- og síma­sam­band mjög stop­ult svo hann nái aðeins annað slagið sam­bandi við hana. Hann hefur miklar áhyggjur af fólk­inu sínu. „Gaza er svo lít­il. Þegar loft­skeytin koma eru allir í hætt­u.“

Suliman hefur kynnst stríði. Hann þekkir í raun ekk­ert annað en stríðs­á­stand. Hann var í heima­land­inu árið 2014 þegar stríð við Ísr­ael hófst og stóð í meira en fimm­tíu daga. „Þess vegna veit ég hvað þetta er hættu­legt. Að eng­inn er örugg­ur. Ég bjó rétt við landa­mær­in.“

Á morgun verður Suliman vísað út úr hús­næði Útlend­inga­stofn­unar þar sem hann heldur nú til. „Já, ég mun vera á göt­unn­i.“

Hann seg­ist finna fyrir miklum ótta vegna ástands­ins heima fyrir og að nú bæt­ist sorg ofan á það. „Mér finnst eins og [ís­lenskum yfir­völd­um] sé sama um mig. Það hljóta allir að hafa séð hvað er að ger­ast á Gaza. Fyrir alla, konur og börn.“