„Þetta er óvenju­leg bók en góð, er mér sag­t,“ segir Karl Th. Birg­is­son sem hefur skrifað bók um for­seta­kjörið 2012. Kjarn­inn spurði hann um verk­ið.

Hvað kveikti áhuga þinn á að rann­saka og skrifa um þetta efni?

„Ég ákvað strax vorið 2012 að skrifa þessa bók enda vor­u framundan mjög sér­stakar for­seta­kosn­ing­ar, þar sem alvöru­mögu­leiki var á að ­sitj­andi for­seti yrði felld­ur. Það leit líka þannig út framan af. ­Kosn­inga­bar­áttan var stutt, en alveg ævin­týr­lega skraut­leg.

Bókin er byggð á opin­berum heim­ild­um, sem sumar eru reynd­ar horfnar af inter­net­inu núna, en líka sam­tölum mínum við fjöl­marga sem koma við ­sögu enda tal­aði ég við fjölda fólks á degi hverjum off-t­he-record, þar á með­al­ Ó­laf Ragn­ar. Ég hélt líka dag­bók og birti brot úr henni innan um.“

Karl seg­ist hafa sett hand­ritið niður í skúffu, en tekið það ­upp þegar Ólafur Ragnar Gríms­son til­kynnti að hann ætl­aði þrátt fyrir allt að ­bjóða sig fram aft­ur. „Svo hætti hann aftur við, en þá var of seint að breyta káp­unni. Bókin er nefni­lega alls ekki um Ólaf Ragn­ar, heldur ekki síður um fram­boð Þóru Arn­órs­dóttur og kosn­inga­bar­átt­una alla. Þar gekk á ýmsu, sum­u ­skemmti­legu og öðru mjög ljót­u.“

Karl leyfði örfáum að lesa bók­ina í hand­riti og seg­ir við­brögðin hafa verið þannig að bókin yrði að koma út. „Guðni Th. Jóhann­es­son ­kallar hana skyldu­lesn­ingu, Svan­hildur Hólm Vals­dóttir segir að hún sé listi­lega vel skrif­uð, Mar­gréti Tryggva­dóttur þótti hún bráð­fyndin og Davíð Þór Jóns­son lýsir henni sem spennu­sögu. Betri umsagnir get ég ekki beðið um.“

Þú sagðir að bókin væri óvenju­leg – hvernig þá?

„Þetta er blaða­mennsku­bók, sam­tíma­sagn­fræði. Slíkar bæk­ur eru algengar í Banda­ríkj­unum og Bret­landi, en eig­in­lega óþekktar hér. For­lög­in eru treg til að gefa út slíkar bækur og þá er Karol­ina Fund rétti vett­vang­ur­inn til að koma bók­inni til sinna. Að því leyti er bókin óvenju­leg, en efnið er líka óvenju­legt.

Flestir tengja mig lík­lega við póli­tík hin seinni ár, en mér­ fannst gott að finna aftur í mér blaða­mann­inn. Það er langt síðan síð­ast. Einn ­yf­ir­les­ari sagði að bókin væri skrifuð af sann­girni, en brú­tal hrein­skilni. Ég er sáttur við þann dóm.“

Söfnun fyrir bók Karls lýkur á Karol­ina Fund í kvöld, en miðað við umsagn­irnar virð­ist vera eftir tals­verðu að slægj­ast.

Verk­efnið er að finna hér