Þó zika veiran hafi nokkurn veginn fallið í gleymskunnar dá hér á norðurhveli jarðar hefur hún enn dramatísk áhrif á líf þeirra sem lifa við og sunnan við miðbaug á ameríkuflekunum. Þar hefur hættan á veirusmiti enn áhrif á það hvort fólk leggi í barneignir.
Zika veiran olli miklum usla árin 2015 og 2016 þegar hún leiddi til vansköpunar fjölda barna í Suður Ameríku. Veiran tók fljótlega að breiða úr sér til norðurs og hefur greinst víða með tilheyrandi fylgikvillum. Í kjölfarið hafa farið af stað fjölmargar rannsóknir sem bæði miða að því að skilgreina virkni veirunnar og að finna lyf eða bóluefni gegn henni.
Nýlega birt rannsókn í þessum efnum sem var framkvæmd við University of Pennsylvania gefur nú nýja von um að bóluefni gegn þessari skæðu veiru sé mögulega á næstu grösum. Í rannsókninni var notast við nokkuð óhefðbundið bóluefni. Í stað þess að nota dauða eða veiklaða veiru er notast við mRNA frá zikaveirunni. mRNA sameindinni er svo breytt í prótín í líkama þess sem er bólusettur svo ónæmiskerfið geti hafist handa við að búa til mótefni. mRNA sameindin skráir nefnilega fyrir prótíni sem einkennir zika veiruna.
Bóluefnið var prófað bæði á músum og öpum. Eftir einungis eina bólusetningu höfðu báðar tegundir myndað ónæmi gegn veirunni. Ekki var þörf á örvunarskammti, eða svokölluðu bústi, með annarri bólusetningu þó að bóluefnið hafi verið í mjög lágum styrk.
Með því að nota mRNA sameind í staðinn fyrir veiruna sjálfa eru líkur á að ónæmissvarið verði sterkara þar sem hægt er að breyta sömu mRNA sameindinni í mörg eintök af prótíninu. Ónæmiskerfið notar svo þetta prótín til að búa til mótefni. Annar kostur við að nota mRNA í bóluefni er að það sparar tíma og fyrirhöfn við framleiðslu.
Næstu skref munu vera að skoða hvernig manneskjur bregðast við þessu bóluefni. Miklar líkur eru á því að ónæmissvarið verið svipað því sem sást í músunum og öpunum en þrátt fyrir það þurfum við að bíða enn um sinn áður en hægt verður að bólusetja fólk gegn veirunni.
